Στις 10 Απριλίου 1821, ανήμερα το Πάσχα, άφησε μαρτυρικά την τελευταία του πνοή, κρεμασμένος στην κεντρική πύλη των Πατριαρχείων, από τους βαρβάρους Τούρκους κατακτητές, ο αγιώτατος Μάρτυς του Κυρίου, ο Παναγιώτατος και Οικουμενικός Πατριάρχης, το λαμπρό τέκνο της ηρωοτόκου και αγιοτόκου Δημητσάνης, ο Γρηγόριος ο Ε’.
Η πορεία του, η ζωή του γενικά, οι αγώνες του για την Ορθόδοξη Εκκλησία και την ελευθερία της Πατρίδος, το φρικτό μαρτύριό του, τον καθιστούν αστέρα φαεινό στο στερέωμα της αγιωτάτης μας Εκκλησίας, ίνδαλμα ιερό για την ελευθερία, πρότυπο και κανόνα ζωής Ορθοδόξου Πατριάρχου και Ορθοδόξου Έλληνος και τον καταξιώνουν ως Ιερομάρτυρα και άγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τιμώμενον εν ουρανοίς και εν τη γη.
Αυτόν τον λαμπρό Ιερομάρτυρα τίμησαν και φέτος οι συμπατριώτες του Γορτύνιοι της Πάτρας και όλος ο ευσεβής Πατραϊκός Λαός, στον Ιερό Ναό της Παντανάσσης των Πατρών, στον αύλειο χώρο του οποίου ο Σύλλογος των εν Πάτραις Γορτυνίων έστησε, από ετών, προτομή του μεγάλου Εθνοιερομάρτυρος και αγίου Πατριάρχου.
Ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον περικαλλή και ιστορικό Ναό της Παντανάσσης και μίλησε για την ηρωική, λαμπρά, μαρτυρική και φωτοφόρο μορφή του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’, τον οποίο, χαρακτήρισε «ιερό και άγιο Σφάγιο, θύμα εθελόθυτο για την αγία μας Ορθόδοξη πίστη και την ελευθερία της Πατρίδος μας». Η μεγάλη μορφή του εμπνέει όλους μας όσοι κρατάμε στα χέρια μας και στον ώμο μας το σταυρό για την πορεία αυτού του τόπου, ώστε να αγωνιζώμεθα με αυταπάρνηση και αυτοθυσία γι’ αυτόν τον τόπο, τόνισε ο Μητροπολίτης.
Σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης, είπε με έμφαση: «Τα άγια χώματα της Πατρίδας μας είναι ποτισμένα με αίματα ηρώων και μαρτύρων Κληρικών και Λαικών και αν χρειασθεί θα δώσουμε και το δικό μας αίμα για να συνεχίσουμε να είμαστε ελεύθεροι και δυνατοί, αλλά και σεβαστοί στους γείτονες και στους εταίρους μας».
Μετά την Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε λιτανεία της ιεράς Εικόνας του Εθνοιερομάρτυρος Αγίου Γρηγορίου του Ε’ και ανεπέμφθη δέηση ενώπιον της προτομής του μεγάλου Πατριάρχου, κατετέθησαν στέφανοι και εψάλη ο Εθνικός Ύμνος.
