Κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης -εκεί όπου το φως του αρχαιοελληνικού πολιτισμού λάμπει αιώνια- και εντός του χώρου όπου στεγάζεται σήμερα το Μουσείο της Ακρόπολης, στέκει λιτός και αγέρωχος ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη.
Αποτελεί τόπο προσκυνήματος και θρησκευτικής λατρείας, ενώ συγχρόνως έχει αναδειχθεί και ως χώρος διαφύλαξης της ιστορικής μνήμης. Ο ναός αυτός τελεί υπό την αιγίδα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αποστράτων των Σωμάτων Ασφαλείας, ενώ την φροντίδα του ναού και του χώρου έχει ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αστυνομικών Αθηνών.
Τον Δεκέμβριο του 1944 -λίγους μόνο μήνες μετά την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς- η πρωτεύουσα βρέθηκε στη δίνη της πρώτης πράξης του εμφύλιου σπαραγμού. Οι κομμουνιστές σήκωσαν τα όπλα ενάντια στη νόμιμη τότε ελληνική κυβέρνηση ανοίγοντας τον κύκλο του αιματοκυλίσματος.
Στη διάρκεια των μαχών τον Δεκέμβριο του 1944 -εκεί όπου τώρα βρίσκεται το Μουσείο Ακρόπολης- είχε την έδρα του το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Αυτό παρέμεινε απόρθητο κάστρο όλες τις ημέρες της πολιορκίας αποκρούοντας επί ένα σχεδόν μήνα τις επιθέσεις των κομμουνιστών του ΕΛΑΣ.
Χάρη στην αντίσταση των 450 οπλιτών και των 88 αξιωματικών του εν λόγω συντάγματος χωροφυλακής, που είχε ως αποτέλεσμα τη θυσία 162 ατόμων από την προαναφερόμενη δύναμη, κατάφερε η Ελλάδα να παραμείνει ελεύθερη και δημοκρατική προοδεύοντας όπως και τα υπόλοιπα πολιτισμένα έθνη.
Μετά την πάταξη της κομμουνιστικής ανταρσίας -και ενώ η Αθήνα καταμετρούσε τις πληγές της- ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το κτίσιμο του ναού. Χρήματα όμως δεν υπήρχαν. Για αυτό διενεργήθηκε έρανος με τη συμμετοχή των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στον ιερό αυτό σκοπό.
Επειδή η ανέγερση του ναού απαιτούσε πολλές διαδικασίες και υπέρογκες δαπάνες αποφασίστηκε -με έγκριση του Αρχηγείου της Χωροφυλακής- να εκχωρηθεί ένα από τα βοηθητικά κτίρια του συγκροτήματος, το οποίο κρίθηκε κατάλληλο για το σκοπό αυτό.
Το κτίριο αυτό βρισκόταν στη βορειοδυτική πλευρά του περιβόλου του Συντάγματος, κοντά στην οδό του Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν πολύ γρήγορα και ο ναός άρχισε να λειτουργεί, ενώ το 1949 ακολούθησε η ανακαίνισή του.
Μετά τη Μεταπολίτευση, το 1975, ο χώρος του Συντάγματος Χωροφυλακής παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για τη στέγαση του Μουσείου Ακρόπολης. Εν τω μεταξύ οι ανάγκες ανάπλασης της περιοχής επέβαλαν την κατεδάφιση του ναού του Αγίου Γεωργίου.
Ωστόσο, διατηρήθηκε η χριστιανική δεοντολογία διατήρησης του ναού και το Υπουργείο Πολιτισμού παραχώρησε ένα άλλο κτήριο νεοκλασικού τύπου για τη μετεγκατάστασή του. Το νέο κτήριο διαμορφώθηκε από την αρχαιολογική υπηρεσία σε ναό, στον οποίο μετεφέρθηκαν οι εικόνες και τα υπόλοιπα ιερά αντικείμενα του παλαιού ναού.
Ο νέος ναός παραδόθηκε σε λειτουργία το 2000. Ο εσωτερικός όμως χώρος του παρεδόθη με πολλές ατέλειες. Οι τοίχοι ήταν γυμνοί, δεν υπήρχε τέμπλο και ήταν άμεση η ανάγκη διακόσμησης του ναού.
Το 2005 τοποθετήθηκε στον ναό του Αγίου Γεωργίου ως εφημέριος ο μακαριστός π. Ιωάννης Κεραμιτζής. Με τις δραστηριότητές του και την ευλάβειά του απέσπασε την εκτίμηση των στελεχών της αρχαιολογικής υπηρεσίας.
Στο νου του είχε πάντα την εσωτερική αγιογράφηση και τον εμπλουτισμό των τοίχων με εικόνες -κάτι που συνέπιπτε με τις σκέψεις των μελών του δ.σ της Ομοσπονδίας Αποστράτων Αξιωματικών Σωμάτων Ασφαλείας. Έτσι λοιπόν άρχισαν οι συζητήσεις για την ανάθεση της αγιογράφησης με την οικονομική στήριξη των αποστράτων.
Στις 21 Δεκεμβρίου 2005 ο πρόεδρος της εν λόγω ομοσπονδίας Νικόλαος Κοτρουμπής έφερε το θέμα του εξωραϊσμού και της αγιογράφησης στο δ.σ της ομοσπονδίας. Για τη συγκέντρωση των χρημάτων έγινε ευρεία ανακοίνωση προς τα μέλη της ομοσπονδίας, ενώ τα μέλη του δ.σ προσφέρθηκαν να καταβάλουν πρώτα αυτά τον οβολό τους.
Η αγιογράφηση και η κατασκευή του τέμπλου
Οι εργασίες αγιογράφησης των τοίχων εντός του ναού άρχισαν το 2006 και ολοκληρώθηκαν το 2008. Το έργο αυτό έφεραν εις πέρας οι αγιογράφοι Δημήτριος Πατουχέας και Ονούφριος Γράμμος.
Με την έμπνευση του μακαριστού π. Ιωάννη στις τοιχογραφίες του κάτω διαζώματος των τριών πλευρών του εσωτερικού χώρου αγιογραφήθηκαν οι Άγιοι των Αθηνών, οι οποίοι μνημονεύονται ως η σύναξη των Αγίων των Αθηνών.
Στο επάνω διάζωμα ο χώρος διακοσμήθηκε με παραστάσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Το άνω διάζωμα της δυτικής πλευράς έχει φόντο την Ακρόπολη και τον λόφο του Φιλοπάππου, ενώ απεικονίζεται συμβολικά και η πρόσοψη του κεντρικού κτηρίου του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη με την εικόνα του Αγίου Γεωργίου και με την ελληνική σημαία αναπεπταμένη επί του ιστορικού κτηρίου.
Τον Φεβρουάριο του 2010 ανατέθηκε από την ομοσπονδία η κατασκευή του τέμπλου στον Γεώργιο Φαλιαρίδη και τον γιο του Θεόδωρο. Το σύνολο της αγογράφησης καθώς και η κατασκευή και τοποθέτηση του τέμπλου ολοκληρώθηκαν το 2011.
Η Ομοσπονδία Αποστράτων Αξιωματικών Σωμάτων Ασφαλείας χάρη στη συμμετοχή των μελών της αλλά και άλλων θρησκευόμενων πολιτών εκπλήρωσε πλήρως τις οικονομικές υποχρεώσεις που είχε αναλάβει και ικανοποίησε τους στόχους που είχε θέσει. Με αποτέλεσμα ο ναός του Αγίου Γεωργίου να αποτελεί σήμερα ένα κόσμημα όχι μόνο για την Αθήνα αλλά και για όλη την Ελλάδα.
Το θαύμα που οδήγησε στην ανέγερση του ναού και η εκπλήρωση του τάματος
Ποιο ήταν όμως το έναυσμα για την ανέγερση ενός ναού εντός του Συντάγματος Μακρυγιάννη; Η πρεσβυτέρα Γεωργία, σύζυγος του μακαριστού π. Ιωάννη Κεραμιτζή, ο οποίος λειτουργούσε στον ναό από το 2005 έως το 2021, μιλώντας στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» εξιστορεί το θαύμα που βίωσαν συγκλονισμένοι οι υπερασπιστές του Μακρυγιάννη και οδήγησε στην απόφαση για την οικοδόμηση του ναού.
«Την τελευταία βραδιά της μάχης που δινόταν ανάμεσα στις δυνάμεις της χωροφυλακής και τους αντάρτες, ο Γεώργιος Σαμουήλ, ο οποίος ήταν διοικητής του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, έδωσε διαταγή στους αμυνόμενους να λάβουν θέσεις μάχης.
Είχε πέσει ήδη το σκοτάδι όταν ένας σκοπός είδε όραμα, ότι είχε εισέλθει ιππικό στην αυλή του Συντάγματος. Αφήνει τη θέση του και τρέχει αμέσως να ενημερώσει τον Σαμουήλ, πως είχε καταφθάσει το ιππικό προς ενίσχυση των δυνάμεων της χωροφυλακής. Ο Σαμουήλ όμως ήξερε πολύ καλά πως εκείνη την περίοδο δεν διέθεταν ιππικό ούτε ο ελληνικός στρατός, ούτε το αγγλικό εκστρατευτικό σώμα στην Αθήνα.
“Μάζεψε τα μυαλά σου”, του είπε σε αυστηρό ύφος ο Σαμουήλ. Ο χωροφύλακας όμως που εκτελούσε χρέη σκοπού επέμενε: “Ελάτε να δείτε εάν δεν με πιστεύετε!”. Βγαίνει λοιπόν ο Σαμουήλ από την πόρτα του κτιρίου που βρίσκεται απέναντι ακριβώς από τον ναό του Αγίου Γεωργίου, και βλέπει εκείνη την στιγμή το άλογο του Αγίου Γεωργίου να ίπταται πάνω από το κτίσμα που τότε χρησιμοποιείτο ως τραπεζαρία για τους άνδρες του Συντάγματος.
Αμέσως ο Σαμουήλ κάνει το εξής τάμα στον Άγιο Γεώργιο: Εάν εκείνη την νύχτα με τη βοήθεια της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου οι ελληνικές δυνάμεις κατάφερναν να νικήσουν, τότε ο χώρος της τραπεζαρίας θα μετατρέπετο αμέσως σε ναό αφιερωμένο στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου. Όντως και το θαύμα έγινε, ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε και το τάμα!» αναφέρει η πρεσβυτέρα Γεωργία.
Σωτήρης Λέτσιος
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”