Τζάμπα και βερεσέ. Αυτή η έκφραση του σοφού λαού μου ήρθε στο μυαλό όταν κλήθηκε να απαντήσει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στις συνεντεύξεις του για «την επόμενη ημέρα». Αναφέρω την τουρκο-ελληνικής επινόησης οξύμωρη έκφραση που μου ήρθε στο μυαλό.
Όπως δεν μπορεί να είναι κάτι «δωρεάν και με πίστωση», αντίστοιχα δεν πρόκειται ποτέ να ανοίξει ο Ιερώνυμος κουβέντα για τη διαδοχή του. Ο Ιερώνυμος παίζει με την ψυχολογία των άλλων. Δεν βλέπω πουθενά να τον απασχολεί τι θα γίνει μετά από αυτόν.
Μήνυμα περισσότερο είναι σε όλους τους δελφίνους και τα… δελφινάκια του τύπου «κοπιάστε αν σας βαστάει να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος σας». Ελάτε εσείς τα «καλά παιδιά» να με αμφισβητήσετε, που έχετε τις ικανότητες και εγώ φεύγω. Στο δούλεμα τους έχει με λίγα λόγια.
Αυτό που κρατώ από τη συνέντευξη του Ιερωνύμου είναι αυτό που σας έχω γράψει εδώ και μήνες. Ο Αρχιεπίσκοπος βάζει πλώρη να κάνει – με όρεξη εφήβου τολμώ να πω – μια σειρά από έργα και να βάλει σε τάξη, όπως την εννοεί ο ίδιος, τα οικονομικά πρώτα της Αρχιεπισκοπής και στη συνέχεια της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Παίρνοντας την πάσα του δημοσιογράφου υιοθέτησε και ο ίδιος τον όρο «ιερές μπίζνες». Από τη μία αποενοχοποιεί τα έργα, τα έσοδα και την εμπλοκή της Εκκλησίας σε οικονομικά πρότζεκτ για να προλάβει όσους πάνε να του «την πέσουν».
Από την άλλη ανοίγει το δρόμο στους άλλους Μητροπολίτες να αξιοποιήσουν με κάθε τρόπο και κάθε ευκαιρία την ακίνητη περιουσία τους χωρίς δισταγμό και να σταματήσουν να είναι της νοοτροπίας απλώνουμε το χέρι και ζητάμε από το κράτος, τους ιδιώτες κ.λπ.
To έκαψαν
Δεν έχουν περάσει πολλές εβδομάδες που κοτζάμ Πρωθυπουργός και ο Αρχιεπίσκοπος με δόξες και τιμές βρέθηκαν στο Σχιστό και έκοβαν κορδέλες για το μεγάλο πρότζεκτ του κέντρου logistics της Εκκλησίας.
Ξαναβρέθηκαν για το ίδιο έργο στο Μέγαρο Μαξίμου προ ημερών και διέρρευσε πως τα είπαν πάλι για το ίδιο πρότζεκτ. Ο Αρχιεπίσκοπος το πίστεψε, το αγκάλιασε και κινητοποίησε τις εκκλησιαστικές δομές για να το αξιοποιήσει. Από ένα μεγάλο και ξερό κομμάτι γης σε μια υποβαθμισμένη περιοχή, το μετέτρεψαν σε όραμα και σε σχέδιο.
Τι προέκυψε και ξαφνικά σε ένα βράδυ η Ιερά Σύνοδος τράβηξε χειρόφρενο και διαπίστωσε – δηλαδή ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος πάλι- πως το έργο δεν βγαίνει οικονομικά και πρέπει να μελετηθεί εκ νέου, είναι ένα ερώτημα. Η πραγματικότητα είναι πως κάποιοι συνοδικοί δεν το καλοέβλεπαν από την αρχή, όμως πάντα τον πρώτο λόγο τον έχει ο Ιερώνυμος. Άρα ο ίδιος το ναυάγησε.
Οι δύο που βγαίνουν χαμένοι από το «πάγωμα» του πρότζεκτ του Σχιστού είναι, αφενός, το ίδιο το έργο που είναι δύσκολο να μπει σε εφαρμογή σύντομα και, αφετέρου, ο Κ. Μητσοτάκης. Εκτέθηκε για κάτι που έμεινε στα χαρτιά. Πιθανολογώ πως, αν επανεκλεγεί, δύσκολα θα δώσει πάλι πράσινο φως για να αξιοποιηθεί ο συγκεκριμένος χώρος.
“Μελχισεδέκ”
