Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης σίγουρα δεν περιγράφεται ως αλλαγή «εκ των βάθρων». Ούτε καν ουσιαστικός δεν λέγεται. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι λογικό, οι σχέσεις της Πολιτείας με την Εκκλησία να παραμένουν σε κατάσταση… ύπνωσης. Μέγαρο Μαξίμου και Αρχιεπισκοπή δεν διατηρούν ουσιαστική συνεργασία και ανοικτή γραμμή. Ούτε διάθεση διαφαίνεται για κάτι τέτοιο.
Μόνο στο πρόβλημα θα μιλήσουν απευθείας ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Οι ενδιάμεσοι που κάποτε απορροφούσαν τους κλυδωνισμούς (Γρ. Δημητριάδης, Μητροπολίτες, λαϊκοί κ.ά.) ή έλυναν πρακτικά προβλήματα, έφυγαν από το κάδρο. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο να βρεθεί κώδικας επικοινωνίας ανάμεσα στη διοικούσα Εκκλησία και αυτή την κυβέρνηση.
Αν ρωτήσεις έναν υπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη «πώς βλέπει ο πρόεδρός σας την Εκκλησία», δεν είναι πολύ πιθανό να γνωρίζει τις πραγματικές προθέσεις. Η μόνη σταθερή σχέση μεταξύ του οίκου Μητσοτάκη με την Εκκλησία, είναι της συζύγου του Πρωθυπουργού με κληρικό της Τήνου. Κι αυτή περιορίζεται στα τυπικά πνευματικά.
Κατά τα λοιπά οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης και άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες συνεργάζονται διεκπεραιωτικά με την Εκκλησία. Για λόγους ψηφοθηρικούς κάποιοι υπηρεσιακοί παράγοντες είναι λίγο πιο ζεστοί με συγκεκριμένα πρόσωπα και εκκλησιαστικούς χώρους.
Είτε στη Β. Ελλάδα, είτε στην Αττική. Με λίγα λόγια, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, πρόοδος δεν προβλέπεται να υπάρξει ανάμεσα σε Εκκλησία και Πολιτεία. Στασιμότητα στην καλύτερη περίπτωση.
Και λίγοι ήταν
Καμία τριανταριά μητροπολίτες συγκέντρωσε στον εσπερινό της γιορτής του ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Όσοι δεν το βλέπουν και δε θέλουν να το παραδεχτούν -στους δελφίνους αναφέρομαι- ο Αρχιεπίσκοπος είναι ο μόνος μαέστρος. Μπορεί κινητικά να έχει τα θέματά του, όμως βρίσκεται σε πνευματική οξύνοια. Παρά την ηλικία του, τους χειρίζεται όλους. Αντιπολίτευση όχι μόνο δεν υπάρχει, είναι ανύπαρκτη.
Μέχρι και ο «πολύς» Καισαριανής Δανιήλ πήγε στην γιορτή του, στήθηκε στην ουρά να του ευχηθεί χρόνια πολλά. Που κάποτε πλασαριζόταν και ως «δελφίνος» και επίδοξος διάδοχος. Σήμερα με κομμένα τα φτερά κάνει υπακοή στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Ας όψεται η χάρη που του ζήτησε να κάνει το πνευματικό του τέκνο, βοηθό επίσκοπο. Ο Αρχιεπίσκοπος σε τέτοια είναι μανούλα και ξέρει να τους χειρίζεται όσο λίγοι.
Άλλος για Μαντινείας
Πέντε το λιγότερο είναι οι υποψήφιοι που έχουν πάρει «υποσχετική» από τον Αρχιεπίσκοπο για να γίνουν οι επόμενοι μητροπολίτες Μαντινείας. Μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος με το α λα Πυθία στυλ του να αφήνει στον υποψήφιο (ή τον γέροντά του που ζητά τη χάρη στον Αρχιεπίσκοπο) ένα νεύμα κατάφασης.
Στην πραγματικότητα όμως ο Αρχιεπίσκοπος λέει ότι θέλει και ο υποψήφιος πιστεύει ότι ονειρεύεται. Με βεβαιότητα σας πληροφορώ πως είναι πέντε οι αρχιμανδρίτες που ράβονται για να είναι έτοιμοι στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Άλλοι το κάνουν φανερά και άλλοι κρυφά από τους γεροντάδες τους.
“Μελχισεδέκ”
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”
