Γκρίνιες και ψιθύρους δυσφορίας έχει προκαλέσει η ηχηρή παρουσία του Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Εμμανουήλ στο Φανάρι από τότε που εγκαταστάθηκε στα ενδότερα του Πατριαρχείου.
Πληροφορούμαι πως οι Μητροπολίτες που κινούνται πέριξ του Βοσπόρου, μικρότεροι και γηραιοί, δεν πετάνε από τη χαρά τους με την έντονη κινητικότητα που δείχνει ο δεύτερος τη τάξει, κατά το τυπικό, αρχιερέας στο Φανάρι.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος του έχει βαθύτατη εκτίμηση και τον θεωρεί ικανό να αναλάβει ρόλο μαέστρου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Δεν έχει και άδικο μέχρι ενός σημείου, παραδέχονται πολλοί. Είναι πολύγλωσσος και έχει εμπειρία στις επαφές με Ορθόδοξους και ετερόδοξους.
Αυτή η προτίμηση του κ. Βαρθολομαίου τον έχει βάλει ωστόσο απέναντι σε όλους τους άλλους. Πρώτη φορά, λένε Μητροπολίτες στο Φανάρι, σε συναντήσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη δεν είναι δύο Μητροπολίτες μαζί. Οι συναντήσεις γίνονται με τον κ. Βαρθολομαίο και να τον πλαισιώνει μόνο ο κ. Εμμανουήλ.
Ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος θεωρείται πρόβλημα κυρίως από την «ομάδα» του Μητροπολίτη Πριγκηπονήσσων κ. Δημητρίου, μέλη της οποίας δεν κρύβουν την ενόχλησή τους.
Ένας Μητροπολίτης που δεν είναι γέννημα θρέμμα της Πόλης έχει αναλάβει ρόλο που ξεφεύγει των αρμοδιοτήτων του. Kαι ως κάτοχος ακόμη της σπουδαίας Μητρόπολης Χαλκηδόνος, ο κ. Εμμανουήλ μερικές φορές έχει αναλάβει ρόλο «κορυφαίου» που προκαλεί τη δυσφορία και γκρίνιες που δεν δείχνουν να κοπάσουν.
Στον Μητροπολίτη Χαλκηδόνος οφείλεται, λένε οι πηγές μου, και ο εκτοπισμός – για να το θέσω κομψά- από το περιβάλλον του Οικουμενικού Πατριάρχη του Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως Αμφιλοχίου.
Ο άλλοτε ισχυρός Μητροπολίτης που έχει επηρεάσει όσο λίγοι τις σχέσεις Φαναρίου με Αθήνα, είναι αυτή την περίοδο «στον πάγο» και είναι άγνωστο, Χαλκηδόνος παρόντος, πότε και αν, θα επανέλθει στα πράγματα.
Άλλο ο άμβωνας, άλλο η εξομολόγηση
Ειλικρινά μερικές φορές η ευελιξία και η ιδεολογική… κυβίστηση (να το πω καλύτερα κομψά επειδή αναφέρομαι σε ιερέα) με εντυπωσιάζει. Επισήμως και από άμβωνος ιερέας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, πολύ μεγάλης ενορίας που θεωρείται και «κυψέλη» πνευματικότητας, υπογραμμίζει σε κάθε του κήρυγμα την ανάγκη του εμβολιασμού.
Όταν όμως έχει κατ’ ιδίαν συνομιλίες με πρόσωπα του περιβάλλοντός του και πνευματικά του παιδιά – και έχει και πολλά ο συγκεκριμένος- τους συμβουλεύει να κρατηθούν μακριά από τον εμβολιασμό.
Άλλο ο άμβωνας άλλο τι λέμε μεταξύ μας με λίγα λόγια. Θα του σύστηνα του συγκεκριμένου κατά τα λοιπά συμπαθούς ιερέα που είναι και μιας ηλικίας, να δει το παράδειγμα του ηγουμένου της Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ και την ταλαιπωρία που υπέστη και τι επιπτώσεις θα έχει στην υγεία του αυτό το βάσανο που λέγεται κορονοϊός.
Όταν με το καλό τον συναντήσει ας τον ρωτήσει «έπρεπε να κάνετε το εμβόλιο ή όχι τελικά; Τι θα μας προτείνατε μετά από αυτή την περιπέτεια γέροντα;». Και καλά ο εμβολιασμός, μπορεί να διαφωνεί. Τι παράδειγμα δίνει όμως στους ιερείς και στα παιδιά του όταν λέει άλλα δημόσια και άλλα ιδιωτικά;
“Μελχισεδέκ”