Την Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024, εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Trinity College του Πανεπιστημίου του Cambridge, για τα 200 έτη από τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα, παρουσία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας και του Αρχιεπίσκοπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Νικήτα.
Στην τελετή παρέστη ο Υφυπουργός Πολιτισμού Χρίστος Δήμας.
Σε χαιρετισμό που απηύθυνε, ο Υπουργός μίλησε για την ιδιαίτερη σχέση του Λόρδου Βύρωνα με την Ελλάδα και τη συμβολή του στον αγώνα για την Ελληνική Ανεξαρτησία.
Ο κ. Δένδιας ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του διαβάζοντας στίχους από το ποίημα του Λόρδου Βύρωνα «Τα νησιά της Ελλάδας».
Μετά το τέλος της τελετής εις μνήμην του Λόρδου Βύρωνα, ο οποίος πέθανε στο Μεσολόγγι στις 19 Απριλίου 1824, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κατέθεσε στέφανο στον ανδριάντα του στο Trinity College του Cambridge, του οποίου υπήρξε σπουδαστής.
Επίσης, χαιρετισμό απηύθυναν ο Καθηγητής Ναπολέων Κάτσος, η πρόεδρος του Κολεγίου Dame Sally Davies, ο Πρέσβης της Ελλάδας στο Ηνωμένο Βασίλειο Ιωάννης Τσαούσης, η Εκπρόσωπος της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Κυριακή Μήτσου και ο Εκπρόσωπος της Εταιρίας «Ελληνισμού και Φιλελληνισμού» Κωνσταντίνος Βελέντζας.
Ειδικότερα, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας στον χαιρετισμό του ανέφερε (ανεπίσημη μετάφραση):
«Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ σήμερα. Επιτρέψτε μου να πω ότι από τα σχολικά μου χρόνια ήμουν θαυμαστής του Λόρδου Βύρωνα και αργότερα, καθώς μεγάλωνα, και της ποίησής του.
Γνώριζα τη σχέση του με το Trinity College, αλλά έμαθα και μια ιστορία σχετικά αυτόν, το Κολέγιο και τον σκύλο του, τον Boatswain.
Η ιστορία είναι εξής: Ήθελε να πάρει τον σκύλο του, τον οποίο αγαπούσε πάρα πολύ, να έρθει μαζί του καθώς θα σπούδαζε αλλά οι κανόνες του Κολεγίου το απαγόρευαν. Η απάντησή του ήταν να επιστρέψει φέρνοντας ένα πουλί το οποίο δεν συμπεριλαμβανόταν στην απαγόρευση αυτή.
Για εμάς τους Έλληνες, όμως, ο Λόρδος Βύρων σημαίνει πολύ περισσότερα. Ήταν ο πιο γνωστός φιλέλληνας και ένας καθηγητής Ιστορίας, φίλος μου, μου λέει συνεχώς: Στις 19 Απριλίου 1824 χάσαμε τον Λόρδο Βύρωνα, αλλά ήταν ξεκάθαρο πλέον ότι κερδίσαμε την ανεξαρτησία μας.
Θυμάμαι τους στίχους από το πολύ γνωστό, σε εμάς, ποίημά του. «Τα νησιά της Ελλάδας»:
«Τα βουνά θωρούν το Μαραθώνα
Και ο Μαραθώνας θωρεί τη θάλασσα
Μόνος ρεμβάζοντας για ώρα
Ονειρευόμουν ότι πάλι η Ελλάδα θα ελευθερωνόταν
Στεκόμενος στο περσικό μνήμα
Δεν μπορούσα να με θεωρήσω σκλάβο».
Τα ποιήματά μιλάνε στην ελληνική ψυχή και η Ελλάδα θυμάται και τιμά τον Λόρδο Βύρωνα πάντοτε.
Σας ευχαριστώ πολύ».