Πανήγυρις της Ζωοδόχου Πηγής στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στη Βέροια

Την Παρασκευή της Διακαινησίμου πανηγύρισε η Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, με την ευκαιρία της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί την κύρια πανήγυρη της Μονής.

Το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Μονής και κήρυξε το θείο Λόγο.

Ακολούθως μετέβη λιτανευτικώς στη φιάλη της Ιεράς Μονής στο προαύλιο και τέλεσε τον καθιερωμένο Αγιασμό.

Τέλος, μοιράστηκε στους παρισταμένους το πασχαλινό αυγό ως ευλογία.

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του τόνισε:

«Προσιόντες εν πόθω, πιστώς αρυ­σώμεθα, εκ Πηγής ανεξά­ν­τλη­τον ρώσιν όντως αθάνατον».

Μία πρόσκληση μας απηύθυνε ση­μερα ο ιερός υμνογράφος, μία πρόσκληση που αφορά τον καθένα μας και ανταποκρίνεται στις ανά­γκες και τις προσδοκίες του κάθε ανθρώπου. Μας κάλεσε να προσέλ­θουμε με λαχτάρα στην ανεξά­ντλη­το Πηγή της Υπεραγίας Θεο­το­κου και να αντλήσουμε δύναμη από αυτήν, και μάλιστα μία δύνα­μη που δεν είναι σαν την ανθρώπι­νη, η οποία είναι πεπερασμένη και προσωρινή, αλλά δύναμη αθάνα­τη, όπως είναι η δύναμη της Πα­να­γίας Παρθένου, της Ζωοδόχου Πη­γης, τα αναρίθμητα και υπερφυή θαύματα της οποίας, όπως σημει­ω­νει ο ιερός Συναξαριστής, τιμούμε και εορτάζουμε σήμερα, Παρα­σκευή της Διακαινησίμου.

Σε αυτή την πρόσκληση ανταπο­κρι­θήκαμε και όλοι εμείς, που ηρ­θαμε σήμερα εδώ στην Ιερά της Μο­νη, όπου η παρουσία της Πανα­γίας ως Ζωοδόχου Πηγής, είναι αισθητή, όπως ήταν άλλοτε και στον ναό της, στη βασιλίδα των πόλεων, στην Κωνσταντινούπολη, όπου χιλιάδες ανθρώπων προσέ­τρε­χαν καθημερινά, για να αντλή­σουν από το ύδωρ της Πηγής της και να λάβουν την ίαση την οποία επιθυμούσαν.

Όμως η χάρη της Παναγίας, η χάρη της Ζωοδόχου Πηγής, δεν εμποδίζεται από εξωτερικές συν­θη­κες και καταστάσεις. Μπορεί να μεταδίδεται με υλικά μέσα, όπως είναι το νερό της Πηγής και του Αγιάσματός της, αλλά αυτό γίνεται από συγκατάβαση στη δική μας αν­θρώπινη αδυναμία, γίνεται για να κατανοήσουμε με τις σωματικές αισθήσεις μας τη χάρη της Υπερα­γίας Θεοτόκου, η οποία δεν είναι υλική, αλλά είναι άυλη, είναι μυ­στική, είναι πνευματική, είναι θεία και διαχέεται στους ανθρώπους που την ζητούν και είναι έτοιμοι να την δεχθούν. Διότι η χάρη του Θεού, η χάρη της Υπεραγίας Θεο­τόκου, δεν μπορεί να μας βοηθήσει, εάν εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να την δεχθούμε, εάν δεν είμαστε προ­ετοιμασμένοι κατάλληλα γι᾽ αυ­την, όπως μας προειδοποιεί ο πρω­τοκορυφαίος απόστολος Παύ­λος λέγοντας: «μη εις κενόν την χάριν του Θεού δέξασθε».

Πως όμως μπορούμε να γίνουμε αποδέκτες της χάριτος που προσ­φε­ρει η Ζωοδόχος Πηγή; Πως μπο­ρούμε να γίνουμε μέτοχοι της ζωής που μας προσφέρει η Υπεραγία Θεο­τόκος;

Δύο είναι οι προϋποθέσεις για να επιδράσει και σε μας θεραπευτικά και σωτήρια η χάρη της Παναγίας μας.

Η πρώτη προϋπόθεση είναι β­ε­βαί­ως η ακράδαντη πίστη μας στη δύναμη και τη χάρη της. Αυτή ζη­τούσε και ο Κύριός μας πριν από κάθε θαύμα που έκανε κατά την επίγειο ζωή του. Αυτή ζητά και η Παναγία Μητέρα του, την πίστη μας στη δύναμή της να μας βοη­θη­σει και να μας σώσει και από τους ορατούς και από τους αοράτους εχθρούς, και από τις ψυχικές και από τις σωματικές μας ασθένειες και αδυναμίες. Γιατί, εάν δεν έχου­με πίστη, εάν δεν πιστεύουμε στο θαύμα, τότε δεν έχει νόημα να το ζητούμε και να το επιδιώκουμε. Είναι σαν να εμπαίζουμε τον Θεό, σαν να εμπαίζουμε την Παναγία μας, σαν να θέλουμε να διαπι­στω­σουμε εάν έχουν τη δύναμη να το κάνουν. Έτσι όμως δεν μπορούμε ούτε να δούμε το θαύμα ούτε να ωφεληθούμε από αυτό.

Η δεύτερη προϋπόθεση είναι να αγωνιζόμαστε για να ζούμε την εν Χριστώ ζωή, γιατί η ζωή που χαρί­ζει η Ζωοδόχος Πηγή δεν είναι ζωή φυσική, αλλά μυστική, εσώτερη, πνευματική, και όποιος δεν αγω­νίζεται να την ζει, δεν μπορεί να κατανοήσει τη δωρεά της Υπερα­γίας Θεοτόκου αλλά ούτε και να την αξιοποιήσει.

Αν όμως προσπαθούμε να την ζούμε καθημερινά, παρά τις δυ­σκο­λίες και τις πτώσεις μας, τότε θα προσθέσει και Εκείνη τη χάρη της, ώστε η προσπάθειά μας και ο αγώ­νας μας να καρποφορήσει και να επιτύχει για τη σωτηρία μας.

Ας προστρέχουμε, λοιπόν, και εμείς στη χάρη της Υπεραγίας Θεο­το­κου, της Ζωοδόχου Πηγής, προσπα­θώντας να εκπληρούμε αυ­τες τις δύο προϋποθέσεις, για να αντλούμε πάντοτε «την ανεξά­ντλη­­τον ρω­σιν» της χάριτος της Παναγίας μας προς σωτηρία μας.