Επίκεντρο του λαμπρού εορτασμού της διπλής, θρησκευτικής και εθνικής εορτής, στην πόλη των Πατρών ήτο ο πανηγυρίζων Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Πατρών.
Της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, τη συμμετοχή πλήθους ευσεβών χριστιανών που κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό και τα πέριξ αυτού.
Συγκινητική ήτο η συμμετοχή στην Θεία Λειτουργία των Μαθητών του Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών και του Συλλόγου «Παναγιώτης Καρατζάς» και άλλων Συλλόγων, με τις παραδοσιακές εθνικές ενδυμασίες.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανεφέρθη στην θεολογία της μεγάλης Δεσποτικής και Θεομητορικής εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και στους αγώνες των Ελλήνων για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού.
Διαβάστε την ομιλία του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου για την γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και της των ανθρώπων σωτηρίας η φανέρωσις. Ο Υιός του Θεού, υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται».
Σήμερα ελευθερώνεται το ανθρώπινο γένος από τα δεσμά του άδου και του θανάτου, στα οποία τον οδήγησε η αμαρτία. Το λυτρωτικό μήνυμα το έφερε, ο ουράνιος Αρχάγγελος, ο μέγας Γαβριήλ, προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Τα δεσμά διαλέλυνται και ο Θεός διά της ενανθρωπήσεώς Του, τον Αδάμ Θεόν απεργάζεται.
Αυτή η ημέρα έχει και άλλο μέγα και σωτήριο μήνυμα για τον Ελληνικό Λαό. Εορτάζομε τα ελευθέριά μας από την πολυώδυνη και μαρτυρική σκλαβιά 400 και πλέον ετών και την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού με την βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες της Υπερμάχου Στρατηγού του Γένους μας, της Κυρίας Θεοτόκου.
Κοντά στους Υμνογράφους της Αγίας μας Εκκλησίας, οι οποίοι θεοπνεύστως θεολογούν και μεγαλύνουν τα θαυμαστά και ένδοξα μεγαλεία του Θεού, ο Εθνικός μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς, για την διπλή εορτή και μεγάλη ημέρα, θα γράψη.
«Σβήνουν δύο νύχτες και δυό λευτεριές προβάλλουν.
Δυό λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα.
Δυό λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου πόνου.
Η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου».
Παρελαύνει ενώπιόν μας, σήμερα η αιματόβρεχτη και ένδοξη, η δαφνοστεφανωμένη επί της γης μαρτυρική και ηρωική στρατεία, των 10 Πατριαρχών, των 100 Αρχιερέων, των 6.000 και πλέον άλλων Κληρικών, των χιλιάδων πατέρων και αδελφών, ανδρών, γυναικών και παιδιών, των εν ουρανοίς ευφραινομένων Νεομαρτύρων, οι οποίοι, τετρακόσια και πλέον έτη, αγωνίστηκαν για την Πίστη και την Πατρίδα.
Όλοι αυτοί μοσχοβολάνε Χριστό και Ελλάδα και μας δεικνύουν τα κλέα και κατορθώματα που επέτυχαν, όντες μια χούφτα άνθρωποι εναντίον μιάς ολόκληρης Αυτοκρατορίας, αλλά και άλλων εχθρικώς διακειμένων, κρατών. Μας δείχνουν τις πληγές τους, τις φυλακές, τις κρεμάλες, τα σουβλίσματα, τις εξορίες, το παιδομάζωμα, τους αποκεφαλισμούς, που υπέστησαν υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος μας.
Πόσες όμως φορές, αλήθεια, αυτοί οι αγιασμένοι, ηκούσθησαν λέγοντες:«Περίλυπος εστίν η ψυχή ημών έως θανάτου» και τούτο διότι πολλές φορές εφάνησαν οι υπ’ αυτών ελευθερωθέντες, αγνώμονες προς αυτούς.
Ηθέλησαν, έως και της σήμερον, οι αποδομηταί της ιστορίας του Γένους μας, να αποδομήσουν τα ιερά και τα όσια, για τα οποία εκείνοι, οι Ήρωες και Μάρτυρες δηλαδή, εθυσιάσθησαν.
Και με ποίους άρα γε, τρόπους το έπραξαν και το πράττουν αυτό;
•Με την ωραιοποίηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αγωνίστηκαν να ξεχάσωμε τα εγκλήματα των Τούρκων, εναντίον του Γένους μας.
•Με την αναγνώριση του Δυτικού Διαφωτισμού, ως πνευματικής δήθεν μήτρας η οποία εγέννησε τον Νέο Ελληνισμό. Εθεώρησαν ακόμα, την Ελληνική Επανάσταση, γνήσιο τέκνο της Γαλλικής Επαναστάσεως.
Όμως όπως οι πάντες γνωρίζομεν, ο Διαφωτισμός έχει πολλά αντιχριστιανικά στοιχεία. Η Γαλλική Επανάσταση κατεδίωξε την χριστιανική πίστη, ήτο επανάσταση ταξική. Η Ελληνική Επανάσταση εκηρύχθη από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς εναντίον βαρβάρων κατακτητών, διά την αποτίναξη της δουλείας εκατοντάδων ετών. Ήταν επανάσταση υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Λησμονούν όσα επαναστατικά κινήματα είχαν γίνει στην Ελλάδα, έως ότου γίνει η Γαλλική Επανάσταση.
Εμείς οι Πατρινοί δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο πρώτος Αρχιερεύς, που εμαρτύρησε ανασκολωπισθείς, γιατί ηγήθη επαναστατικού κινήματος εναντίον των Τούρκων, ήτο ο Μητροπολίτης των Πατρών, Νεόφυτος, το 1466.
•Υποτιμούν την θυσία των Νεομαρτύρων και Εθνομαρτύρων, όπως του Πατρο- Κοσμά του Αιτωλού.
•Αμφισβητούν και αρνούνται την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού. Λένε ότι επί Τουρκοκρατίας δεν υπήρχε εθνική συνείδηση και ότι την κατεσκεύασαν οι Διαφωτιστές.
Μιλούν για εθνογέννηση το 1821 και εσκεμμένα αγνοούν τις πολυάριθμες ιστορικές πηγές, που αποδεικνύουν ότι επί Ρωμανίας-Βυζαντίου, επί Τουρκοκρατίας και Ενετοκρατίας, διετηρήθη με αίμα και θυσίες η εθνική συνείδηση.
Όποιος εξισλαμιζόταν χανόταν και ως Έλληνας, ετούρκευε, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά.
●Η αποδόμησις, δυστυχώς, συνετελέσθη και συντελείται με την καταστροφή της ελληνικής γλώσσης.Την αλλαγή προσανατολισμού της Παιδείας. Ο λόγος του Πατρο- Κοσμά του Αιτωλού, έχει επικαιρότητα: «Μας κατέστρεψαν τα άθεα γράμματα».
•Τα ιερά της Εκκλησίας μας Δόγματα και οι αλήθειες που σώζουν τον άνθρωπο, δεν διδάσκονται πλέον στα σχολεία.
●Η οικογένεια αποδομήθηκε, επί το ακριβέστερον διελύθη και υιοθετήθησαν όχι απλώς ξένα πρότυπα, αλλά με την ψήφιση νόμων που θεσμοθετούν την παρά φύσιν συνύπαρξιν των ανθρώπων και επισημοποιούν τον σοδομισμόν, μη λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα δικαιώματα των παιδιών, η οικογένεια κτυπήθηκε στη ρίζα της.
•Η παράδοση του τόπου μας ολοένα και περισσότερον καθίσταται άγνωστη στις νεώτερες γενηές. Δυστυχώς τα παιδιά μας, δεν γνωρίζουν ούτε γεωγραφία∙, είναι άγνωστα τα ιστορικά τοπωνύμια που βάφτηκαν με το αίμα των θρυλικών προγόνων μας. Πόσα παιδιά άρα γε, σήμερα γνωρίζουν που είναι το Βαλτέτσι, το Μανιάκι, η Αλαμάνα, το Χάνι της Γραβιάς και τόσα άλλα; Σε ερώτημα που εθέσαμε προ ολίγων ημερών, ημείς προσωπικώς σε πενήντα νέους μαθητάς διαφορετικών Λυκείων, σε ποια Ήπειρο ανήκει η Ελλάδα, δυστυχώς ένας μόνο απήντησε. Δεν θα προχωρήσω να σας αποκαλύψω, πόσην οδύνην αισθάνομαι όταν ερωτώ ποιος ήταν ο Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και άλλοι ήρωες της Επαναστάσεως του 1821.
Τι θα γίνη άραγε; Έτσι θα προχωρήσωμε; Θα αφήσωμε, ως Ελληνικός Λαός, τα πάντα στην τύχη τους, ενώ βλέπομε το οικοδόμημα να καταρρέη; Θα παρακολουθούμε ως απαθείς θεαταί; Θα αφήσωμε τον πνευματικό μας πλούτο, να χαθή; Την παράδοσή μας να λησμονηθή, την πίστη μας να υβρίζεται;
Αλλ’ όχι, δεν θα γίνη αυτό, παρά τις όποιες απαισιόδοξες πολλάκις δικές μας, η άλλων σκέψεις. Όπου υπάρχει πίεσις, είναι νόμος, ότι θα υπάρξη αποσυμπίεσις.
Οι ήρωες του’ 21, μας διδάσκουν ότι ο Έλληνας έχει ξεχωριστές αντοχές και ο,τι απωθήθηκε βιαίως στο υποσυνείδητο, εξήλθεν εις το συνειδητόν και έγινε ποτάμι που έπνιξε τους επιβούλους των Ιερών και των Οσίων του Γένους μας, της Πατρίδος μας. (Τα αναφέραμε και χθες στην ομιλία μας).
Στα τετρακόσια χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, την ευθύνη της διατηρήσεως, της Ελληνικής γλώσσης, της Ελληνικής παιδείας, της Ορθοδόξου πίστεως, της Παραδόσεως του Γένους μας, την ανέλαβε επώδυνα, πλην όμως επιτυχώς η Εκκλησία και οι ολιγογράμματοι η και αγράμματοι, γονείς, οι μανάδες και οι πατεράδες. Η Ελλάδα έζησε με το χτωήχι, το κερί και το καντήλι μπροστά στα εικονίσματα, με τα ιερά Μυστήρια, με τον Τίμιον Σταυρόν και το Άχραντον Σώμα και το Τίμιον Αίμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Εμείς λοιπόν θα κρατήσωμε, όλοι μαζί, Κλήρος και Λαός, όπως τότε, του Γένους την ψυχή όρθια. Εμείς όλοι μαζί θα αντισταθούμε στο ξεπούλημα του πλούτου μας του πνευματικού, της ιστορίας μας και της παραδόσεώς μας.
Κάνετε το σπίτι σας σχολείο, κάνετέ το Εκκλησία. Μείνετε πιστοί στις οικογενειακές αξίες. Αποκτήστε παιδιά για να κρατήσωμε ζωντανή την Ελλάδα.
Γονατίστε μπροστά στης Παναγιάς μας την γλυκυτάτη μορφή και επαναλάβετε τα λόγια του αοιδίμου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη: «Παναγιά μου, σώσε και τούτη την ώρα την Ελλάδα. Σώσε για άλλη μια φορά την Πατρίδα μας…»
Τελειώνοντας αισθάνομαι την βαθειά, την βαθυτάτη ανάγκη, πρώτος εγώ να ζητήσω συγγνώμη και πιστεύω όλοι οι ορθώς σκεπτόμενοι Έλληνες, από τους Ήρωες και Μάρτυρες, τους αγωνιστάς για την Ελευθερία της Πατρίδος μας, γιατί ασεβήσαμε στο αίμα τους, στα μαρτύρια και στις μέχρι θανάτου θυσίες τους, ώστε να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Μας παρέδωσαν μια πατρίδα ένδοξη και μείς την καταντήσαμε ζητιάνα, χωρίς είδος και κάλλος, μαδήσαμε τα άνθη από το στεφάνι της.
Συγγνώμη άγιοι Ήρωες και Μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες, γιατί δεν φανήκαμε αντάξιοι της παρακαταθήκης που μας παραδώσατε.
Εκεί που είστε, στον ουρανό στεφανωμένοι, ικετεύσατε τον Κύριόν μας, να μας συγχωρήση, να μας λυπηθή, να μας ελεήση και να μας σώση.
Ένα άσμα, ένα συγκινητικό τραγούδι, όπως βγήκε σε ώρες δύσκολες, από του λαού μας την αδούλωτη ψυχή, μας συγκινεί και κάποιους από τους στίχους του, καταληκτικά θα χρησιμοποιήσω.
Η Ελλάδα θρηνεί για τα παιδιά της.
«Ποιος ξέρει πόσες άνοιξες και πόσα καλοκαίρια,
θλιμμένα θα σας βρίσκουνε, βαρηόμοιρα παιδιά μου.
Ποιος ξέρει πόσες άνοιξες θε να θρηνή η καρδιά μου.
Ξύπνησε Ρήγα, ξύπνησε απ’ το βαθύ σου μνήμα,
βάλε φωτιά και κεραυνούς, απ’ τη χρυσή σου λύρα.
Ξύπνα Φερραίε, ξύπνησε και η στεριά προσμένει,
το ακρογιάλι καρτερεί και όνειρα υφαίνει».
Μετά την Θεία Λειτουργία, ετελέσθη Δοξολογία και εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε η μεγαλειώδης Παρέλαση των Πολιτικών και Στρατιωτικών τμημάτων ενώπιον των Εκκλησιαστικών, Πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών και χιλιάδων Λαού, που είχαν κατακλύσει τους χώρους απ’ όπου παρήλασαν τα παιδιά μας.
Την Ελληνική Κυβέρνηση εξεπροσώπησε ο Υφυπουργός Υγιείας κ. Μάριος Θεμιστοκλέους.
Οι λατρευτικές Εκδηλώσεις έκλεισαν το απόγευμα με τον μεθέορτο Εσπερινό και το μνημόσυνο υπέρ των ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωικώς πεσόντων, υπέρ της απελευθερώσεως της Πατρίδος ημών από τον τουρκικό ζυγό, Κληρικών και Λαικών, αοιδίμων πατέρων ημών, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου.