Ο Μητροπολίτης Αργολίδος εξέδωσε εγκύκλιο για το Πάσχα, όπου αναφέρεται στα λόγια του Ευαγγελίου: “Τι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; ουκ έστιν ώδε, αλλ’ ηγέρθη” (Λουκ. κδ’,5). Αυτά τα λόγια αναζωπύρωσαν την ελπίδα των Μυροφόρων γυναικών που είχαν πάει στον Τάφο του Ιησού την ημέρα της Ανάστασης. Παρά τη θλίψη και τη σύγχυση, δεν εγκατέλειψαν τον Κύριο τους.
Οι γυναίκες αυτές πήγαν κρυφά στο μνήμα, από αγάπη, να δουν και να αγκαλιάσουν για τελευταία φορά τον Ιησού. Εκείνες οι γυναίκες, που τον ακολούθησαν μέχρι το Γολγοθά, έγιναν οι πρώτοι μάρτυρες της Ανάστασής Του.
Ο Μητροπολίτης εξήντλησε την αγάπη και τον σεβασμό του προς τις γυναίκες αυτές, που ήταν πρώτες στην αναγγελία της Ανάστασης. Μιλώντας για την εμπειρία τους, είπε ότι τα πάντα άλλαξαν με την είδηση “ουκ έστιν ώδε, αλλ’ ηγέρθη”.
Κατά τη διάρκεια αυτής της νύχτας του Πάσχα, ολόκληρη η Εκκλησία περίμενε στον Τάφο του Εσταυρωμένου Μεσσία, προσευχόμενη και αναπολώντας την ιστορία της σωτηρίας. Αλλά αυτή η νύχτα δεν είναι σκοτεινή. Είναι γεμάτη με τη λαμπρή είδηση της Ανάστασης του Κυρίου, αναφέρει.
Η νύχτα του Πάσχα αποτελεί την αρχή μιας νέας εποχής, μιας εποχής ελπίδας για όλη την ανθρωπότητα.
Διαβάστε την εγκύκλιο:
«Αδελφοί μου αγαπητοί» (Ιακ. α’,16)·
«Tι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; ουκ έστιν ώδε, αλλ’ ηγέρθη» (Λουκ. κδ’,5). Αυτά τα λόγια, που είπαν οι δύο εξαστράπτοντες Άγγελοι, αναζωπύρωσαν την ελπίδα των Μυροφόρων γυναικών, που είχαν σπεύσει στον Τάφο του Ιησού, με την αυγή της Αναστάσεως. Είχαν βιώσει τα τραγικά γεγονότα, με αποκορύφωμα την Σταύρωση στον Γολγοθά. Είχαν νιώσει την θλίψη και την σύγχυση. Στην δύσκολη ώρα, ωστόσο, δεν είχαν εγκαταλείψει τον Κύριό τους.
Πηγαίνουν κρυφά στον τόπο, όπου ο Ιησούς ήταν θαμμένος, να Τον δούν και να Τον άγκαλιάσουν για τελευταία φορά. Κινούνται από αγάπη. Την ίδια αγάπη, που τις οδήγησε, να Τον ακολουθήσουν, σε όλη την διαδρομή προς τον Γολγοθά.
Ευλογημένες γυναίκες! Δεν γνωρίζουν ακόμη, ότι αυτή ήταν η αυγή της πιο σημαντικής ημέρας της ιστορίας. Δεν μπορούσαν, να ξέρουν, ότι θα είναι οι πρώτοι μάρτυρες της Αναστάσεως του Ιησού.
«Εύρον τον λίθον αποκεκυλισμένον από του μνημείου» (Λουκ. κδ’,2). Έτσι, αφηγείται ο Ευαγγελιστής Λουκάς, προσθέτοντας ότι, «εισελθούσαι ουχ εύρον το σώμα του Κυρίου ‘Ιησού» (Λουκ. κδ’,3). Σε μια σύντομη στιγμή, όλα αλλάζουν. Ο Ιησούς «ουκ έστιν ώδε, αλλ’ ηγέρθη». Η ανακοίνωση, η οποία μετέβαλε την θλίψη αυτών των ευσεβών γυναικών σε χαρά, επανηχεί με αμετάβλητη ευγλωττία, σε όλη την Οικουμένη, αυτήν την αποψινή νύχτα του Πάσχα.
Μία μοναδική νύχτα, κατά την οποία ολόκληρη η Εκκλησία περιμένει στον Τάφο του Εσταυρωμένου Μεσσία. Οι Χριστιανοί περιμένουν και προσεύχονται, ακούγοντας και πάλι τις Γραφές και αναπολώντας το σύνολο της ιστορίας της σωτηρίας.
Αλλά, σε αυτήν την νύχτα, δεν είναι το σκότος που κυριαρχεί. Κυριαρχεί η εκθαμβωτική λάμψη ενός εκπάγλου φωτός, που σπάει το σκοτάδι με την λαμπρή είδηση της Αναστάσεως του Κυρίου. Η αναμονή μας και η προσευχή μας, γίνονται ένα τραγούδι χαράς· «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια» (Τροπάριον γ’ Ωδής Κανόνος της Αναστάσεως).
Η προοπτική της ιστορίας αλλάζει εντελώς. Ο θάνατος δίνει την θέση του στην ζωή. Μια ζωή, η οποία «ουκέτι αποθνήσκει» (Ρωμ. στ’,9). Εκείνος, που οι γυναίκες θεωρούσαν, ότι ήταν νεκρός, είναι ζωντανός. Η εμπειρία τους, γίνεται εμπειρία μας.
Νύχτα, διαποτισμένη με ελπίδα, που εκφράζει πλήρως την έννοια του μυστηρίου! Νύχτα, που αποκαλύπτεις την καρδιά της Χριστιανικής ύπαρξής μας! Σε αυτήν την νύχτα, όλα έχουν θαυμάσια συνοψιστεί σε ένα Όνομα· το Όνομα του Αναστάντος Χριστού.
Κύριε, σε ευχαριστούμε για το ανείπωτο δώρο, που αυτήν την νύχτα, μας χάρισες. Το σκοτάδι του θανάτου, δίνει την θέση του στην ζωή. Η αμαρτία της εγωπάθειας διαγράφεται και μια νέα ζωή ξεκινά. Ας επιμείνουμε μέχρι τέλους στην πίστη και την αγάπη. Δεν πρέπει, να φοβόμαστε, όταν προκύπτουν δυσκολίες, διότι «ο θάνατος ουκ έσται έτι, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος ουκ έσται έτι» (Αποκ. κα’,4).
Ο Ιησούς ζει και ζούμε σ’ Αυτόν. Για πάντα. Αυτό είναι το δώρο της νύχτας, η οποία έχει οριστικά αποκαλύψει στον κόσμο την δύναμη του Χριστού. Αυτή η νύχτα είναι μέρος της Ημέρας, που δεν γνωρίζει τέλος. Η Ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού, η οποία, για την ανθρωπότητα, είναι η αρχή μιάς ανανεωμένης άνοιξης της ελπίδας.
Αδελφοί μου, «Αύτη η ημέρα ην εποίησεν ο Kύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή» (Ψαλμ. ΡΙΖ’,24).
Με την αγάπη του Αναστάντος Ιησού Χριστού
Ο Μητροπολίτης
+ ο Αργολίδος Νεκτάριος