Από τον ΣΩΤΗΡΗ ΛΕΤΣΙΟ*
Τα ορθόδοξα μοναστήρια που βρίσκονται διάσπαρτα σε κάθε γωνιά της πατρίδας αναδεικνύονται μέσα από τα βάθη των αιώνων ως τηλαυγείς φάροι της θρησκευτικής πίστης και της πνευματικής παράδοσης του ελληνισμού. Οι ιερές μονές περιβάλλονται εσαεί από τη χάρη των αγιασμένων μορφών, που κόσμησαν την Ορθοδοξία με το υπόδειγμα της ιερής διακονίας τους και τον εκκλησιαστικό τους λόγο. Τα λείψανα των αγίων, τα ιερά κειμήλια και οι θαυματουργές εικόνες των μοναστηριών αποπνέουν και μεταδίδουν σε καθέναν από εμάς τη μακραίωνη παρακαταθήκη της θεϊκής πίστης και της αφοσίωσης στις ανώτερες αξίες. Καθημερινά, ωστόσο, γινόμαστε μάρτυρες της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας, που όλοι μας λίγο έως πολύ επιδεικνύουμε απέναντι σε αυτόν τον θησαυρό της παράδοσής μας, με αποτέλεσμα ουκ ολίγα να είναι σήμερα τα μοναστήρια σε όλη την ελληνική επικράτεια τα οποία έχουν αφεθεί στην φθορά του χρόνου. Καθήκον μας είναι να τα φροντίσουμε και να τα διασώσουμε, αφού κατ’ αυτόν τον τρόπο διασφαλίζουμε την βιώσιμη πορεία μας ως έθνος μέσα στο ατελεύτητο και επίπονο ταξίδι της Ιστορίας.
ΜΕΤΕΩΡΑ
Αμέσως μετά την μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους, που συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για προσκυνητές από όλο τον πλανήτη, ο επόμενος τόπος που ακόμη και σήμερα είναι συνδεδεμένος με την ιστορία του μοναχισμού είναι ασφαλώς τα Μετέωρα. Οι απότομοι βράχοι των Μετεώρων άρχισαν να αποτελούν σημείο καταφυγής των μοναχών ήδη από τον 10ο αιώνα. Οι πρώτοι ασκητές αναζήτησαν και βρήκαν μέσα στις σπηλιές εκείνα τα σημεία, που έγιναν κατάλληλα για να αφοσιωθούν στη λατρεία του Θεού και στην πνευματική τους ανύψωση. Από τις 24 συνολικά μονές σήμερα όμως κατοικούνται μόνο οι έξι από αυτές. Ως προς αυτές που σήμερα δεν λειτουργούν αξίζει να αναφέρουμε την Ιερά Μονή Υπαπαντής, την Ιερά Σκήτη Παναγίας Δούπιανης, την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου του Μανδηλά, την Ιερά Μονή Υψηλοτέρας (γνωστή και ως μονή των Καλλιγράφων), την Ιερά Μονή Αγίου Πνεύματος ή Στύλου Σταγών, την Ιερά Μονή Παντοκράτορος, την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, την Ιερά Μονή Αγίων Αποστόλων κ.α.
ΚΟΥΒΑΡΑΣ
Ο σεισμός που έπληξε την Αττική, τον Σεπτέμβριο του 1999, άφησε το καταστροφικό του αποτύπωμα και στο γυναικείο μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, στον Κουβαρά, έναν από τους πλέον προσφιλείς έως τότε προορισμούς των προσκυνητών. Τα σημάδια από το πέρασμα του Εγκέλαδου είναι και σήμερα ορατά στους τοίχους, στον τρούλο και στην σκεπή του καθολικού, ενώ σοβαρές φθορές υπέστησαν και τα κελιά των μοναχών. Το γεγονός αυτό κατέστησε τη μονή μη λειτουργική με αποτέλεσμα το γραφικό αυτό μοναστήρι να εγκαταλειφθεί και να στέκει ερημωμένο κάτω από τον αττικό ουρανό εδώ και και αρκετά χρόνια.
ΛΑΜΑΡΗ
Κοντά στη Λάμαρη υπήρχε παλαιότερα η Μονή της Ανάληψης, ενώ πάνω από την Λούτσα λειτουργούσε κατά τα παλαιότερα χρόνια και η μικρή μονή του Αγίου Δημητρίου. Αυτό το μοναστήρι διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, αφού χάρη στο έργο που παρείχαν τότε οι μοναχοί κατέστη κέντρο προσφοράς γνώσης, διάσωσης της ορθόδοξης πίστης αλλά και στήριξης προς τους Ελληνες κατοίκους της περιοχής. Οι επισκέπτες σήμερα έχουν την ευκαιρία να διαπιστώσουν ότι το καθολικό διατηρείται περιποιημένο και σε καλή κατάσταση εκπέμποντας το φως και τη γαλήνη της Ορθοδοξίας.
*Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”