Με αφορμή τα πρόσφατα ναυάγια στη λεκάνη της Μεσογείου, ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ευγένιος έκανε σαφές πως: «Όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Θεού». Το μήνυμά του είναι ανθρωπολογικό.
Σύμφωνα με το neakrtiti.gr, ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κρήτης ζητάει τη συνεννόηση των κρατών ώστε να μην αντικρίσουμε ξανά εικόνες που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του προσώπου, ενώ επικαλούμενος τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο επισήμανε πως η προσβολή της αξιοπρέπειας του προσώπου σημαίνει ταυτόχρονα και προσβολή της ιερότητας του προσώπου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ευγένιος μιλώντας στο neakriti.gr έκανε την παρακάτω δήλωση: «Με βαθιά οδύνη παρακολουθήσαμε για μια ακόμη φορά αυτό που συνέβη στη θάλασσα της Μεσογείου που από θάλασσα ειρήνης μετατρέπεται κυριολεκτικά σε νεκροταφείο. Πρέπει να υψώσουμε τη φωνή μας απέναντι στα φαινόμενα της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και της δουλείας. Το είπε ο Πατριάρχης μας. Το είπαν πολλοί πνευματικοί άνθρωποι των καιρών μας πως το γεγονός ότι υποβαθμίζεται η ζωή σημαίνει πως χάνεται η αξιοπρέπεια του προσώπου και η ιερότητά του με τέτοιες κινήσεις που γίνονται από ‘ανθρώπους που εμπορεύονται ανθρώπους’», είπε.
Παράλληλα τόνισε: «Νομίζω πως πρέπει όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας και επιτέλους να γίνει μια σοβαρή συζήτηση για τη μετανάστευση στην Ευρώπη. Συχνά – πυκνά το παρακολουθούμε. Πριν από λίγες ημέρες, συνέβη ένα ναυάγιο στο Ηράκλειο όπου έφθασαν 80 άνθρωποι που ήταν θύματα δουλεμπορίου. Δεν ξέρω εάν οι αρμόδιες αρχές παίρνουν τα μέτρα που πρέπει. Και όταν εννοώ αρμόδιες αρχές, δεν εννοώ τους ανθρώπους της υποδοχής. Εννοώ τις αρχές εκείνες όπου είναι η αφετηρία της φυγής, του εκπατρισμού. Τα κράτη πρέπει να καθίσουν σε ένα τραπέζι διαλόγου και να συμφωνήσουν. Δεν γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να λαμβάνουν χώρες αυτές οι εικόνες των ναυαγίων που αντικρίζουμε. Δεν ξέρω πόσο μπορούμε να το ανεχόμαστε ή εάν πρέπει να το ανεχόμαστε να βλέπουμε εικόνες νεκρών. Ας κρατήσουμε δύο λέξεις: αποτίνοντας φόρο τιμής στα αθώα θύματα του πρόσφατου αυτού ναυαγίου και όλων των άλλων ναυαγίων που στη Μεσόγειο οδηγούν στο θάνατο, αισθανόμαστε την ανάγκη να υψώσουμε δυνατά τη φωνή μας ενάντια σε όλες τις μορφές της ανθρώπινης δουλείας, καταπίεσης και εκπατρισμού. Πολλοί από εμάς, που ομιλώ ως πρόγονος προσφύγων, ξέρουμε από τα σπίτια μας τι σημαίνει προσφυγιά, τι σημαίνει μετανάστευση. Και ξέρουμε πως δεν είναι καθόλου εύκολο για την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων αυτό που τους συμβαίνει. Στο τέλος – τέλος, τους βλέπουμε ως εικόνες του Θεού – ως αδελφούς μας και παιδιά του ίδιου Πατέρα ή ως παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε μία θεώρηση για όλους τους άλλους ανθρώπους ακόμη και εάν δεν πιστεύουν ότι πιστεύουμε εμείς ή δεν έχουν τις ίδιες αξίες ή αρχές. Όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά και εικόνες του ίδιου Θεού και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται».
