Διακόσια χρόνια από την ανέγερση της εκκλησίας στο ομώνυμο χωριό το οποίο είχε σώσει ο Αγιος από την επιδημία πανούκλας, προσκυνητές ενισχύουν προς τιμή Του τον Ι. Ναό
Συμπληρώθηκαν πριν από λίγο καιρό διακόσια χρόνια από την ανέγερση του ιερού ναού Αγίου Βλασίου, στο ομώνυμο χωριό του Πηλίου.
Στο πλαίσιο της ιστορικής αυτής επετείου η ενορία του παραδοσιακού χωριού, το οποίο βρίσκεται από την πλευρά του Παγασητικού κόλπου και κοντά στο ονομαστό χωριό των Μηλεών, διοργάνωσε μια σειρά από πλούσιες εορταστικές εκδηλώσεις με αποκορύφωμα την έλευση και υποδοχή της ιεράς εικόνας της «Μεγάλης Παναγιάς», από τη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας, προκειμένου να τιμηθεί το ιστορικό αυτό γεγονός.
Οι εργασίες ανέγερσης του ναού του Αγίου Βλασίου ολοκληρώθηκαν στις 10 Μαΐου του 1820. Υπεύθυνος για την άρτια κατασκευή και τα υψηλής ποιότητας υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ο φημισμένος πηλιορείτης τεχνίτης της πέτρας Δήμος Ζουπανιώτης.
Τα εγκαίνιά του έγιναν από τον τότε μητροπολίτη Δημητριάδος Αθανάσιο, ενώ ανακαινιστικές εργασίες έλαβαν χώρα το 1821 με αποκλειστικές δαπάνες των κατοίκων. Εξακολουθεί να τιμάται έως και σήμερα η ημέρα των εγκαινίων με την τέλεση κάθε χρόνο του πανηγυρικού εσπερινού στις 29 Νοεμβρίου.
ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙΣ
Ο ναός πέρασε από διαδοχικές φάσεις ανακαινίσεων μέχρι την αποπεράτωσή του, η οποία ακολούθησε μετά τους καταστροφικούς σεισμούς κατά την περίοδο 1954-1957, που έπληξαν το Βόλο και το Πήλιο.
Η εκκλησία είναι διακοσμημένη με μεγάλο αριθμό τοιχογραφιών, η ολοκλήρωση των οποίων επετεύχθη στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα και οι οποίες αποτελούν σπουδαία ιστορικά κειμήλια. Αξίζει να τονιστεί ότι οι κάτοικοι της περιοχής δεν έπαψαν ποτέ έως σήμερα να συμβάλλουν τακτικά στην οικονομική ενίσχυση της συγκεκριμένης εκκλησίας.
Τις υπηρεσίες τους προσέφεραν έως σήμερα στον Κύριο και στον ναό αξιόλογοι ιερείς. Αξίζει ωστόσο να αναφέρουμε μεταξύ άλλων τον π. Γεώργιο Ράιο, που υπηρέτησε τον ναό ως υποδειγματικός λευίτης για πάνω από 48 χρόνια, αλλά και τον π. Αντώνιο Ζούπη, ο οποίος διακόνησε επίσης και την Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου.
Ο ΜΥΛΟΣ
Σύμφωνα με την ιστορική παράδοση στο σημείο, όπου βρίσκεται σήμερα ο ναός και πριν ακόμη ξεκινήσουν οι εργασίες για την ανοικοδόμηση των πρώτων σπιτιών του χωριού, υπήρχε μοναστήρι όπου στο χώρο εκείνο οι καλόγεροι άλεθαν με την χρησιμοποίηση ενός μεγάλου μύλου.
Οι Τούρκοι μετακινούνταν από τις πεδινές περιοχές προς την τοποθεσία όπου ορθώνεται σήμερα ο ναός, έτσι ώστε να αλέσουν το σιτάρι στο Καρά (μαύρο) μπάσι (κεφάλι), όπως συνήθιζαν τότε να λένε εξαιτίας του σκούφου που φορούσαν οι καλόγεροι. Η συχνή λοιπόν αναφορά αυτής της ονομασίας συνέβαλε ώστε το χωριό να αποκαλείται από εκείνο το σημείο και μετά Καραμπάσι.
ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
Ως προς δε την μετονομασία του χωριού σε Άγιος Βλάσιος, όπως σήμερα καλείται το εν λόγω χωριό, υπάρχουν δύο εκδοχές.
Η πρώτη σχετίζεται με τη χρονιά του 1860, όταν στο χωριό είχε ενσκήψει επιδημία πανούκλας. Οι κάτοικοι φοβισμένοι από την έλευση του κακού, περιέφεραν την εικόνα του Αγίου σε όλα τα σημεία του οικισμού και προσευχήθηκαν με όλη τους τη δύναμη και ταπεινότητα στον Άγιο Βλάσιο ζητώντας τη βοήθειά του.
Οι δεήσεις τους εισακούστηκαν και με τη θαυματουργική παρέμβαση του αγίου η συμφορά αποτράπηκε και το χωριό σώθηκε. Το γεγονός αυτό άσκησε βαθιά επίδραση και στους Τούρκους, οι οποίοι είχαν εξίσου φοβηθεί με τους Ελληνες. Οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς βλέποντας το θαύμα με τα μάτια τους αποφάσισαν να αλλαξοπιστήσουν και να βαπτιστούν χριστιανοί!
Υπάρχει βεβαίως και η δεύτερη εκδοχή, την οποία αξίζει να αναφέρουμε: Σύμφωνα με αυτήν οι Ελληνες, οι οποίοι έφυγαν από το Πήλιο και μετανάστευσαν στην Κωνσταντινούπολη για αναζήτηση καλύτερης εργασίας, προχώρησαν στη δημιουργία μιας αδελφότητας στην περιοχή Σεβάστεια της Καππαδοκίας.
Εκεί, λοιπόν, ανακάλυψαν ότι οι ντόπιοι Έλληνες συνήθιζαν να εορτάζουν τη μνήμη του Αγίου Βλασίου. Σιγά-σιγά οι εκ του Πηλίου Ελληνες άρχιζαν να καλοβλέπουν την προοπτική να πράξουν και από την πλευρά τους κάτι, έτσι ώστε να τιμήσουν τον Άγιο Βλάσιο ευχαριστώντας τον για το ότι είχε σταθεί αρωγός στον αγώνα για της επιβίωσή τους.
Ξεκίνησαν, λοιπόν, να αποταμιεύουν χρήματα και να τα στέλνουν στον τόπο τους, με την παράκληση να χρησιμοποιηθούν αυτά για έναν και μόνο σκοπό: Να χτιστεί ένας ναός αφιερωμένος στον Άγιο Βλάσιο!
Δεκάδες πιστοί με προβλήματα υγείας βρήκαν γιατρειά!
Πολλοί είναι οι επισκέπτες του ναού αυτού καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Τα τελευταία χρόνια τον επισκέπτονται για να προσκυνήσουν πολλοί Βορειοελλαδίτες και ειδικότερα Θεσσαλονικείς. Αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι πολλοί από τους παππούδες τους, οι οποίοι είχαν καταγωγή από την Καππαδοκία, είχαν λάβει κατά την βάπτισή τους το όνομα Βλάσιος.
ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ
Πολλοί, επίσης, είναι και οι πιστοί οι οποίοι φροντίζουν να ενισχύουν τον ναό με δωρεές. Μάλιστα, δεν είναι και λίγοι εκείνοι -είτε είναι από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, είτε από την υπόλοιπη Ελλάδα- οι οποίοι κατάφεραν να γιατρευθούν από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζαν, και για αυτό τον λόγο συνεισφέρουν τακτικά στην ενίσχυση με κάθε τρόπο του ναού.
Η φήμη της θαυματουργής εικόνας του Αγίου Βλασίου έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας και έχει φτάσει σε όλον τον πλανήτη. Οι ντόπιοι συχνά κάνουν λόγο για την περίπτωση ενός Ελληνα, ο οποίος όντας κάτοικος των ΗΠΑ και με θητεία στον πόλεμο του Βιετνάμ, όταν πληροφορήθηκε για την ύπαρξη του Αγίου Βλασίου ταξίδεψε έως το ομώνυμο χωριό για να γνωρίσει την ιστορία και τα θαύματα του Αγίου.
Μια άλλη περίπτωση έχει σχέση με έναν Γερμανό, ο οποίος καθώς ταξίδευε στην Κροατία ανακάλυψε τυχαία ένα μοναστήρι που είχε το όνομα του Αγ. Βλασίου. Το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή για να αναζητήσει, να εντοπίσει και να επισκεφτεί ως προσκυνητής κατόπιν τον ναό του Αγίου Βλασίου στο Πήλιο!