Με λαμπρότητα εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού, Επισκόπου Τριμυθούντος, στην φερώνυμη Ενορία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας στο προάστιο Kingsford του Σύδνεϋ.
Με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Μακαρίου, της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων. Ο Ιερατικώς Προϊστάμενος π. Στυλιανός Σκούτας, παρόλο που νοσηλεύτηκε προσφάτως και υπεβλήθη σε τριπλή χειρουργική επέμβαση στο πόδι, παρέστη στον εορτασμό του Προστάτη της Ενορίας, συμπροσευχόμενος εκ του Ιερού Βήματος. Τον Μητροπολίτη κ. Μύρωνα πλαισίωσε ο συνεφημέριός του, π. Σταύρος Ιβανός, καθώς επίσης ο π. Δημήτριος Καρακιόζης και ο π. Μελέτιος Pantic, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχαγγέλων Νέας Ζηλανδίας.
Κατά το κήρυγμά του, ο Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας αναφέρθηκε στις πολλές αρετές που κοσμούσαν την προσωπικότητα του τιμώμενου Αγίου, εστιάζοντας ιδιαιτέρως στην απλότητα και την ταπεινότητά του, και στη βαθειά πίστη του στον Θεό. Υπενθυμίζοντας πως ο Άγιος Σπυρίδων δε διέθετε τη θύραθεν γνώση, επισήμανε ωστόσο ότι κατείχε τη γνώση του Θεού, εκείνη που μας αγιάζει και μας εισαγάγει στην αιώνια βασιλεία Του. Και η αγιότητά του αναγνωρίστηκε από όλους όταν έφτασε η ώρα να πληρωθεί η χειρεύσασα θέση του Επισκόπου στη Μητρόπολη Τριμυθούντος. «Η αγιότητα δεν είναι κάτι που κρύβεται, αλλά κάνει την παρουσία της αισθητή δια της σιωπής, δια της αφάνειας και δια της ταπείνωσης», υπογράμμισε ο Σεβασμιώτατος και προσέθεσε: «Αυτός είναι και ο σκοπός του καθενός μας, αυτό για το οποίο ο Θεός μας έδωσε το θείο δώρο της ζωής».
Στο σημείο αυτό, Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας υπογράμμισε πως η ζωή αποτελεί δώρημα χορηγηθέν στον άνθρωπο από τον Θεό. Και το πρώτο βήμα για να φτάσουμε στην αγιότητα, όπως επισήμανε, είναι «να συνειδητοποιήσουμε πως ό,τι έχουμε και ό,τι είμαστε είναι δώρα του Θεού». «Είναι μεγάλη παγίδα», αντέτεινε, «η ψευδαίσθηση ότι αυτά που έχουμε και αυτά που είμαστε είναι δικά μας ή γίνανε με τον κόπο μας. Με το θέλημα του Θεού γίναμε ό,τι γίναμε και με το θέλημα του Θεού έχουμε ό,τι έχουμε και υπάρχουμε σε αυτόν τον κόσμο». «Ο Άγιος Σπυρίδων μάς δίδει πρότυπο ζωής», συνέχισε, «μας δίδει παράδειγμα να πορευτούμε στη ζωή μέσα από την ταπείνωση και την απλότητα. Μέσα από την αναγνώριση πρώτα των δικών μας αδυναμιών και των δικών μας αμαρτιών, και στη συνέχεια μέσα από την αναγνώριση του Θεού ως δωρητή του “είναι” μας και του “έχειν” μας. Και ως αυτού στον οποίο οφείλουμε να επιστρέψουμε τα δωρήματα που μας έδωσε. Μας τα έδωσε να τα καλλιεργήσουμε, να τα αναπτύξουμε και να τα παραδώσουμε ομορφότερα και περικαλλέστερα πάλι πίσω σε αυτόν τον οποίο ανήκουν. Και με αυτόν τον τρόπο να γίνουμε και εμείς κοινωνοί της ζωής και της διαστάσεως του Κυρίου και Θεού μας. Και να ευλογηθούμε να μας δωρίσει και την αιωνιότητα, δηλαδή την κοινωνία μαζί Του και τη συνεχή παρουσία Του στη ζωή μας. Ο παράδεισος είναι η ζωή με τον Θεό, και ο Άγιος Σπυρίδων το ήξερε καλά. Και το έκανε πράξη κάθε ημέρα και κάθε στιγμή».
Επισημαίνοντας ότι η Εκκλησία είναι εκείνη που λατρεύει τον Θεό, τιμά τους Αγίους και διαλαλεί στα πέρατα του κόσμου τις μεγάλες αλήθειες του Ευαγγελίου, ο Σεβασμιώτατος κ. Μύρων εστίασε στο έργο της ιεραποστολικής Μητρόπολης της Νέας Ζηλανδίας, η οποία, παρότι φτωχή από άποψη οικονομικών πόρων, εκτάσεως και πλήθους ποιμνίου, εντούτοις δεν παύει να προσπαθεί να διαδώσει τα μηνύματα του Ευαγγελίου στους νεοφώτιστους αδελφούς μας στον Ειρηνικό Ωκεανό. Συγκεκριμένα, στα νησιά Φίτζι, Τόνγκα και Σαμόα, όπως εξήγησε ο Μητροπολίτης, τα τελευταία 17 οι κάτοικοί τους έχουν ευλογηθεί να ακούνε το Ευαγγέλιο με την Ορθόδοξη άποψη και να γνωρίσουν τον Χριστό όπως πραγματικά ήλθε στον κόσμο μας και όπως αληθινά είναι. «Έφτασε εκεί η Ορθόδοξη Εκκλησία», σημείωσε, «και έφτιαξε ενορίες, μοναστήρι και ορφανοτροφείο, χειροτόνησε ιερείς, χειροθέτησε μοναχούς και μοναχές, βάπτισε και πάντρεψε τους ντόπιους στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και όλα αυτά έγιναν με τη βοήθεια όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών, με τη συμβολή αγγέλων φωτισμένων στην καρδιά, απεσταλμένων από τον Θεό για να συνδράμουν αυτό το έργο. Και αυτοί οι άγγελοι βρέθηκαν σε όλον τον κόσμο και, βοηθώντας σε αυτό το έργο, έγιναν κι αυτοί συναρωγοί και συγκυρηναίοι. Έγιναν συναπόστολοι του Χριστού που διαλάλησαν ως τα πέρατα του κόσμου το χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελίου. Και έτσι έχουμε αδελφούς μας στα νησιά Φίτζι, Τόνγκα και Σαμόα που κοινωνούν το ίδιο σώμα και το ίδιο αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όπως και εμείς κάναμε σήμερα».
Μιλώντας με πατρική στοργή για το ορθόδοξο ποίμνιό του στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, ο Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας επισήμανε: «Διακονούμε αυτές τις ψυχές όχι νομίζοντας ότι εμείς είμαστε ανώτεροι και έχουμε κάτι περισσότερο να τους δώσουμε ως άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι μέσα στη φτώχεια και την ανέχειά τους, είναι πολύ χαρούμενοι. Γνωρίζουν ότι είναι αδύναμοι και έχουν ταπείνωση. Αλλά συγχρόνως είναι και πολύ χαρούμενοι γιατί υπάρχουν και ζουν. Και χαίρονται όλα τα δωρήματα που τους έδωσε ο Θεός. Εμείς ως Εκκλησία, που είμαστε εκεί, τι κάναμε; Απλά τους δείξαμε προς τα πού να στρέψουν την ευχαριστία τους. Να μην ευχαριστήσουν τη γη και τον ήλιο, ή τον αέρα που αναπνέουν. Να μην ευχαριστήσουν τα είδωλα και τους ψεύτικους θεούς. Αλλά να ευχαριστήσουν τον Θεό, τον δημιουργό και δωρητή του παντός. Αυτό που κάνουμε εμείς σε αυτούς τους ανθρώπους είναι απλά να τους δείξουμε πού να πουν το «ευχαριστώ’, το οποίο ούτως ή άλλως υπάρχει στην καρδιά τους. Επομένως, τα χρήματα τα οποία δωρίζετε, οι πόροι τους οποίους στέλνετε, η εργασία ή ο χρόνος ή τα χαρίσματα τα οποία αφιερώνετε στην καινούργια Ορθόδοξη Εκκλησία των νησιών του Ειρηνικού, αυτά όλα μετατρέπονται σε ευχαριστία προς τον Θεό. Όλα αυτά μετατρέπονται σε αγιοσύνη».
Κατακλείοντας, ο Μητροπολίτης κ. Μύρων ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Μακάριο για την άδεια και την ευλογία του να ιερουργήσει στην εορτάζουσα Ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος, όπως επίσης του ιερείς π. Στυλιανο και π. Σταύρο για τη ζεστή φιλοξενία και την αγάπη τους.