Σε μια όμορφη τοποθεσία στις πλαγιές των Πιερίων, κοντά στον Αλιάκμονα και λίγα χιλιόμετρα νότια της Βέροιας βρίσκεται η Σκήτη, που είναι γνωστή ως Μονή του Τιμίου Προδρόμου και συνδέεται με εξέχουσες προσωπικότητες του ελληνικού μοναχισμού.
Ως οργανωμένη μονή αναφέρεται σε έγγραφα από τις αρχές του 14ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκε εδώ ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Περίοδοι μεγάλης ακμής της ήταν ο 14ος και ο 16ος αιώνας. Γύρω στα μεσα του 14ου αιώνα την επισκέφθηκε ο όσιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης, πριν από την ίδρυση του Μετεώρου, ενώ στα τέλη του 14ου αιώνα είναι γνωστό ότι είχε πολλούς μοναχούς.
Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, σύμφωνα με αναφορές σε επίσημα έγγραφα, η μονή ήταν πατριαρχική και σταυροπηγιακή, αλλά από τα τέλη του 18ου αιώνα άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια της παρακμής της.
Το συγκρότημα της μονής δεν διατηρεί σχεδόν τίποτα από την αρχική του μορφή. Το μόνο κτίσμα που διασώθηκε από την καταστροφή του 1822 είναι το παρεκκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, που χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα.
Στο εσωτερικό του έχουν διασωθεί σπαράγματα τοιχογραφιών φθαρμένων από τη φωτιά. Το καθολικό ανήκει στον τύπο της απλής τρίκλιτης βασιλικής και εσωτερικά είναι ακόσμητο.
Είναι ανδρική και εορτάζει στις 29 Αυγούστου την αποτομή της κεφαλής του Προδρόμου, ενώ στις 22 Ιουλίου εορτάζει όλους τους αγίους που μόνασαν ή ασκήτευσαν στον χώρο της.