Την 16η Μαΐου 2022 o Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρος Β’ μετέβη στην Ι. Μονή Anba Bishoy στην περιοχή Ουάντι Αλ Νατρούν (Νιτρία) της Αιγύπτου προκειμένου να συμμετάσχει στις εργασίες της 12ης Γενικής Συνέλευσης του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής.
Κατά την εναρκτήρια συνεδρία της παρούσης Συνελεύσεως υπό τον γενικό τίτλο «θαρσείτε εγώ ειμί· μη φοβείσθε» ο Πατριάρχης, μίλησε ως ακολούθως:
«Αγαπητοί μου εν Κυρίω Αδελφοί και Σύνεδροι,
Με αισθήματα βαθυτάτης συγκίνησης και αφάτου χαράς απευθυνόμαστε σήμερα στην 12η Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής, η οποία συνέρχεται στην φιλόξενη Νειλοχώρα μας, μετά από έξι χρόνια εν μέσω μυρίων προβλημάτων, πραγματοποιώντας έναν άθλο και δια τούτο αναφωνούμεν το είδεν ο Αβραάμ την ημέραν Κυρίου και εχάρη.
Η συνέλευσή μας αυτή πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια μιας πάρα πολύ κρίσιμης περιόδου κατά την οποία αναζωπυρώνεται τα μέγιστα η γεωπολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Ανατολής και Δύσης που οδηγεί εκτός από την πολιτική και στην θρησκευτική αντιπαράθεση, η οποία ίσταται όπως τα ανηγμένα στόματα των θηρίων της Αποκαλύψεως με προοπτική δυσοίωνη για τους χριστιανούς μας. Η εξάπλωση ολοένα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού στην γειτονιά μας, τα απαράδεκτα φαινόμενα ακραίας βίας και ο τρομοκρατικός πολυμορφισμός, οδηγούν στον, τραγικό για εμάς, ξεριζωμό των χριστιανών από τα εδάφη της Μέσης Ανατολής. Άπαντες το γνωρίζουμε αυτό και το βιώνουμε. Βιώνουμε το φαινόμενο της δυσμενούς δημογραφικής, εις βάρος των Χριστιανών, ανατροπής που γεννά η αβεβαιότητα και η επισφάλεια του Χριστιανισμού της Μέσης Ανατολής. Μας εγκαταλείπουν διότι δεν μπορούν να βρουν δίκαιη και μόνιμη λύση των προβλημάτων τους.
Συμφωνούμε απόλυτα με το σύνθημα της φετινής μας συνέλευσης «θαρσείτε εγώ ειμί· μη φοβείσθε». Τι πράττουμε εμείς οι Εκκλησίες για την προστασία των χριστιανών, των μελών μας; Η παρουσία των χριστιανών μας στα αγιασμένα χώματα της Μέσης Ανατολής πρέπει να παραμείνει ενεργή στηριζομένη αφενός στην ενίσχυσή και τόνωση της ένθερμης πίστης της παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στη δοκιμαζόμενη ζωή τους και την εμπέδωση της ασφάλειάς τους. Μόνον τότε θα γεννηθεί η ελπίδα και όπως πολύ χαρακτηριστικά το λέγει ο απόστολος των εθνών Παύλος «ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς ου καταισχύνει».
Πρέπει να παλέψουμε, να αγωνισθούμε χέρι με χέρι όλοι μαζί για την άρση των αιτίων που οδηγούν στην φυγή των χριστιανών μας από τη Μέση Ανατολή από τις αρχέγονες πατρογονικές τους κοιτίδες ώστε να μείνουν στον τόπο τους μέσα σε συνθήκες δικαιοσύνης και ειρήνης καταδικάζοντας εντόνως τις ποικιλόμορφες συγκρούσεις και αποτρέποντας την εμφάνιση, ενίσχυση και τη συνέχιση του θρησκευτικού φανατισμού οποθενδήποτε και αν προέρχεται και κυρίως εκ των θρησκευτικών αρχών. Ανάδειξη του καθολικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας ως αναμφισβήτητο και υπέρτατο δικαίωμα κάθε ανθρώπινης υπάρξεως.
Δια τούτο χρειάζεται συνέχιση και έτι περισσότερο ανάπτυξη του διαλόγου με τις άλλες θρησκείες της Μέσης Ανατολής και κυρίως με την ισχυρώς πλειοψηφούσα μουσουλμανική θρησκεία για την εμπέδωση της καταλογής και της ειρηνικής συνύπαρξης, διότι οι χριστιανοί μας δεν είναι ξένοι προς τον τόπο, δεν είναι επήλυδες, αλλά γέννημα θρέμμα αυτού του τόπου εδώ και χιλιετίες. Εξάλλου οι χριστιανοί μας αποτελούν την γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ανατολής, Χριστιανισμού και Ισλάμ, παράδοσης και εκσυγχρονισμού. Ζουν στη μεθόριο δύο κόσμων και δύο πολιτισμών, προβάλλοντας ως πρόταση και τρόπο ζωής την ειρηνική συνύπαρξη πάντων. Θεωρούμε ότι η χριστιανική παρουσία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη μετασυγκρουσιακή τάξη πραγμάτων πέρα από τον κατακερματισμό των πολιτικών συνόρων και διαχωρισμών.
Για την επίτευξη του ανωτέρω σκοπού και στόχου θα πρέπει να εργασθούμε συνειδητά προς επίλυση όλων των προβλημάτων που υφίστανται και διαιωνίζονται δυστυχώς στην περιοχή μας. Αν αποτύχουμε «εγγύς εστιν επί θύραις», το «βδέλυγμα της ερημώσεως», ο απαρφανισμός της Μέσης Ανατολής από τους χριστιανούς. Ως θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να κύψουμε και να αφουγκραστούμε τις κραυγές αγωνίας των πιστών μας υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών ελευθεριών που τόσο βάναυσα καταπατούνται στην εποχή μας. Να αναλάβουμε ρόλους και να θέσουμε το δακτυλό μας «εις τον τύπον των ήλων», συμμετέχοντας στη διαμόρφωση του πολιτικού μέλλοντος της περιοχής.
Αδελφοί και σύνεδροι,
Με αυτές τις σκόρπιες και ίσως στενάχωρες σκέψεις χαιρετίζουμε τις εργασίες της λίαν ελπιδοφόρας 12ης Γενικής Συνέλευσής μας και ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας να εξέλθει εξ αυτής φως ελπίδος, φως αναστάντος Χριστού· να πνεύσει άνεμος Πεντηκοστής και το Πνεύμα της λυτρωτικής αγάπης και ζεούσης ελπίδας να πνεύσει και να εδραιωθεί εν μέσω των χριστιανών μας, των μαρτυρικώς μαρτυρούντων την αεί ποτε ύπαρξή τους στην αγιασμένη Μέση Ανατολή.
Κατακλείοντας εκφράζω τις θερμές ευχαριστίες μου και την αδελφική αγάπη προς τον μακαριώτατο Πατριάρχη της Κοπτικής Εκκλησίας κ. Θεόδωρο Β΄ για την άριστη φιλοξενία, ωσαύτως και προς τους πατέρες της φιλοξενούσης μονής, το παλαίφατο αυτό ασκητικό παλλάδιο της κοπτικής χριστιανοσύνης καθώς και προς τα μέλη της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής της παρούσης Γενικής Συνελεύσεως.
Στώμεν καλώς αδελφοί και σύνεδροι, Χριστός Ανέστη!»
