Την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου Βεροίας.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κατά την ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγομενον».
Ως βρέφος εισέρχεται σήμερα στον ναό του Σολομώντος ο Χριστος, στην αγκάλη της Παναγίας Μητέρας του, συμφωνα με την εντολή του Μωσαικού νόμου.
Και ενώ η Υπεραγία Θεοτόκος και ο προστάτης της, ο δίκαιος Ιωσήφ, δεν περίμεναν να τους υποδεχθεί κάποιος, τους υποδέχεται ο πρεσβυτης Συμεών, ο οποίος και προφητεύει για το τεσσαρακονθήμερο βρέφος, στο πρόσωπο του οποίου αναγνωρίζει τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου.
«Ούτος κείται εις πτώσιν και αναστασιν πολλών», προφητεύει ο πρεσβύτης Συμεών που σπεύδει να υποδεχθεί «το σωτήριον» του Κυρίου, όπως του είχε υποσχεθεί ο Θεός.
Πως είναι ομως δυνατόν «το σωτήριον» του Κυρίου, ο Μεσσίας και Λυτρωτής του κόσμου να κείται και «εις πτωσιν και ανάστασιν»; Πως είναι δυνατόν ο απεσταλμενος του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων να οδηγεί άλλους στη σωτηρία και άλλους στην καταστροφη;
Είναι δυνατόν, γιατι ο Θεός που αποφασίζει να σώσει τον άνθρωπο είναι Θεός-Πατέρας και προσφέρει στον άνθρωπο την ελευθερία της επιλογής. Δεν τον σώζει με τη βία, δεν τον αναγκάζει να αποδεχθεί τη σωτηρία που του προσφέρει. Του δίδει τη δυνατότητα να σωθεί και μαζί και την ελευθερία να επιλέξει.
Ο Θεός στέλνει στον κόσμο τον Υιό του για να προσφέρει στον ανθρωπο τη σωτηρία. Του απλώνει το χέρι για να τον τραβήξει από τον βούρκο της αμαρτίας στον οποίο είχε πεσει και να του δώσει την ευκαιρία να βγεί από εκεί. Τον πλησιάζει, ταπεινώνεται, γίνεται ομοιος με αυτόν, τον αναζητά, αλλα αφήνει στον άνθρωπο την επιλογή. «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν», του λέγει. Τον καλεί, αλλά δεν τον υποχρεώνει.
Έτσι η προφητεία του πρεσβύτου Συμεών επιβεβαιώνεται τότε και τώρα. Επιβεβαιώνεται στην εποχη του Χριστού και στη διάρκεια των είκοσι αιώνων που εχουν περάσει από τότε. Ο κάθε ανθρωπος κάνει τις επιλογές του. Ο πρεσβύτης Συμεών μαζί με την Άννα στον ναό του Σολομώντος τον αναγνωρίζουν, αν και βρέφος, ως Μεσσία και ευφραίνονται για την τιμή της ουράνιας αυτής συναντήσεως. Ο Ηρωδης ακούει για την ύπαρξή του από τους μαγους και σπεύδει να τον θανατώσει. Οι Ιουδαίοι ακούν το κήρυγμά του και άλλοι τον πιστεύουν και τον ακολουθούν, και άλλοι πάλι σπεύδουν να τον καταδικάσουν και να τον σταυρώσουν.
Η προφητεία του πρεσβύτου Συμεών βρίσκει την εκπλήρωσή της σε κάθε εποχη ανάλογα με την επιλογή του κάθε ανθρώπου. Δεν είναι ο Χριστός που οδηγεί τους ανθρώπους στην πτώση. Ο Χριστός μας οδηγεί όλους στην ανάσταση. Την πτώση την επιλέγουν όσοι δεν θέλουν να πιασθούν από το χέρι που απλώνει ο Χριστος προς το μέρος τους. Όσοι νομίζουν ότι ο Χριστός τους δεσμεύει και τους περιορίζει. Όσοι δεν θέλουν να πιστεύσουν ότι ο Χριστος μας πλησιάζει μόνο από αγάπη. Όσοι δεν θέλουν τον Χριστό στη ζωή τους. Γιατί ο Χριστός ταυτιζεται με την ανάσταση. Η δική του ανάσταση είναι η δική μας ανάσταση, γιατί αυτός είναι, όπως μας διαβεβαιώνει, «η ζωή και η ανάστασις». Η απουσία του από τη ζωή μας είναι ταυτόσημη με την πτώση μας. Και ο Χριστός δεν φεύγει από τη ζωή μας, εάν εμείς δεν του ζητήσουμε να φύγει.
«Ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών».
Η φωνή του πρεσβυτου Συμεών ακούεται και σημερα, εορτή της Υπαπαντής, για να μας υπενθυμίσει ότι ο Χριστός είναι εδώ και μας περιμένει να τον υποδεχθούμε με την πίστη ότι αυτος είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας. Μας περιμενει να τον υποδεχθούμε, όπως τον υποδέχθηκε ο πρεσβύτης Συμεών. Μας περιμένει να τον δεχθούμε στην ψυχή μας και να ενωθούμε μαζί του. Μας περιμένει να εμπιστευθούμε τη σωτηρία μας στην αγάπη του, ακολουθώντας το θελημα και τις εντολές του.
Ας ακολουθήσουμε την επιλογή του πρεσβύτου Συμεών. Ας ανοίξουμε την ψυχή μας στον Χριστό, για να γίνει και για μας η δική μας ανάσταση, για να γίνει «το σωτήριον του Κυρίου».
Και ας μην ξεχνούμε ότι, σε αντίθεση με τον Συμεών που περίμενε επί χρόνια να συναντήσει τον Χριστο, εμείς δεν χρειάζεται να περιμενουμε, γιατί ο Χριστός είναι εδώ, δίπλα μας, είναι μέσα στην Εκκλησία μας, έτοιμος να ενοικήσει στην ψυχή μας και να την λυτρώσει. Ας μην τον αφήνουμε να περιμένει. Ας τον υποδεχθούμε για να ζήσουμε και εμείς «το σωτήριόν» του.
Όπως είπα, ο Συμεών χρόνια ολόκληρα περίμενε αυτή τη στιγμή για να δεί τον Σωτήρα του κόσμου, για να δεί τον Χριστό. Και ο Χριστός ήρθε, και, όπως είπα, μας περιμένει. Τότε περίμενε ο Συμεών, τώρα περιμένει ο ίδιος ο Κύριος. Σε λίγο θα ακούσουμε: «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε», δηλαδή μας καλεί, μας περιμένει, μας περιμένει να μας αναστήσει με το Σώμα του και το Αίμα του. Στη δική μας επιλογή είναι εάν θα αξιοποιήσουμε αυτή την πρόσκληση την οποία μας απευθύνει η Εκκλησία διά του στόματος του ιερέως, για να γίνουμε και εμείς μέτοχοι αυτής της αναστάσεως, την οποία προσφέρει ο Κύριός μας.