Ο Αρχιμ. Τιμ. Αγγελής μιλά για τον μακαριστό ηγούμενο της Ι. Μ. Πετράκη Συμεών Κοροβέση, 120 χρόνια από την κοίμησή του. Επι των ημερών του αξιοποιήθηκε η εκκλησιαστική περιουσία
Από τον Απόστολο Σπύρου
Εκατόν είκοσι χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την κοίμηση του Γέροντα Συμεών Κοροβέση, ηγουμένου της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
Ένας κληρικός που αφιέρωσε την ζωή του στην Εκκλησία και στον άνθρωπο. Βοηθούσε και στήριζε όποιον είχε ανάγκη, ενώ κατά την ηγουμενία του αξιοποιήθηκε η εκκλησιαστική περιουσία και έγιναν σημαντικές δωρεές για ιδρύματα που λειτουργούν ακόμη και σήμερα.
Μπορεί, λοιπόν, ο ηγούμενος Συμεών να είναι για πολλούς μία άγνωστη εκκλησιαστική προσωπικότητα, αποτελεί, όμως, μία σημαντική μορφή για την πορεία την ιστορικής Μονής Πετράκη, για την διασφάλιση της εκκλησιαστικής περιουσίας, αλλά και για την προσφορά στο Κράτος και στους πολίτες.
«Ο ηγούμενος Συμεών Κοροβέσης γεννήθηκε στην Κερατέα το 1836. Σε πολύ μικρή ηλικία, 11 ετών, προσήλθε στην Μονή Πετράκη ως δόκιμος και σε ηλικία νόμιμη κατά τους κανόνες, το 1861, έγινε μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος» αναφέρει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ο Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Αγγελής, ο οποίος ερεύνησε, συνέλεξε στοιχεία και μαρτυρίες και εξέδωσε ένα βιβλίο για τον Γέροντα.
Προσθέτει, λοιπόν, ότι «το 1863 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τον μοναχισμό στον ελλαδικό χώρο, αλλά και για τη μονή που, τότε, είχε λίγους πατέρες. Ο νεαρός μοναχός ήταν ένας άνθρωπος χαρισματούχος γι’ αυτό και σε μικρή ηλικία, το 1971, τον εξέλεξαν ως ηγουμενοσύμβουλο.
Το 1879, τον εκλέγουν για πρώτη φορά ηγούμενο και για για 23 χρόνια, μέχρι, δηλαδή το 1902 που εκοιμήθη, εποίμανε την Μονή Πετράκη. Είναι ο δεύτερος μακροβιότερος ηγούμενος. Μάλιστα, τότε είχαν πενταετή θητεία, δεν ήταν ισόβιοι».
Ο π. Τιμόθεος μελετώντας εφημερίδες της εποχής, αναζητώντας απογόνους του μακαριστού ηγουμένου και ψάχνοντας στο ιστορικό αρχείο της Εκκλησίας, της Μονής και του Υπουργείου Εξωτερικών, συνέλεξε στοιχεία για τα σημαντικά γεγονότα της εποχής. Μάλιστα, το μεγαλύτερο κομμάτι του αρχείου που υπάρχει στην Μονή, το είχε διασώσει ο ίδιος ο μακαριστός Συμεών.
Εμπεριστατωμένα, λοιπόν, ο π. Τιμόθεος αναφέρει ότι ο μακαριστός γέροντας ήταν μία προσωπικότητα που συνέβαλε τα μέγιστα στην διατήρηση της ζωής της Μονής, αλλά και στα θέματα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Ήξερε, ότι είχε αρχίσει η καταπάτηση της περιουσίας της μονής και αυτό αποτέλεσε από τα πρώτα μελήματά του, όταν ανέλαβε την ηγουμενία.
Αποφάσισε να διορίσει νομικό σύμβουλο -κάτι το οποίο ήταν πρωτοπόρο για την εποχή- και τακτοποίησε το θέμα των φυλάκων, όπου τους τοποθέτησε στα κτήματα. Επίσης, όποια κτήματα ήταν ασύμφορα ή είχαν αρχίσει να καταπατούνται φρόντισε να πουληθούν άμεσα.
Η Μονή Πετράκη είναι από τους μεγαλύτερους ευεργέτες του νεοελληνικού κράτους. Οι περισσότερες δωρεές έγιναν κατά την ηγουμενία του. Μεγαλύτερη δωρεά ήταν η παραχώρηση του οικοπέδου που βρίσκεται το Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».
Μάλιστα, ως έκφραση ευγνωμοσύνης για την συμβολή της μονής στην δημιουργία του νοσοκομείου απονεμήθηκε από τον βασιλέα Γεώργιο στον ηγούμενο Συμεών και στους συμβούλους Αρτέμιο Τσιριγώτη και Μιχαήλ Διονυσίου το παράσημο του αργυρού σταυρού των ιπποτών του βασιλικού τάγματος του Σωτήρος.
Παράλληλα, στις 24 Ιανουαρίου 1892 ο Πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης κατέθεσε εισηγητική έκθεση προς τον υπουργό των εξωτερικών Λεωνίδα Δεληγεώργη με την οποία ζητούσε την προαγωγή του ηγουμένου Συμεών εκ του αργύρου στον χρυσό σταυρό του τάγματος του Σωτήρος.
«Μία ακόμη σημαντική δωρεά, η οποία αποσιωπάται σήμερα, είναι η παραχώρηση του οικοπέδου για να χτιστεί το «Νοσοκομείο των Παίδων». Δυστυχώς στην ιστοσελίδα του Νοσοκομείου δεν γίνεται καμμία αναφορά» σημειώνει ο π. Τιμόθεος και συμπληρώνει ότι «οικόπεδα παραχωρήθηκαν, επίσης, για την ανέγερση του Αιγινήτειου νοσοκομείου, για πολλά σχολεία, κοιμητήρια, αρκετές πλατείες, αλλά και για τις ξένες αρχαιολογικές σχολές στην Αθήνα, ενώ προσπάθησε να αξιοποιήσει και τα κτήματα δίπλα στη Μονή, όπου βρίσκονται σήμερα τα στρατιωτικά Νοσοκομεία».
Την 1η Μαΐου 1902, ύστερα από σύντομη ασθένεια, ο ηγούμενος Συμεών εκοιμήθη. Όλες οι εφημερίδες της Αθήνας έγραψαν για την κοίμησή του με μεγάλα αφιερώματα για τον θυσιαστικό του αγώνα και την προσφορά του.
«Η σημαντικότερη προσφορά του ηγουμένου στον κοινωνικό τομέα ήταν η συμβολή του για την δημιουργία των Νοσοκομείων» υπογραμμίζει ο π. Τιμόθεος και επισημαίνει ότι: «στον τομέα της Εκκλησίας ήταν σημαντική η αξιοποίηση της περιουσίας». Ακόμη, μεταφέροντας μαρτυρίες κάνει γνωστό ότι ήταν ένας απλός άνθρωπος σεμνός και ταπεινός.
Μεταλαμπάδευσε το φως της πρόνοιας και διακονίας
Και προσθέτει :«Υπήρξε μία εξέχουσα εκκλησιαστική μορφή, με καθοριστικό ρόλο στην μετεπαναστατική Αθήνα κατά την κρίσιμη περίοδο των ποικίλων κοινωνικοπολιτικών αλλαγών της εποχής του» αναφέρει στον πρόλογο του πονήματος του π. Τιμοθέου, ο νυν Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, Μητροπολίτης Θαυμακού Ιάκωβος και συμπληρώνει
: «Έμψυχο φως ο ίδιος, με το ανεπιτήδευτον του βίου του, την απλότητα του χαρακτήρα του και την εν τω κρυπτώ αρετή του, μεταλαμπάδευσε το φως της πρόνοιας, της διακονίας και της φιλανθρωπίας στους αναγκεμένους, προασπιζόμενος, παράλληλα, τα δίκαια της Μονής. Αισθανόμενος το βάρος της ιστορικής ευθύνης, ο μακαριστός Συμεών ενήργησε τα μέγιστα, προκειμένου να μείνει αλώβητη η υλικοπνευματική παρακαταθήκη, την οποία παρέδωσε ικανή στους επόμενους πατέρες». Και καταλήγει ο π. Τιμόθεος: «Η ιστορία μιας πόλης, η ιστορία μιας ευρύτερης περιοχής, η ιστορία μιας εκκλησιαστικής επαρχίας, μιας οικογένειας, ακόμη και ενός ανθρώπου είναι κάποιες εκ των πτυχών της γενικής ιστορίας, οι οποίες τις περισσότερες φορές συμπλέκονται»
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”