Αρκετές φορές οι ιεροί ευαγγελιστές περιγράφουν συναντήσεις και συνομιλίες του Χριστού με νέους ανθρώπους, όμως η σημερινή συνάντηση και συνομιλία του Χριστού έχει μία διαφορετική διάσταση και ένα διαφορετικό περιεχόμενο. Γιατι δεν έρχεται ο νέος προς τον Χριστο αλλά ο Χριστός προς τον νέο.
Έρχεται ο δημιουργος προς το πλασμα του, ο Κύριος της ζωής και του θανάτου προς αυτον που υπόκειται ήδη στον νομο του θανάτου, ο οποίος αποτελεί συνέπεια της πτώσεως και της αμαρτίας του ανθρώπου. Έρχεται ο φιλάνθρωπος Κύριος για να δώσει ζωή και ελπίδα και προοπτική στον νεανίσκο που την έχασε τόσο πρόωρα, έχει όμως τωρα τη δυνατότητα να ζήσει αυτό το μεγάλο θαύμα χάρη στην αγάπη του Χριστού. Ερχεται και του απευθύνει μια προσκληση, μία διαταγή: «Νεανίσκε, σοι λέγω, εγέρθητι».
Μέσα στον θρήνο και τον οδυρμό της νεκρικής πομπής η πρόσκληση του Ιησού ηχεί περίεργη, ηχεί ως παραφωνία. Αφού ο νεκρός νεανιας δεν ακούει, αφού ο νεκρός δεν μπορεί να σηκωθεί, σε ποιόν απευθύνει την πρόσκληση, σε ποιον δίδει την εντολή ο Χριστός;
Και όμως όσοι δεν είχαν πιστεύσει τον λόγο του Χριστού ότι «τα αδύνατα παρ᾽ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστί», τώρα πιστεύουν. Γιατί η εντολή του Χριστού που όσοι την άκουσαν, δεν την πιστευσαν, που όσοι την άκουσαν δεν κατάλαβαν το νόημά της, πραγματώνεται ενώπιόν τους.
Ο νεανίσκος ακούει και ανταποκρινεται, επιστρεφει στη ζωή, σηκωνεται και αρχίζει να ομιλεί. Και αν πριν από λίγο η εντολή του Χριστού ηχούσε ως παραφωνία, τώρα ο θρήνος και ο οδυρμός ακούονται παράφωνα και ακατάλληλα για την ώρα της χαρας, για την ώρα της αναστάσεως του μονογενούς υιού της χηρας της Ναίν.
«Νεανίσκε, σοι λέγω, εγέρθητι».
Η προτροπή του Χριστού προς τον νεκρό νέο της Ναίν, που ακούσθηκε πριν από δύο σχεδόν χιλιάδες χρόνια στην πύλη της πολεως, επαναλαμβάνεται, αδελφοί μου, ανά τους αιώνες, επαναλαμβάνεται σε κάθε εποχή, επαναλαμβάνεται και σήμερα μέσα μας και γύρω μας.
Επαναλαμβάνεται από τους άμβωνες των ιερών ναών μας, επαναλαμβάνεται μυστικά μέσα στις ψυχές μας. Επαναλαμβάνεται και προς τους σημερινούς νέους αλλά και προς κάθε άνθρωπο, και αποτελεί πρόσκληση για τον καθενα μας να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που μας προσφέρει η αγάπη του Θεού και να σηκωθούμε.
Αποτελεί πρόσκληση να αφήσουμε πισω μας ο,τι μας βαραίνει, ο,τι μας πιέζει, ο,τι μας κρατά δεσμιους, ο,τι νεκρώνει την ψυχή μας και να σηκωθούμε για να ακολουθήσουμε τον Χριστό.
Αποτελεί προσκληση για όλους μας, να αντισταθούμε και να νικήσουμε με τη βοήθειά του τα πάθη και τις αδυναμίες μας, τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε, τα προβλήματα και τις θλίψεις που μας απασχολούν και συχνά μας καταθλίβουν.
Αποτελεί πρόσκληση να υπερβούμε τον εαυτό μας και να προχωρήσουμε στον δρόμο της ζωής που μας υποδεικνύει με το παράδειγμά του και με τη διδασκαλία του ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος ειναι η ζωή των ανθρώπων και του κόσμου. Γιατί χωρίς τον Χριστό δεν υπάρχει αληθινή ζωή. Γιατί χωρις τον Χριστό ο ανθρωπος δεν έχει τη δύναμη να σηκωθεί, όταν πέσει, γιατί του λείπει η ελπίδα, του λείπει ο σκοπός, του λείπει η προοπτική.
Και γι᾽ αυτό, αδελφοί μου, γινόμεθα δυστυχώς ολοένα και περισσότερο μάρτυρες θλιβερων περιστατικών γύρω μας. Βλεπουμε συνανθρώπους μας, και συχνα νέους, που μία δυσκολία, μία απογοήτευση, μία δοκιμασία στη ζωή τους, τους κάνει να εγκαταλείπουν την προσπαθεια και να φθάνουν πολλές φορές μέχρι το χείλος της καταστροφης.
Όμως το σημερινό θαύμα δίδει σε όλους μας ελπίδα, γιατί μας διδει ένα μήνυμα πίστεως και αισιοδοξίας. Και το μήνυμα αυτό είναι ότι όποια δυσκολία και εάν αντιμετωπίζουμε, όσο πεσμένοι και εάν είμεθα ή εάν αισθανόμεθα, μπορούμε, αδελφοί μου, να σηκωθούμε. Μπορούμε να σηκωθούμε, εάν θελησουμε να ακούσουμε την προτροπη και την πρόσκληση του Χριστού: «σοι λέγω, εγέρθητι».
Μπορούμε να σηκωθούμε, εάν πιστεύσουμε στον Χριστό και ακολουθήσουμε τις εντολές του. Μπορούμε να ζούμε και να χαιρόμεθα τη ζωή που μας χαρίζει η αγάπη του μέσα στην πραγματική και αληθινή χαρα την οποία προσφέρει ο Χριστός σε όσους τον πιστεύουν, σε όσους θέλουν να ζούν κοντά του και σε όσους ακολουθούν το θέλημα και τις εντολές του.