Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την 111η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, ενώ ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Βετσοπούλου.
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων:
Ημέρα εορτής, ημέρα χαρμόσυνη η σημερινή ημέρα, κατά την οποία εορτάζουμε την απελευθέρωση της πόλεώς μας από τον μακρόχρονο τουρκικό ζυγο.
Αιώνες περίμεναν οι πατέρες μας αυτή την ημέρα της ελευθερίας, για την οποία είχαν αγωνισθεί σκληρα, και ιδιαιτέρως λίγα χρονια πριν, κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνος. Είχαν αγωνισθεί και είχαν χύσει το αίμα τους για την ελευθερία της πατρίδος. Είχαν αγωνισθεί και είχαν θυσιασθεί για να μην αφήσουν το Ρουμλούκι στα χερια εκείνων που το εποφθαλμιουσαν. Είχαν αγωνισθεί και ειχαν θυσιασθεί στα πεδία των μαχων, στις ενέδρες που έστηναν οι αντίπαλοι τους για να εξοντώσουν όσους αγωνιζόταν για να κρατηθεί ζωντανή η εθνική ταυτότητα, για να διατηρηθεί ακμαίο το ηθικό των κατοίκων του και μαζί του η ελπίδα για την ελευθερία.
Και η ελπίδα έγινε πραγματικότητα το πρωί της 18ης Οκτωβρίου, όταν ο ελληνικός στρατός εισήλθε στον Γιδά, που οι Τούρκοι είχαν εγκαταλείψει μετά την ήττα τους κατά τη συμπλοκή που σημειώθηκε στη γέφυρα του Νησελίου.
Η ώρα της ελευθερίας είχε φθάσει και για αυτόν τον τόπο, και γι᾽ αυτό, όπως σημειώνουν οι ιστορικές πηγές της εποχής, οι καμπάνες του ναού της Παναγίας χτυπούν χαρμόσυνα, όπως κατά την ημέρα της Αναστάσεως.
Ο ενθουσιασμός, η συγκίνηση και η χαρά των κατοίκων για την απελευθέρωση εκφράσθηκαν με αυθορμητη συγκέντρωσή του στον ναό της Παναγίας και την αυτοσχεδιο δοξολογία. Και αυτό δείχνει ότι οι πατέρες μας πιστευαν ότι ο Θεός και η Υπεραγία Θεοτόκος χάρισαν την ελευθερία και στην Αλεξάνδρεια αλλά και σε όλη την πατρίδα μας. Ο Θεός και η Παναγία ήταν αυτοί που οδήγησαν μέσα από αναρίθμητες δυσκολίες τον ελληνικό στρατό στη νικηφόρο πορεία του. Ήταν αυτοί που τον ενίσχυαν και τον προστάτευαν από τις παγίδες των εχθρών.
Γι᾽ αυτό και η αυθόρμητη έκφραση της ευχαριστίας των πατέρων και των μητέρων μας προς τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, εκφράζει και την πιστη και τη βεβαιότητα την οποία είχαν για τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας στην απελευθέρωση της πατρίδος τους.
Και όπως για αιώνες κατέφευγαν στις εκκλησίες και παρακαλούσαν τον Θεό, την Παναγία και τους αγίους να τους χαρίσουν την ελευθερία, έτσι και τώρα, μόλις την απέκτησαν, έσπευσαν στον ναό του Θεού, στον ναό της Παναγίας για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για τη μεγάλη δωρεά.
Γι᾽ αυτό και εμείς σημερα, συνεχίζοντας την παράδοση των πατέρων μας, ήλθαμε στον ναό της Παναγίας μας, για να της αποδώσουμε «τα νικητήρια», για να της εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, γιατί με τις πρεσβείες της και με τη μητρικη της σκέπη και προστασία οδήγησε τα βήματα των στρατιωτων μας νικηφόρα μέχρι εδώ για να μας απαλλάξουν από τον τουρκικο ζυγό.
Είναι χρέος η ευγνωμοσύνη μας στον Θεό, στην Κυρία Θεοτόκο και στους αγίους, χρέος ανάλογο με αυτό που αποδίδουμε και στους ηρωικούς αγωνιστές των βαλκανικών πολέμων που μας χάρισαν την ελευθερία. Γιατί και εκείνοι τον Θεό επεκαλούντο πριν από καθε μάχη και στην Παναγία εναπεθεταν τις ελπίδες τους για τη νικη.
Γι᾽ αυτό και σφάλλουν όσοι επιδιώκουν να διαχωρίσουν το Έθνος μας από την Εκκλησία και την πίστη του. Το ελληνικο Έθνος είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με την ορθόδοξη Εκκλησία και την ορθόδοξη πίστη και έτσι θα παραμείνει, γιατί έχουν συνδεθεί μέσα από την μακραίωνη πορεία του Ελληνισμού. Και όποιος αμφισβητεί τον αδιάρρηκτο δεσμό τους είναι σαν να αμφισβητεί την ιστορία, είναι σαν να αμφισβητεί την αλήθεια.
Όμως η αλήθεια δεν αμφισβητείται, γιατί οι μάρτυρές της, οι ήρωες των αγώνων του Έθνους μας, όσοι θυσιάσθηκαν για την απελευθερωση της Μακεδονίας μας από τον τουρκικό ζυγό, την έχουν σφραγισει με το αίμα τους.
Γι᾽ αυτό και τους τιμούμε σήμερα και θα τους τιμούμε πάντοτε υποκλινόμενοι στον αγώνα, τη θυσία και την προσφορά τους στο Έθνος και την πατρίδα μας.