Μητροπολίτης Βεροίας: Η χριστια­νι­κή ζωή δεν είναι θεωρητική υπό­θεση

Την Τρίτη 24 Αυγούστου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Τρικάλων Ημαθίας με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Ιερομάρτυρος και Ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ωδαίς ευφημήσωμεν τον ευκλεώς τοις χοροίς μαρτύρων εμπρέψα­ντα, θυτών τε και ασκητών, Κο­σμαν τον αοίδιμον».

Εορτάζει σήμερα η Εκκλησία του Χρι­στού και πανηγυρίζει τη μνήμη ενός νεότερου τέκνου της, ενός αγίου που διέλαμψε σε χρόνους δύσκολους και χαλεπούς για την Εκ­κλησία και το Γένος μας, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του μεγάλου αυτού εθναποστόλου και ιερομάρ­τυ­ρος, τον οποίο τιμά ιδιαιτέρως η ενορία σας. Φέτος όμως τον τιμούμε ιδιαιτέρως για την προσφορά και τη συμ­βολή του στην ανάσταση του Έθνους μας, καθώς εορτάζουμε την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανα­στάσεως του 1821.

Θα μπορούσε ο άγιος Κοσμάς να είχε αρκεσθεί στην άσκηση και την ησυχία του Αγίου Όρους· θα μπο­ρού­σε να είχε περιο­ρι­σθεί στα σκληρά ασκητικά παλαίσματα και στις ησυχαστικές αναβάσεις της μο­να­χικής πολιτείας. Αλλά δεν αρκέστηκε μόνο σ’ αυτά, γιατί έβλε­πε ότι οι άνθρωποι στον κόσμο είχαν ανάγκη να ακούσουν τον λόγο του Ευαγγελίου, να ακούσουν λόγο παρη­γο­­ρίας και παρακλή­σε­ως, που θα στήριζε την πίστη και το φρόνημα των Ελλήνων που στέναζαν κάτω από τον τουρκικό ζυ­γό. Και έτσι, για την αγάπη των αδελφών του, προτίμησε ο άγιος Κοσμάς να εγκα­ταλείψει την ησυ­χία και τη γαλήνη του Άθωνος και να αποδυθεί σε ένα νέο αγώ­να, δύσκολο και επίπονο, στον αγώνα του ευαγγελισμού των ανθρώπων.

Θα μπορούσε ο άγιος Κοσμάς να περιο­ρι­σθεί και σ’ αυτόν το ρόλο του ιερα­πο­στόλου. Θα μπορούσε να διδάσκει μόνο το Ευαγγέλιο και να ενισχύει τους ανθρώ­πους στην πίστη. Όμως δεν αρκέσθηκε ούτε μόνο σ’ αυτό. Επεξέτεινε τη δράση του σε πολλούς άλλους τομείς, συμ­βουλεύ­ον­τας τους ανθρώπους στα μέρη από όπου πε­ρνούσε, όπως και στα μέρη μας, στην επαρχία μας, όπου επίσης ήλθε και κήρυξε, συμβουλεύ­ον­τας τους ανθρώπους να αποφεύγουν τις πλάνες των αιρετικών, να τιμούν τις παραδό­σεις των πα­τέρων και των προγό­νων τους, να κτίζουν σχολεία και να διδάσκουν τα παιδιά τους την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία, να ελπίζουν και να αγωνίζονται για την ανάσταση του Γένους.

Δεν ήταν, λοιπόν, μόνο ιεραπόστολος ο άγιος Κοσμάς αλλά και εθναπό­στο­λος, και εμείς οι Έλληνες του οφεί­λουμε πολλά, του οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό την προετοιμασία των πατέρων μας για την επανά­σταση που μας χάρισε την ελευ­θε­ρία.

Μοναχός, ιεραπόστολος, ισαπό­στο­λος, εθναπόστολος ο άγιος Κοσμάς. Θα αρκού­σαν αυτές οι ιδιό­τητες, αυτές οι διακονίες στην αγά­πη του Θεού και των ανθρώπων για να εξασφαλίσουν στον άγιο Κοσμά μια θέση στην Ιστορία και μια θέση στον ουρανό. Εκείνος όμως δεν αρκέσθηκε ούτε σε όλες αυτές, αλλά προχώρησε ένα βήμα περισσότερο, ένα σκαλοπάτι ψηλό­τερα. Θέλησε να προσφέρει τη ζωή του θυσία για τον Χρι­στό, θέλησε να κερδίσει και το στεφάνι του μάρτυρος για χάρη Εκείνου τον οποίο αγάπησε από τη νεότητά του, όταν εγκατέλειψε τον κόσμο για να ενδυθεί το μο­ναχικό σχήμα. Έτσι σφράγισε ο άγιος Κοσμάς με το μαρτύριο του τη μαρτυρική ήδη ζωή του. Και βρίσκεται τώρα στον ου­ρανό για να απολαμβάνει τον μισθό των κό­πων του από τον αγωνοθέτη και αθλο­θέτη Χριστό.

Η ζωή και το μαρτύριο του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ενός αγίου τόσο προσφιλούς και τόσο οικείου σε μας τους νεότερους Έλληνες, καθώς έζησε τόσο κοντά στους πατέρες μας, στα χωριά και στις πόλεις μας, καθώς περπάτησε ολό­κλη­ρη την Ελλάδα και μας κληροδότησε με τις διδαχές του πολύτιμες συμβουλές χριστιανικής ζωής και πίστεως, μας διδά­σκει και κάτι ακό­μη. Μας διδάσκει πως ο, τι και αν κάνουμε στη ζωή μας, όσο και αν εργαζόμαστε το αγαθό, όσο και αν ζούμε σύμφωνα με το θέλημα και τις εντολές του Θεού, δεν θα πρέπει να επαναπαυό­μα­στε. Θα πρέπει πάντοτε να σκεφτόμαστε και να ερευνούμε τι θέλει ο Θεός από εμάς για την κάθε στιγμή της ζωής μας. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ακόμη που δεν κάναμε. Γιατί η χριστιανική ζωή δεν είναι θεωρητική υπό­θεση, δεν είναι μια διδα­σκα­λία που τη μαθαίνει κανείς και αυτό αρκεί για τη σωτηρία του. Η χριστια­νική ζωή, είναι ζωή και πράξη, είναι έργα, χωρίς τα οποία και η πίστη είναι νεκρή, είναι χωρίς αποτέλε­σμα, χωρίς ουσία.

Η ζωή του αγίου ενδόξου ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού που τιμούμε σήμερα το αποδεικνύει. Ας προσπαθήσουμε να μιμηθούμε το παράδειγμά του, παράδειγ­μα δράσεως και θυσίας, πίστεως και απλότητας, θάρρους και αγιότητας, και εύχο­μαι διά των πρεσβειών του να προσφέ­ρου­με και εμείς στον Θεό «καρπόν τριάκο­ν­τα και εξήκο­ν­τα και εκατόν», όπως και εκείνος.