Την Πέμπτη της Διακαινησίμου (6η Μαΐου) ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον πανηγυρίζοντα, επί τη εορτή των Αγίων Πέντε Ιερομαρτύρων, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ναούσης.
Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Βεροίας τόνισε:
«Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, και εγώ μάρτυς Κύριος ο Θεός»
Μέσα στη χαρμόσυνη ατμόσφαιρα της Αναστάσεως του Κυρίου μας η τοπική μας Εκκλησία και ιδιαιτέρως η ηρωική πόλη της Ναούσης εορτάζει και πανηγυρίζει σήμερα, Πέμπτη της Διακαινησίμου, την απαρχή των αγίων Νεομαρτύρων της, τους πέντε ιερείς, οι οποίοι σαν σήμερα ετελειώθησαν μαρτυρικώς, ενώ τελούσαν τη θεία Λειτουργία μέσα σε αυτόν τον ναό. Τιμά τα ιερά σφάγια, τα οποία προσέφεραν τον εαυτό τους στον προσφερόμενο στους πιστούς κατά την τέλεση της θείας Ευχαριστίας Χριστό. Και έτσι έγιναν και αυτοί μιμητές του Χριστού, ως προσφέροντες και προσφερόμενοι την δική τους θυσία μαζί με την αναίμακτο θυσία.
Το Σύμβολο της Πίστεως που απήγγειλαν κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας το επισφράγισαν με την ομολογία τους, όταν οι Τούρκοι που εισήλθαν μαινόμενοι στον ναό και τους ζήτησαν να διακόψουν την αναίμακτη μυσταγωγία και να τους ακολουθήσουν, αρνούμενοι την πίστη τους στον Χριστό.
Όμως εκείνοι δεν δέχθηκαν να εγκαταλείψουν το ιερό θυσιαστήριο και προτίμησαν να γίνουν μάρτυρες για την αγάπη τους προς τον Χριστό, που έγινε ο πρώτος μάρτυρας προκειμένου να μας λυτρώσει από την αμαρτία, που θυσιάσθηκε και θυσιάζεται εις τον αιώνα υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας.
Ενώπιον του ουρανίου αμνού, που σε λίγο θα μελιζόταν και θα διαμελιζόταν για να διαδοθεί στους πιστούς, επέλεξαν οι πέντε ιερείς να μην τον αρνηθούν, όπως ο Ιούδας, για να σώσουν τη ζωή τους, αλλά να γίνουν και αυτοί σφάγια ιερά προς χάριν του αιροντος την αμαρτία του κόσμου Χριστού.
Μπροστά στην αγία Τράπεζα τους συνέλαβαν οι αλλόθρησκοι και τους οδήγησαν στο μαρτύριο. Και εκείνοι παρέμειναν σταθεροί μέχρι την τελευταία στιγμή στην πίστη, στην οποία καθοδηγούσαν τόσα χρόνια τους συμπολίτες τους Ναουσαίους, στην πίστη του Χριστού που είχε γίνει το στήριγμα και η καταφυγή των υπόδουλων Ελλήνων στα πεντακόσια χρόνια της αφόρητης δουλείας.
Το μαρτύριό τους δεν επιβεβαίωσε μόνο την πίστη τους, αλλά και ενίσχυσε την πίστη των Ναουσαίων, πολλοί από τους οποίους επρόκειτο σε λίγες ημέρες να βρεθούν στην ίδια θέση με αυτούς και να κληθούν να επιλέξουν ανάμεσα στην άρνηση του Χριστού και στο μαρτύριο.
Το μαρτύριο των αγίων ιερέων της Ναούσης έγινε παράδειγμα για το μαρτύριο των υπερχιλίων μαρτύρων που επρόκειτο να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξαν οι ποιμένες τους. Και οι άγιοι ιερομαρτυρες έγιναν προπομποί στον ουρανό για τη χορεία των αγίων μαρτύρων του χαλασμού της πόλεώς μας που έσπευσαν να τους συναντήσουν στη δόξα του αναστάντος Κυρίου, εκεί όπου περιμένει όλους όσους τον πίστευαν «εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της καρδίας και εξ όλης της διανοίας» τους, και δεν θέλησαν να τον αρνηθούν, έστω και εάν η εμμονή τους στην πίστη θα τους κόστιζε τη ζωή.
Έτσι οι άγιοι ιερομάρτυρες της Ναούσης έδωσαν τη δική τους μαρτυρία για τον Χριστό ακολουθώντας τη προτροπή του Θεού «γίνεσθε μοι μάρτυρες», και αξιώθηκαν να απολαύσουν την αναγνώρισή του, που την υποσχέθηκε σε όλους τους μάρτυρές του, και στη γη και στον ουρανό.
Τιμώντας σήμερα την ιερά μνήμη των αγίων ιερομαρτύρων κληρικών, του Ιωάννου από την Πέτρα του Ολύμπου, του Γερασίμου του πνευματικού, του Σακελλαρίου Δημητρίου, και των άλλων δύο ιερέων, που συλλειτουργούσαν μαζί τους, και οι οποίοι με τη θυσία τους αγίασαν την Νάουσα, έχουμε δικαίωμα να καυχώμεθα γι᾽ αυτούς ως συμπολίτες τους, αλλά έχουμε και χρέος ακολουθώντας το παράδειγμα τους να γινόμεθα και εμείς μάρτυρες της πίστεως στον Χριστό, μάρτυρες της Αναστασεώς του, με τα έργα και τη ζωή μας.
Ο σύγχρονος κόσμος και η κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε έχει ανάγκη από το μήνυμα της Αναστάσεως· έχει ανάγκη από τη χαρά της Αναστάσεως· έχει ανάγκη από το φως της Αναστάσεως· έχει ανάγκη από την ελπίδα της Αναστάσεως, ιδιαιτέρως μετά τη μεγάλη δοκιμασία της πανδημίας, που μας ταλαιπωρεί περισσότερο από ένα χρόνο.
Αυτό, λοιπόν, το φαιδρό της Αναστάσεως μήνυμα, που περιμένει και από εμάς, τα τέκνα της Εκκλησίας, τα τέκνα της Αναστάσεως, ο κόσμος, ας το μεταφέρουμε, και συγχρόνως ας μεταφέρουμε την ελπίδα, τη χαρά και το φως, τα οποία το συνοδεύουν και απολαμβάνουμε μέσα στην Εκκλησία, σε όλους όσους τα αγνοούν και τα στερούνται. Διότι έτσι θα λάβουμε και εμείς περισσότερο φως, περισσότερη χαρά και περισσότερη ελπίδα από τον δι᾽ ημάς Αναστάντα Χριστό, τον σωτήρα και λυτρωτή μας, και θα τιμήσουμε επάξια του αγίους ιερομάρτυρες συμπολίτες μας.