Από τον ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΣΠΥΡΟΥ*
«Οσο δίνεις τόσο σου επιστρέφεται». Αυτά τα λόγια ενός μητροπολίτη της Ηπείρου -σε μια φιλική συζήτηση- ήταν η αφορμή αλλά και το εναρκτήριο λάκτισμα που οδήγησε μια παρέα νέων ανθρώπων να προσφέρει σε όσους έχουν ανάγκη. Τα τελευταία χρόνια έχουν καθιερώσει τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων να μαγειρεύουν μια σεβαστή ποσότητα φαγητού και να το προσφέρουν σε αστέγους της Αθήνας. Παράλληλα, συλλέγουν -από συγγενείς και φίλους- και προσφέρουν καινούργια ρούχα και κουβέρτες σε όσους στερούνται αυτές τις ημέρες ακόμη και τα αυτονόητα.
«Εχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που αποφασίσαμε μια ομάδα λίγων φίλων να προσφέρουμε ό,τι μπορεί ο καθένας σε αυτούς που σίγουρα τα έχουν περισσότερη ανάγκη από εμάς» αναφέρει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ένα από τα μέλη της ομάδας, ο Ηλίας Σ., ενώ αισθάνεται την ανάγκη να διευκρινίσει ότι «στην εποχή που ζούμε αντικειμενικά οι δυσκολίες είναι πολλές για όλους, αλλά από τη στιγμή που εμείς έχουμε έστω ένα πιάτο φαγητό και ένα σπίτι να κοιμηθούμε είμαστε σαφώς πολύ καλύτερα από τους ανθρώπους που κοιμούνται στον δρόμο και στερούνται ακόμη και τα βασικά. Ετσι, τουλάχιστον τρεις φορές τον χρόνο -μια από αυτές την περίοδο των Χριστουγέννων- μαζευόμαστε σε ένα σπίτι, ετοιμάζουμε όσες μερίδες φαγητού μπορούμε, τις τοποθετούμε σε μίας χρήσης φαγητοδοχεία και τα μοιράζουμε στους αστέγους του κέντρου της Αθήνας. Επειδή, όμως, θέλουμε το γεύμα αυτό να θυμίζει έστω λίγο εορταστικό, το συνοδεύουμε με ένα μπουκαλάκι νερό, ένα μπουκαλάκι κρασί ή μπίρα ή αναψυκτικό, ψωμί, γλυκό και φρούτο. Προσπαθούμε η διανομή να μη γίνεται ανήμερα ή την παραμονή των Χριστουγέννων, διότι διαπιστώσαμε ότι εκείνες τις ημέρες μοιράζεται φαγητό από πολύ κόσμο στους αστέγους και αρκετοί μας ζητούσαν να μην τους το αφήσουμε. Οπότε σκεφτήκαμε ότι ίσως είναι προτιμότερο να το μοιράζουμε δύο τρεις μέρες μετά τα Χριστούγεννα, τότε που τα φώτα αρχίζουν να σβήνουν και οι άστεγοι μένουν πάλι μόνοι τους στα κρύα παγκάκια της πόλης. Επίσης, αυτό που παρατηρήσαμε τελευταία ήταν η ανάγκη να τους προσφέρουμε και κάποια παυσίπονα, γι’ αυτό και φέτος θα προμηθευτούμε κάποια από τα πιο γνωστά και θα τα μοιράσουμε μαζί με τα φαγητά, ενώ έχουμε περισυλλέξει και κάποιες κουβέρτες, αφού η θερμοκρασία έχει ήδη πέσει αρκετά».
Η Αθανασία Π. αποφάσισε να συμμετάσχει σε αυτή τη δράση λίγο αργότερα από τους υπολοίπους. Ωστόσο, πλέον, είναι από τα πιο ενεργά μέλη που στηρίζει και βοηθά την εν λόγω προσπάθεια. Τονίζει ότι θεωρεί ηθικό χρέος όσων έχουμε την πολυτέλεια να περνάμε οικογενειακά και ζεστά το εορταστικό δωδεκαήμερο να σκεφτόμαστε και τους συνανθρώπους μας. «Αλλωστε, ο Κύριος έχει πει “επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με’’. Αυτή είναι η εντολή Του, αυτή είναι η υποχρέωσή μας, να αγαπάμε τον πλησίον μας και να του το δείχνουμε με κάθε τρόπο, όπως και όσο μπορεί ο καθένας» υπογραμμίζει και εύχεται να φτάσει η στιγμή που δεν θα χρειάζονται αντίστοιχες προσπάθειες και δράσεις όπως η δική τους.
*Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”