Το Σάββατο 25 Ιουνίου το πρωί στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, τελέστηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο με την ευκαιρία της συνάξεως των αποφοίτων της Αθωνιάδος Σχολής, που εντάσσεται στο πλαίσιο των ΚΗ’ Παυλείων.
Στο Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Μητροπολίτης Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο, ενώ έλαβε μέρος ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Στο τέλος τελέστηκε μνημόσυνο για τον μακαριστό Μητροπολίτη Κινσάσας κυρό Νικηφόρο, πνευματικό αδελφό του Μητροπολίτου κ. Παντελεήμονος, καθώς και οι δύο Αρχιερείς προέρχονται από την αδελφότητα του μακαριστού Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Γέροντος Γερασίμου Μικραγιαννανίτου.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, στην οποία εκτός από τους δύο Αθωνιαδίτες Αρχιερείς, συμμετείχαν κληρικοί, ιεροψάλτες και πολλοί απόφοιτοι με τις οικογένειες τους ακολούθησε γεύμα που παρέθεσε η Ιερά Μονή.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Τους του Άθω πατέρας και αγγέλους εν σώματι, ομολογητάς και οσίους, ιεράρχας και μάρτυρας, τιμήσωμεν εν ύμνοις και ωδαίς, μιμούμενοι αυτών τας αρετάς».
Η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει αύριο, πρώτη Κυριακή μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων, τη Σύναξη των εν Άθω οσίων και θεοφόρων πατέρων. Τιμά «τους του Άθω πατέρας και αγγέλους εν σώματι», τους «ομολογητάς και οσίους», τους «ιεράρχας και μάρτυρας», όπως ψάλλει ο συνόμιλος των Αγίων του Αγιωνύμου Όρους, όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο ιερός υμνογράφος του προς τιμήν τους απολυτικίου.
Και αποτελεί αγαθή συγκυρία ότι η Σύναξή μας, Σύναξη των αποφοίτων της Αθωνιάδος Σχολής, συμπίπτει με την προεόρτιο ημέρα της εορτής πάντων των εν Άθωνι αγίων και θεοφόρων πατέρων, η χάρη των οποίων συνοδεύει και εμάς. Διότι εάν το Άγιο Όρος είναι το περιβόλι της Κυρίας Θεοτόκου, οι θεοφόροι αυτοί πατέρες είναι τα εύοσμα άνθη του. Είναι οι άγγελοι που διακονούσαν επί γης την Υπεραγία Θεοτόκο. Είναι αυτοί που με τους ασκητικούς τους πόνους, την προσευχή, την αγρυπνία, τη νηστεία και την τήρηση του νοός κατόρθωσαν να γίνουν «εν σώματι άγγελοι» και να ουρανώσουν τη γη.
Γι᾽ αυτό και δεν νοείται Άγιον Όρος χωρίς τους οσίους και θεοφόρους πατέρες, τους γνωστούς και αγνώστους, όλους εκείνους, των οποίων τα ιερά λείψανα κάνουν τη γη να ευωδιάζει, όλους εκείνους, των οποίων η χάρη σκεπει και προστατεύει μαζί με την Κυρία Θεοτόκο, τους οικήτορες του Άθωνος, όσους αγωνίζονται να βαδίσουν στα δικά τους ίχνη, αγωνιζόμενοι «προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις».
Η παρουσία τους είναι ζωντανή και καθημερινή τόσο στα μεγάλα μοναστήρια όσο και στις μικρές σκήτες και τις καλύβες, όπου οι μοναχοί συνομιλούν μαζί τους και συναναστρέφονται ημέρα και νύκτα, σαν να βρίσκονται εκεί, για να τους βοηθούν να βαδίζουν τη στενή και τεθλιμμένη οδό της μοναχικής και της ασκητικής πολιτείας και να ανεβαίνουν την ουρανοδρόμο κλίμακα της αρετής μέχρι τη θέωση.
Όλοι αυτοί οι όσιοι και θεοφόροι πατέρες, οι εν ασκήσει διαλάμψαντες εν σπηλαίοις και ταίς οπαίς του Άθωνος, δεν είναι ξένοι και άγνωστοι, δεν είναι μακρινοί και για όλους εμάς που μαθητεύσαμε παρά τους πόδας τους, που μαθητεύσαμε στη σκιά τους, που μαθητεύσαμε στους χώρους της τροφού μας Σχολής, εκεί όπου κάποιοι από αυτούς μαθήτευσαν ή και δίδαξαν. Είναι οικείοι μας, είναι πατέρες και αδελφοί μας πνευματικοί, είναι πρότυπα ζωής για όλους μας.
Γι᾽ αυτό και καλούμεθα να ακολουθήσουμε την προτροπή του ιερού υμνογράφου και να μην τους τιμήσουμε μόνο με τα χείλη, με τους λόγους και τα εγκώμια ή έστω και με τους ύμνους, αλλά να τους τιμήσουμε «μιμούμενοι αυτών τας αρετάς».
Βέβαια, εμείς δεν ζούμε στο Άγιο Όρος, δεν ζούμε υπό τις συνθήκες που έζησαν εκείνοι, δεν είμαστε ασκητές, μοναχοί ή κληρικοί όλοι. Όμως οι αρετές των οσίων και θεοφόρων πατέρων, τη Σύναξη των οποίων θα τιμήσει η Εκκλησία μας αύριο, δεν είναι αρετές μόνο για μοναχούς ή ασκητές. Είναι αρετές τις οποίες μπορεί και οφείλει να αποκτήσει κάθε πιστός, όπου και αν ζει. Διότι, εάν «ουκ ο τόπος αλλά ο τρόπος» κάνει τον μοναχό, το αντίστροφο ισχύει και για κάθε χριστιανό που ζει μέσα στον κόσμο, που αγωνίζεται μέσα στον θόρυβο της κοινωνίας και των βιοτικών μεριμνών να ακούσει μέσα του τη φωνή του Θεού και να την ακολουθήσει.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η εν Χριστώ ζωή, την οποία καλούμεθα όλοι να ζήσουμε, δεν είναι διαφορετική για όσους ζούν στον κόσμο και για όσους ζούν στο Άγιο Όρος, διότι τελικά όλοι στην ίδια αιώνια ζωή και στην ίδια βασιλεία του Θεού αποβλέπουμε και επιδιώκουμε. Επομένως, η μίμηση των αρετών των οσίων και θεοφόρων πατέρων είναι χρέος όχι απέναντι σε εκείνους που θέλουμε να τιμήσουμε, αλλά και στον εαυτό μας και στον Χριστό, εάν θέλουμε να είμεθα πράγματι μέλη του Σώματός του, μέλη της Εκκλησίας του και κληρονόμοι της αιωνίου βασιλείας του.
Μπορεί τα μέτρα των οσίων και θεοφόρων πατέρων να είναι πολύ υψηλά για εμάς που ζούμε στον κόσμο, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι, όπως οι αγωνιστές βάζουν υψηλότερους στόχους από αυτούς που μπορούν να επιτύχουν, ώστε να φθάσουν εκεί που μπορούν, το ίδιο ισχύει και για την πνευματική ζωή. Αν δεν έχουμε ως πρότυπα τις υψηλές επιδόσεις των αγίων μας, δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε ούτε τα μέτρα που μπορούμε εμείς να επιτύχουμε.
Γι᾽ αυτό ας τιμήσουμε τους «του Άθω πατέρας και αγγέλους εν σώματι … μιμούμενοι αυτών τας αρετάς», για να έχουμε τη χάρη και την ευλογία τους πάντοτε στη ζωή μας.
Με πολλή αγάπη και πολλή τιμή καλωσορίζω και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτο, αγαπητό εν Χριστώ αδελφό από τα θρανία ακόμη της Αθωνιάδος, και όλους τους αδελφούς οι οποίοι σήμερα προσήλθαν εδώ, στο Μοναστήρι της Παναγίας Δοβρά, προκειμένου να ίδωμεν αλλήλους και να ευφρανθώμεν εν πνεύματι, αλλά και να τιμήσουμε εκείνους, οι οποίοι υπήρξαν διδάσκαλοί μας, τόσο τον αείμνηστο Μητροπολίτη Κώου Ναθαναήλ όσο και τον αγαπητό εν Χριστώ αδελφό και παραδελφό μου, αείμνηστο Μητροπολίτης Κινσάσα Νικηφόρος και όλους είτε διδασκάλους είτε μαθητές, για τους οποίους θα τελέσουμε σήμερα το μνημόσυνο. Ας έχουμε την ευχή τους και την αγάπη τους.
