Την Τρίτη 18 Ιανουαρίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στην Ιερά Ακολουθία τέθηκαν σε προσκύνηση τεμάχια Ιερών Λειψάνων του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, του Αγίου Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις καθώς και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Εόρτασε σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τη μνήμη δύο μεγάλων Πατέρων της, των αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου πατριαρχών Αλεξανδρείας, δύο ιεραρχών που, αν και έζησαν σε διαφορετικές εποχές, αγωνίσθηκαν για την υπεράσπιση της ορθοδόξου πίστεώς μας και των δογμάτων της, τα οποία επλήττοντο από τους αιρετικούς με επικεφαλής τους αιρεσιάρχες Άρειο και Νεστόριο.
Ο άγιος Αθανάσιος, όπως είναι γνωστό, αντιμετώπισε τον Άρειο, ο οποίος δημιούργησε τεράστιο σχίσμα στην Εκκλησία κηρύττοντας ότι ο Χριστός δεν είναι ομοούσιος με τον Θεό-Πατέρα, αλλά είναι απλώς δημιούργημά του, παραποιώντας έτσι την έννοια του Τριαδικού Θεού, ενώ ο άγιος Κύριλλος υπεραμύνθηκε της θεανθρώπινης φύσεως του Χριστού έναντι του Νεστορίου, ο οποίος, έναν περίπου αιώνα αργότερα, υπερτόνιζε την ανθρώπινη φύση του Χριστού και αμφισβητούσε την ιδιότητα της Παναγίας Παρθένου ως Θεοτόκου.
Αγωνίσθηκαν οι δύο ιεράρχες χωρίς να υπολογίζουν ούτε τους κόπους, ούτε τις συκοφαντίες, ούτε τους διωγμούς και τις εξορίες τις οποίες υπέμειναν, ιδιαιτέρως ο Μέγας Αθανάσιος, προκειμένου να διαφυλάξουν την ορθή πίστη και να διατηρήσουν την ενότητα της Εκκλησίας, την οποία είχαν τραυματίσει οι δύο αιρεσιάρχες, οι οποίοι κινούμενοι από εγωισμό δεν ήθελαν να αρνηθούν την πλάνη τους και να επιστρέψουν στους κόλπους της Εκκλησίας, εκτός της οποίας δεν υπάρχει σωτηρία.
Έτσι δεν εξέπεσαν μόνο αυτοί από την Εκκλησία, αλλά παρέσυραν μαζί τους στην πλάνη και την απώλεια και πολλούς πιστούς οι οποίοι τους ακολούθησαν από εμπιστοσύνη στο πρόσωπό τους, επαναλαμβάνοντας αυτό που συνέβη και κατά τη φοβερή πτώση του Εωσφόρου και την έκπτωσή του από άγγελο φωτός σε άγγελο του σκότους, σε διάβολο.
Ο διάβολος είναι, άλλωστε, η αιτία όλων των σχισμάτων και όλων των αιρέσεων στην Εκκλησία, και αυτών που συνέβησαν στο παρελθόν και αυτών που συμβαίνουν στην εποχή μας, όπως συνέβη και στην εποχή του αγίου Λουκά, κατά την οποία κάποιοι διέσπασαν την Εκκλησία για προσωπικά και ιδιοτελή συμφέροντα, και εδίωκαν όσους παρέμειναν πιστοί στην πραγματική Εκκλησία, μεταξύ αυτών και τον άγιο Λουκά, που ξέρουμε τους διωγμούς, τις εξορίες και τις φυλακίσεις που υπέστη.
«Οι άνθρωποι αυτοί», γράφει ο άγιος Λουκάς, «ήταν πλανεμένοι, δεν ήθελαν να παραδεχτούν την αλήθεια, δεν ήθελαν να ακολουθήσουν την οδό της δικαιοσύνης, γιατί αυτό δεν θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους». Επέμεναν και αυτοί στην πλάνη, όπως ακριβώς έκαναν και οι γραμματείς και Φαρισαίοι, που δεν ήθελαν να παραδεχθούν τον Χριστό, γιατί θα έχαναν την πρωτοκαθεδρία, θα έχαναν τους ακολούθους τους, που τους πίστευαν και τους θεωρούσαν σπουδαίους και ευσεβείς, και έτσι επέμεναν στον εγωισμό τους και έχασαν τη σωτηρία και οι ίδιοι και όσοι τους ακολουθούσαν.
Αυτό επαναλαμβάνεται, όπως είπαμε, σε όλες τις εποχές, γιατί είναι έργο του διαβόλου, ο οποίος με διαφόρους τρόπους επιδιώκει να απομακρύνει τους ανθρώπους από την Εκκλησία και από τη σωτηρία, προκαλώντας συχνά σκάνδαλα και διχασμούς και διαιρέσεις. Γι’ αυτό και θα πρέπει να είμαστε όλοι και πάντοτε προσεκτικοί ποιους ακούμε και ποιους ακολουθούμε, και να μην παρασυρόμεθα από τις φωνές κάποιων, οι οποίες όμως μας απομακρύνουν από την Εκκλησία, που είναι η μόνη η οποία κατέχει και διαφυλάσσει την αλήθεια και την ορθή πίστη. Διότι η Εκκλησία μας είναι η Εκκλησία των αγίων και των θαυμάτων, τα οποία αποδεικνύουν την αλήθειά της, που αποδεικνύουν ότι εντός της Εκκλησίας ενεργεί η χάρη του Θεού, η οποία επιτελεί ανά τους αιώνες τα θαύματα, ανάλογα με την πίστη μας.
Και ένα τέτοιο θαύμα του αγίου Λουκά, από τα πολλά που λαμβάνουμε, θα ήθελα να σας διαβάσω και απόψε κλείνοντας.
Η κυρία που το έγραψε διηγείται τη θαυμαστή θεραπεία της αδελφής της από τον άγιο Λουκά.
Παραμονή Θεοφανείων, γράφει, έπαθε ένα οξύ έμφραγμα. Στην αρχή κατάλαβε μόνο τον πόνο, αλλά δεν έδωσε σημασία. Σε 2-3 ημέρες την έπιασε δύσπνοια και αποφάσισε να πάει στο ΙΚΑ Ζωγράφου, στην Αθήνα. Εκεί μόλις διαπίστωσαν τι είχε, την έστειλαν επειγόντως στο εφημερεύον νοσοκομείο. Έκριναν ότι έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα. Η αγωνία μας ήταν μεγάλη, γιατί οι γιατροί είπαν ότι η επέμβαση ήταν σοβαρή και δύσκολη. Εκείνη μπήκε στο χειρουργείο κρατώντας στο στήθος της την εικόνα του αγίου Λουκά που της είχε φέρει μια γνωστή της. Εμείς περιμέναμε γεμάτοι αγωνία έξω από το χειρουργείο για να δούμε την έκβαση. Οι γιατροί αργούσαν και οι ώρες περνούσαν βασανιστικά. Αργά το απόγευμα βγήκε ένας γιατρός. Τον κοίταξα στα μάτια, αλλά εκείνος μου είπε. «Μη με κοιτάς, δεν έχω να σου πω τίποτε». Ξαναμπήκε στο χειρουργείο και μία ώρα μετά βγήκε πάλι και ρώτησε αν είναι εκεί ο γιός της. Το παιδί ήρθε και ο γιατρός του εξήγησε ότι η μητέρα του ζει με μηχανική υποστήριξη χωρίς να ξέρουν πόσο θα αντέξει.
Μόλις το άκουσα άρχισα να προσεύχομαι κι εγώ στον άγιο Λουκά και να τον παρακαλώ να σώσει την αδελφή μου. Δεν πέρασε παρά ελάχιστος χρόνος και ο γιατρός ξαναβγήκε και μας είπε ότι υπάρχουν ακόμη κάποιες ελπίδες να ζήσει. Συνέχισα κι εγώ και η οικογένειά μου να προσευχόμαστε στον άγιο Λουκά να κρατήσει την αδελφή μου στη ζωή. Μετά από αρκετή ώρα βγήκε ο γιατρός που τη χειρούργησε και μας είπε ότι η επέμβαση τελείωσε. Ήταν πολύ δύσκολη, αλλά έκανε ό,τι μπορούσε. Θα περιμένουμε, κατέληξε, ο Θεός να κάνει το δικό του θαύμα. Φύγετε τώρα, προσευχηθείτε και ελάτε το πρωί.
Η αδελφή μου έμεινε στην εντατική και σε καταστολή 4-5 ημέρες και ενώ δεν φαινόταν να έχει ζωή, ξαφνικά συνήλθε και λίγο αργότερα πήρε εξιτήριο. Ο άγιος Λουκάς την είχε σώσει και γι’ αυτό τον ευγνωμονούμε και ευχόμεθα να σώζει και όλους όσους επικαλούνται τη βοήθειά του.
Αυτή τη βοήθεια ευχόμεθα σε όλους μας, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που είναι μία δύσκολη περίοδος.