του Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονα
Ο Πέτρος μαζί με τον αδελφό του Ανδρέα, κουρασμένοι, έραβαν τα δίχτυά τους στην όχθη της λίμνης της Γεννησαρέτ. Η προηγούμενη βραδιά, εκτός από εξαντλητική, ήταν συνάμα και απογοητευτική αφού παρά την κοπιώδη προσπάθειά τους, οι έμπειροι ψαράδες δεν έπιασαν τίποτα. Κι ενώ η κούραση και η θλίψη ήταν πρόδηλες, έρχεται ο γνωστός τους από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο Διδάσκαλος και ζητά μια χάρη. Ήταν τόσος πολύς ο κόσμος που τον ακολουθούσε, ώστε ο μόνος τρόπος να καταφέρει να τους μιλήσει ήταν να καθίσουν όλοι στην αμφιθεατρική πλαγιά του λόφου που κατέληγε στη λίμνη και Εκείνος μέσα από κάποιο πλοιάριο να τους απευθύνει λόγους σε μικρή απόσταση από την ακτή. Απ’ όλα τα πλοιάρια ο Διδάσκαλος διάλεξε αυτό του Πέτρου.
Χωρίς αντίρρηση και παρά την κούραση και τη στενοχώρια του, ο Πέτρος ξανοίγεται λίγο και εξυπηρετεί τον Χριστό. Κι όταν Εκείνος τελειώνει την διδασκαλία, ο Πέτρος ακούει τον Διδάσκαλο να του δίνει μία απροσδόκητη εντολή μέρα μεσημέρι: «Επανάγαγε εις το βάθος και χαλάσατε τα δίκτυα υμών εις άγραν». Που ακούστηκε επαγγελματικό ψάρεμα μες στο καταμεσήμερο; Τη στιγμή μάλιστα που η προηγούμενη βραδιά αποδείχθηκε τόσο άκαρπη και το μάζεμα των διχτυών είχε μόλις τελειώσει, ώστε να είναι έτοιμα για τη νέα νυκτερινή εξόρμηση.
Κι όμως, ο Πέτρος, αν και κατάκοπος και απογοητευμένος, αν και έμπειρος ψαράς, υπάκουσε με πολύ σεβασμό τον Διδάσκαλο, εκφράζοντας μόνο μία μικρή επιφύλαξη για το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας. Κι εκεί είναι που διαψεύδεται πανηγυρικά. Τα δίχτυα του, που πριν τα είχαν σκίσει οι βράχοι και τα ξύλα του βυθού της λίμνης, τώρα του τα σκίζει το υπερβολικό βάρος των ψαριών που πέρα από κάθε προσδοκία είχαν εγκλωβισθεί σ’ αυτά. Πέρα και πάνω από κάθε λογική αρχή της αλιευτικής τέχνης, της οικονομικής επιστήμης, των φυσικών όρων, συμβαίνει αυτό που με κανένα τρόπο δεν αναμενόταν. Γιατί; Εξ’ αιτίας της ευλογίας και της υπακοής. Το μόνο που προστέθηκε σε ο,τι με άκρατο επαγγελματισμό και πλήρη αναποτελεσματικότητα έκανε ο Πέτρος όλη νύχτα, ήταν η ευλογία του Κυρίου.
Πολλές φορές οι άνθρωποι με απόλυτη επιστημονικότατα και άψογη λογική σχεδίασαν πλάνα, κατάρτισαν προγράμματα, επιχείρησαν την υλοποίηση μεγάλων οραμάτων. Και πάμπολλες φορές απροσδόκητα απέτυχαν, σε σημείο που να προέλθει το παροιμιώδες «Ο Θεός βλέπει τα προγράμματα των ανθρώπων και γελάει». Γι΄ αυτό οι άνθρωποι παλαιότερα με ότι και αν καταπιάνονταν συνήθιζαν να λένε κάι να το εννοούν «Πρώτα ο Θεός».
