Την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής και του Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου στον Πλάτανο Ημαθίας, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και ευσεβών πιστών.
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Παρακαλώ ούν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε».
Τους κόπους και τις ταλαιπωρίες του αποστολικού έργου περιέγραψε στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος. Και ήταν όντως ένα πολύ δύσκολο και επίπονο έργο να διατρέξει ο μέγας απόστολος όλον τον τότε γνωστό κόσμο για να κηρύξει το ευαγγέλιο του Χριστού. Χωρίς μέσα και χωρίς υποστήριξη αντιμετώπιζε καθημερινά ο απόστολος Παύλος όχι μόνο τις δυσκολίες και τις ταλαιπωρίες της μετακινήσεως από τόπο σε τόπο, αλλά και την εχθρότητα τόσο των Ιουδαίων όσο και των ειδωλολατρών Ρωμαίων απέναντι στη χριστιανική διδασκαλία και πίστη.
Όλα αυτά τα εκμυστηρεύεται ο πρωτοκορυφαίος απόστολος στους χριστιανούς της Κορίνθου, οι οποίοι είναι πνευματικά του παιδιά, για να τους δείξει ότι η ζωή κοντά στον Χριστό δεν είναι μία εύκολη ζωή, στην οποία δεν χρειαζεται προσπάθεια και δεν υπάρχει κόπος και πόνος. Τα λέγει για να τους διδάξει μέσα από τη δική του εμπειρία ότι όντως είναι «στενή και τεθλιμμένη η οδός, η απάγουσα εις την ζωήν», όπως είπε ο Χριστός, αλλά αξίζει κανείς να την ακολουθήσει και να την βαδίσει. Γι᾽ αυτό και τους καλεί και τους παρακαλεί να γίνουν μιμητές του. «Παρακαλω ούν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε».
Όσα περιγράφει ο απόστολος Παύλος, δεν τα έζησε και δεν τα υπέμεινε όμως μόνο αυτός. Τα έζησαν και όλοι οι άλλοι απόστολοι. Τα έζησε και ο άγιος απόστολος και πρωτόκλητος Ανδρέας, τον οποίο εορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα και τιμούμε ιδιαιτέρως στην ενορία σας. Διότι ο απόστολος Ανδρέας δεν ήταν μόνο ο πρώτος μαθητης του Χριστού. Δεν ήταν μόνο εκείνος, ο οποίος, όταν κατάλαβε, ότι εκείνος τον οποίο γνώρισε ήταν ο Μεσσίας, τον οποίο επί αιώνες ανέμεναν οι Ισραηλίτες, τον ακολούθησε χωρις δισταγμό, αλλά ήταν εκείνος, ο οποίος έκανε μία μεγάλη αποστολική περιοδεία, προκειμένου να κηρύξει το ευαγγελιο του Χριστού, στη Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη αλλά και την Ελλάδα. Πέρασε μάλιστα και από την περιοχη μας, πριν να φθάσει στην Πατρα, όπου υπέμεινε μαρτυρικό θανατο ανάλογο του διδασκαλου του, καθώς σταυρώθηκε και εκείνος, και μάλιστα ανάποδα για του Χριστού την αγάπη.
Έτσι η παράκληση του πρωτοκορυφαίου αποστόλου Παύλου που ακούσαμε σήμερα είναι παράκληση και προτροπή και του πρωτοκλητου αγίου αποστόλου Ανδρέου, ο οποίος καλεί και εμάς να γίνουμε μιμητές του.
Τι μας καλεί να κάνουμε όμως ο απόστολος Ανδρέας; Δεν μας καλεί να τον μιμηθούμε στις αποστολικες του περιοδείες ανά την οικουμένη, ούτε μας καλεί να σταυρωθούμε όπως εκείνος για τον Χριστό. Μας καλεί όμως να μιμηθούμε την προθυμία και τον αυθορμητισμό του να ακολουθήσει τον Χριστό. Όταν ο Χριστός τον κάλεσε κοντά του, ο απόστολος Ανδρέας δεν δίστασε ούτε στιγμη, παρότι δεν ήξερε καν τι μπορεί να σημαίνει αυτό και που μπορεί να τον οδηγήσει. Το κάλεσμα όμως του Χριστού ήταν αρκετό, έστω και αν τον έβλεπε για πρώτη φορά, να εγκαταλείψει τα πάντα και να τον ακολουθήσει. Να εγκαταλείψει την οικογένειά του, γιατί ήταν έγγαμος· να εγκαταλείψει τα δίκτυα, τις βάρκες, τα ψάρια, τα πάντα, για τον Χριστό.
Ας σκεφθούμε τώρα τι κάνουμε εμείς και πως αντιμετωπίζουμε την πρόσκληση του Χριστού να τον ακολουθήσουμε. Γιατί και εμάς μας κάλεσε ο Χριστός με το άγιο βαπτισμα και μας καλεί καθημερινά με τον λόγο και το Ευαγγέλιό του, με την Εκκλησία του, τις ιερές της ακολουθίες και τα ιερά μυστήριά της, με τις εντολες τις οποίες μας δίδει για τη σωτηρία μας.
Πως αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, αυτές τις προσκλήσεις του Χριστού; Ανταποκρινόμεθα ή αδιαφορούμε; Τον ακολουθούμε ή μήπως προβάλλουμε προφάσεις και δικαιολογίες για μην τον ακολουθήσουμε; Είμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε κάποιες από τις ανέσεις μας ή τις ευχαριστήσεις μας για να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με το θέλημα του Θεού, ή το αποφεύγουμε για να μην στερηθούμε τις απολαύσεις μας, για να μην πιέσουμε λίγο τον εαυτό μας, για να μην περιορίσουμε κάποιες κακές μας συνήθειες ή αδυναμίες μας; Είμαστε έτοιμοι να υπομείνουμε κάποια σχόλια των συνανθρώπων μας που ζούν μία διαφορετική ζωή, γιατί εμείς εκκλησιαζόμεθα προσευχόμεθα, νηστεύουμε ή μετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας μας; Είμαστε διατεθειμενοι να νεκρώσουμε τον κακό εαυτο μας, τον «παλαιόν άνθρωπον», για να ακολουθήσουμε τον Χριστό και να ζήσουμε κοντά του, όπως έκανε ο άγιος Ανδρέας ο πρωτόκλητος;
Ας τα σκεφθούμε όλα αυτά και ας προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε στη σημερινή παράκληση που μας απευθύνει ο άγιος απόστολος Ανδρέας ο πρωτόκλητος, για να γίνουμε και εμείς μιμητές του και να έχουμε τη χάρη του και την ευλογία του στον αγώνα μας και στη ζωή μας.