Μέσα σε κλίμα συγκίνησης και χαράς, τελέσθηκε την Κυριακή, 15 Ιανουαρίου, από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρο Β΄, η εις Επίσκοπον χειροτονία του Εψηφισμένου Επισκόπου Νιέρι και Όρους Κένυας κ. Παναρέτου, στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας.
Στο αρχιερατικό συλλείτουργο συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας, Ναυκράτιδος Παντελεήμων, Πηλουσίου Νάρκισσος, και οι Επίσκοποι Ελντορέτ Νεόφυτος και Ταμιάθεως Γερμανός, πλαισιούμενοι από ιερείς της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής. Συμπροσευχόμενοι ήταν Αλεξανδρινοί χριστιανοί και προσκυνητές προερχόμενοι από την Κύπρο.
Στον χειροτονητήριο λόγο του ο Εψηφισμένος Επίσκοπος Πανάρετος αναφέρθηκε στην διακονία που καλείται ο Επίσκοπος να επιτελέσει. Εξέφρασε τις ευχαριστίες και την βαθιά του ευγνωμοσύνη προς τον Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρο για την συμπαράσταση και στήριξη του τα τελευταία 11 χρόνια στην Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Κύκκου, τον Μητροπολίτη Ναϊρόμπι κ. Μακάριο, από τον οποίο έλαβε τους πρώτους δύο βαθμούς ιερωσύνης το 2010 και 2011 αντίστοιχα, τον Μητροπολίτη Ταμασού κ. Ησαΐα για την συμπαράσταση, καθώς και τον Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας και Έφορο της Μονής, π. Αγαθόνικο Κυκκώτη.
Ο Πατριάρχης κ. Θεόδωρος εξέφρασε τη χαρά του για την χειροτονία και τους κοινούς δεσμούς τόσο με τον Εψηφισμένο όσο και τους Μητροπολίτες Κύκκου Νικηφόρο, Ταμασού Ησαΐα και τον Έφορο της Μονής Κύκκου, π. Αγαθόνικο.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Μητροπολίτης Ταμασού, εκπροσωπώντας τόσο τον Μητροπολίτη Κύκκου κ. Νικηφόρο, όσο και την Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Κύκκου, προσφώνησε τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη.
Ακολουθεί αναλυτικά η προσφώνηση του Μητροπολίτου Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα:
Μακαριώτατε Πάπα και Πατριάρχα Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρε,
Εκλεκτή των Αγίων Αρχιερέων Ομήγυρις,
Συνεκλεκτή των Κληρικών Σύναξις,
Λαέ του Θεού ηγαπημένε,
Σήμερον η Χάρις του Αγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος ημάς συνήγαγεν εις λατρευτικήν Σύναξιν, προκειμένου να τελέσωμεν το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας και να μετάσχωμεν του ζωοποιού Σώματος και του ζωηρρύτου Αίματος του Κυρίου και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον και εις σύνδεσμον και κοινωνίαν μεταξύ ημών και του Αρχηγού της Εκκλησίας ημών, ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού.
Κατ᾽ αυτόν τον μυστικόν και σωτηριώδη τρόπον, εγίναμεν αλλήλων μέλη, αλλά και μέλη του Σώματος του Χριστού, ο εστίν η Εκκλησία.
Κατ᾽ αυτήν την ανέκφραστον και απερινόητον τελετουργίαν, καθ᾽ ην Άγγελοι παρακύψαι ου δύνανται, προέβημεν, ως εντεταλμένοι και απόστολοι Χριστού, εις την χειροτονίαν της εις Επίσκοπον αναδείξεως του αδελφού και συλλειτουργού ημών κ. Παναρέτου της Επισκοπής Νυέρι και Όρους Κένυας.
Θεία επινεύσει, η Ιερά Σύνοδος του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, προεδρευομένη υπό του Θειοτάτου και Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου, εξέλεξεν τον ελλόγιμον Αρχιμανδρίτην κ. Πανάρετον, εις Επίσκοπον της του Χριστού Εκκλησίας.
Το άριστον του ήθους, η πολιτεία και η όλη βιοτή του, καθώς και αι πανεπιστημιακαί του επιδόσεις και, προπάντων, ο κατά Θεόν ζήλος και η έκδηλη επιθυμία του κ. Παναρέτου, να προσφέρει εαυτόν εις το έργον της Εκκλησίας και δη της ιεραποστολής, απετέλεσαν τα κριτήρια και τας συνιστώσας της επιλογής του υπό της Ιεράς Συνόδου του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας εις το ύψος του έργου τούτου του Επισκόπου.
Και ημείς έχομεν ιδίαν πείραν του προσώπου και της καθόλου εκκλησιολογικής αναστροφής του κ. Παναρέτου, διότι επί μακρόν χρονικόν διάστημα υπηρέτησεν εις την τροφόν ημών Μονήν της Παναγίας της Ελεούσης του Κύκκου, επιδεικνύοντας ένθεον και υποδειγματικόν ζήλον.
Πάντοτε, εν υπακοή και προθυμία πολλή, συμπεριεφέρθη, προπάντων προς τον πεφιλημένον Γέροντα ημών, Πανιερώτατον Μητροπολίτην Κύκκου και Τηλλυρίας και Ηγούμενον της Ιεράς ημών Μονής της Ελεούσης του Κύκκου κ. Νικηφόρον, τον οποίον και εκπροσωπούμεν, αλλά και με πολύν σεβασμόν και ταπείνωσιν ανεστράφη προς όλους ημάς.
Επί τούτου, έχομεν την παρουσίαν και την μαρτυρίαν του εκλεκτού και κατά πάντα πολυσεβάστου ημών, Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου και Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας και Εφόρου της Μονής ημών κ. Αγαθονίκου, ο οποίος υπήρξε και υπάρχει Πνευματικός αυτού Πατήρ.
Τα ως άνω καταθέτομεν εν πάση αγαθή προθέσει και συνειδήσει, εκφράζοντες εκ καρδίας τας συγχαρητηρίους ημών προσρήσεις προς τον χειροτονηθέντα αδελφόν ημών κ. Πανάρετον, ευχόμενοι προς αυτον πάσαν παρά Θεού δύναμιν και πληροφορίαν.
Και προς Υμάς, Πολυσέβαστε ημών, Μακαριώτατε Πάπα και Πατριάρχα Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρε, εκφράζομεν τας ευχαριστίας και την άκραν εκτίμησιν, αλλά και την συμπαράστασιν ημών προς το δύσκολον και άναντες του έργου, το οποίον επιτελείτε, και Σας διαβεβαιούμεν, ότι έχετε τας αδιαλείπτους ημών ευχάς και δεήσεις προς τον Κύριον, ώστε επί πλείστα έτη, εν υγιεία πολλή, να ορθοτομήτε τον λόγον της αληθείας.
Ως ιεράν ανάμνησιν της εδώ παρουσίας και συμμετοχής ημών εις την θείαν ταύτην τελετουργίαν και χειροτονίαν, προσφέρομεν, ως δόμα της αγάπης και του σεβασμού ημών προς το Πρόσωπόν Σας, και εκ μέρους του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρου, το απεικόνισμα τούτο της πεφιλημένης Μητρός ημών Παναγίας και χαριτοβρύτου Ελεούσης του Κύκκου, η οποία θα Σας ενισχύη εις την εν γένει Πρωθιεραρχικήν και ιεραποστολικήν Σας διακονίαν. Γνωρίζομεν τας δυσκολίας και τας δοκιμασίας, τας οποίας διέρχεσθε, Μακαριώτατε, ως παλαίφατον Πατριαρχείον, και ευχόμεθα, όπως ο Κύριος των δυνάμεων χαρίζηται Υμίν υπομονήν και επιμονήν, προς υπέρβασιν των προβλημάτων και των πειρασμών, τα οποία προκαλούν ταλαιπωρίαν εις τον Θρόνον τούτον του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου.
Προς τούτοις, ταύτην την ιεράν και υπερφυή στιγμήν, καθ᾽ ην το Πανάγιον και τελετουργικόν Πνεύμα, διά των χειρών Σας, μετέβαλε τον άρτον και τον οίνον, ως Τίμια Δώρα του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και, διά των χειρών Σας, κατήλθε το Πνεύμα το Άγιον και κατέστησεν τον αδελφόν ημών Πανέρετον Οικονόμον των Μυστηρίων του Θεού, Σας παρακαλούμεν, όπως δέεσθε, Μακαριώτατε, τω υψίστω και παντοδυνάμω Κυρίω, ώστε να φανή ίλεως και χαρίσηται την ελευθερίαν εις την δοκιμαζομένην και εν χαλεποίς καιροίς ευρισκομένην Νήσον ημών Κύπρον, την του Αποστόλου Βαρνάβα, ήτις, επί σχεδόν ήμισυ αιώνα, ευρίσκεται εις δεινήν ταλαιπωρίαν, ένεκα της εισβολής και κατοχής της υπό των αρκυωρών Τούρκων κατακτητών.
Έτη πολλά, Μακαριώτατε, και ο Θεός μεθ᾽ ημών.
