Η Χαλάστρα εόρτασε τον πολιούχο και προστάτη της, Άγιο Αθανάσιο τον Κουλακιώτη

Την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα με την ευκαιρία της εορτής του προστάτου και πολιούχου της πόλεως Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου.

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Άθλησιν ηγώνισαι αγίαν, υστέ­ροις εν τοις καιροίς, ω Αθανάσιε, των πάλαι επόμενος αθλητών τοις ίχνεσι».

Επανειλημμένα ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλησίας, ο μέγας και πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος, παρομοιάζει τους πιστούς, παρομοιάζει τα μέλη του σώματος του Χριστού με αθλητές που αγω­νίζονται. Όχι βέβαια στα στάδια του κόσμου, αλλά στους στίβους του πνεύματος, γιατί ο αγώνας τους δεν είναι «προς σάρκα και αίμα», αλλά είναι «προς τους κο­σμ­οκράτορας του σκότους του αιώ­νος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις». Είναι αγώνας προς τον ίδιο τον εαυτό τους, προς τον παλαιό άνθρωπο, αλλά και προς τους πειρα­σμούς και τις παγίδες του πονηρού. Είναι ακόμη αγώνας προς εκείνους οι οποίοι δεν πιστεύουν στον Χρι­στό και νομίζουν ότι θανατώνο­ντας τους μαθητές του, θα εξαφα­νίσουν την πίστη στον Χριστό και το Ευαγγέλιο.

Γι’ αυτό και η Αγία μας Εκκλησία δεν έπαυσε ποτέ να αναδεικνύει μάρ­τυρες, κάποιοι από τους οποί­ους θυσίασαν και τη ζωή τους για να μην χωρισθούν από την αγάπη του Χριστού, και κάποιοι άλλοι οι οποίοι αγωνίσθηκαν πνευματικά και υπέμειναν το μαρτύριο της συνειδήσεως, για να επιτύχουν την ένωσή τους με τον Χριστό.

Στην πρώτη ομάδα, στη χορεία των αγίων μαρτύρων της Εκκλη­σίας μας, ανήκει και ο εκλεκτός συμπολίτης μας, ο άγιος Αθανά­σιος ο Κουλακιώτης, ο ευκλεής γόνος της Χαλάστρας, του οποίου τη μνήμη εορτάζει σήμερα η Εκ­κλησία μας και πανηγυρίζουμε κι εμείς στον περικαλλή αυτόν ναό, τον αφιερωμένο στην ιερή δυάδα των αγίων νεομαρτύρων της Χα­λάστρας.

Ανήκει ο άγιος Αθανάσιος ο Κου­λακιώτης στη χορεία των αγίων νεομαρτύρων, γιατί στην κρίσιμη ώρα του διλήμματος που του έθε­σαν οι αλλόθρησκοι να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό ή να υπο­στεί τον μαρ­τυρικό θάνατο, εκείνος γνώριζε τι πρέπει να κάνει. Γνώριζε τι είχαν κάνει εκατομμύρια άγιοι μάρτυρες πριν από εκεί­νον. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν νέοι στην ηλικία, είχαν προοπτικές και ελ­πίδες για τη ζωή τους, είχαν όνει­ρα και προσδοκίες. Όταν όμως κλήθηκαν να επιλέ­ξουν ανά­μεσα στην αγάπη του Χρι­στού και την αγάπη του κόσμου, δεν δίστα­σαν να κάνουν την ορθή επιλογή, δεν δίστασαν να ομολο­γήσουν με θάρρος την πίστη τους στον Χριστό και να επιβεβαιώσουν την ομολο­γία τους με τη θυσία της ζωής τους.

Γνώριζε ο άγιος Αθανάσιος ότι με την ομολογία της πίστεώς του στον Χριστό επιλέ­γει τον θάνατο. Γνώριζε όμως ότι ο μαρτυρικός θάνα­τος είναι συγχρόνως και επιλογή της αιωνίου ζωής, την οποία χαρί­ζει ο Χριστός σε όσους ομολογή­σουν την πίσ­τη και την αφοσίωσή τους σ᾽ Αυτόν, σε όσους πα­ραμεί­νουν πιστοί άχρι θανάτου.

Γι’ αυτό και τον τιμά η Εκκλησία μας, αλλά και τον προβάλλει ως παράδειγμα και σε μας, που μπορεί να ζούμε σε μια εποχή που δεν χρειάζεται να θυσιάσουμε τη ζωή μας για τον Χριστό, έχουμε όμως χρέος να ομολογούμε και εμείς την πίστη μας σ᾽ Αυτόν και να δίδουμε «λόγον παντί τω αιτούντι» γι’ αυ­την. Διότι η ομολογία της πίστεως στον Χριστό, είτε με τον λόγο είτε με τον τρόπο με τον οποίο ζούμε είτε και με τη θυσία της ζωής μας, εάν χρειασθεί, είναι χρέος του κάθε πιστού που θέλει πραγματικά να είναι μέλος του σώματος του Χρι­στού, μέλος της Εκκλησίας.

Αυτή την ομολογία της πίστεως μας ζητά ο Χριστός, ο οποίος υπό­σχεται συγχρόνως ότι θα ομολογήσει εκείνους που τον ομολο­γούν ενώ­πιον του Πατρός του του εν ου­ρα­νοίς λέγο­ντας: «πας όστις ομο­λο­γήσει εν εμοί έμπροσθεν των αν­θρώπων, ομο­λο­γήσω καγώ εν αυ­τω έμπρο­σθεν του Πατρός μου του εν ουρα­νοίς».

Και μπορεί οι εποχές να αλλά­ζουν, ο κόσμος να αλλάζει, αλλά η ανάγκη της ομολογίας της πίστεώς μας παραμένει, καθώς οι προκλήσεις και τα εμπόδια που αντι­με­τω­πίζουμε στον προσωπικό μας αγώ­να για να ζήσουμε την εν Χρι­στώ ζωή παρα­μένουν τα ίδια, διότι και η αιτία όλων αυτών παραμένει η ίδια. Είναι ο εχθρός της σωτηρίας μας, ο διάβολος.

Δικό μας, λοιπόν, χρέος και καθήκον είναι να προσπαθούμε να ακο­λουθούμε τα ίχνη των αγίων της Εκκλησίας μας, να ακολουθούμε τα ίχνη του συμπολίτου μας αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου, όπως και αυτός ακολούθησε τα ίχνη των παλαιοτέρων αγίων μαρ­τύ­ρων, για να αξιωθούμε και εμείς διά των πρεσβειών του και διά της ομολογίας του ονόματος του Χρι­στού στον κόσμο που έχει απομα­κρυνθεί από αυτόν και δεν πι­στεύει ή και χλευάζει όσους πιστεύ­­ουν, να κερδίσουμε την αιώνια ζωή, στην οποία αναμένει και μας ο Χριστός, εάν ομολογούμε με θάρρος την πίστη μας και την αγάπη μας σε Εκείνον.