Το διήμερο 13 και 14 Σεπτεμβρίου πανηγύρισε, όπως κάθε χρόνο, ο Ιερός Ναός των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Κοζάνη με την ευκαιρία της Δεσποτικής Εορτής της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.
Ανήμερα της εορτής το πρωί τελέστηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο, ενώ συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος και ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος.
Στo τέλος του Όρθρου πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη τελετή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ενώ στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τους Αγίους Αρχιερείς που λάμπρυναν με την παρουσία τους την πανήγυρη αλλά και προς όσους συμμετείχαν και συνέβαλαν στην άρτια διοργάνωση της με πρώτο τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης και Προϊστάμενο του Ιερού Ναού, Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου π. Χριστοφόρο Αγγελόπουλο.
Παράλληλα, ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος με αισθήματα χαράς ανακοίνωσε ότι ο περικαλλής Ιερός Ναός των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης Κοζάνης το εσπέρας της Πέμπτης, 28ης Σεπτεμβρίου 2023, θα υποδεχτεί την Τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους. Το Θεομητορικό Κειμήλιο, το οποίο θα κομίσει ο σεβαστός Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γέροντας Εφραίμ, θα παραμείνει στην Κοζάνη έως τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου και καθημερινά θα τελούνται Ιερές Ακολουθίες σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχει ανακοινωθεί από την ενορία.
Ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ω οίον δώρημα τοις βροτοίς κεχάρισται! δι’ ου Χριστέ σώσον τας ψυχάς ημών ως μόνος ευσπλαγχνος».
Αν μία δωρεά ενός εγκοσμίου βασιλέως προς τους υπηκόους του αποτελεί μείζον γεγονός, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία και περιποιεί εξαιρετική τιμή για όσους την λαμβάνουν, είναι δύσκολο να περιγράψουμε με ανθρώπινες λέξεις την αξία και το μέγεθος της ευεργεσίας την οποία προσφέρει ο επουράνιος βασιλεύς, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, προς τα πλάσματά του, προς εμάς τους χοϊκούς ανθρώπους. Γι’ αυτό και δικαίως ο ιερός υμνογράφος αναφωνεί σήμερα: «Ω οίον δώρημα τοις βροτοίς κεχάρισται!».
Δεν χρειάζεται να διερωτηθεί κανείς ποιο είναι αυτό το μοναδικό και ανεπανάληπτο δώρημα το οποίο μας χαρίζει ο Κύριός μας.
Δεν χρειάζεται να το αναζητήσουμε μεταξύ των πολυτίμων και τιμαλφών του κόσμου, διότι όλα αυτά ελάχιστη αξία έχουν για Εκείνον, για τον οποίο τόσο εύστοχα γράφει ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος, ότι «επτώχευσεν πλούσιος ων, ίνα ημείς τη εκείνου πτωχεία πλουτίσωμεν».
Δεν χρειάζεται να το ψάξουμε σε ιστορικές συλλογές και μουσεία, στα οποία θησαυρίζονται συνήθως οι βασιλικές δωρεές, ούτε να αναζητήσουμε τα έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν και κατοχυρώνουν τη γνησιότητά του και τη δωρεά. Και τούτο διότι το δώρημα του βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού δεν είναι άλλο παρά ο Σταυρός του, ο οποίος υψώνεται ενώπιόν μας πανηγυρικά σήμερα στο μέσον κάθε ιερού ναού, για να τον προσκυνήσουμε και να τον ασπασθούμε με χαρά και με φόβο, όπως ψάλλει ο ιερός υμνογράφος, «φόβω διά την αμαρτίαν, ως ανάξιοι όντες· χαράν δε διά την σωτηρίαν, ην παρέχει τω κόσμω».
Είναι ο Σταυρός του Κυρίου μας, το μέγα δώρημα του παμβασιλέως Χριστού, ο οποίος ανήλθε επ᾽ αυτού για τις αμαρτίες μας και τον μετέβαλε από όργανο αισχύνης και εξευτελισμού σε μέσο απαλλαγής από την αμαρτία, σε μέσο σωτηρίας και απολυτρώσεως.
Μετέβαλε ο Χριστός τον Σταυρό με τη θυσία του σε όπλον κατά του διαβόλου, σε αντίδοτο ισχυρό για κάθε σωματική και ψυχική ασθένεια, σε μέσο ευλογίας της ζωής μας, το οποίο σημειούμενο και εμφανιζόμενο αγιάζει τα πάντα, σε κλίμακα, η οποία μας συνδέει και πάλι με τον ουρανό.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την αξία του δωρήματος; Ποιος μπορεί να μην συγκινηθεί από την αγάπη του ουρανίου βασιλέως προς εμάς τους ταπεινούς και αμαρτωλούς; Ποιος μπορεί να μην αισθανθεί χαρά και αγαλλίαση βλέποντας τον Σταυρό του Κυρίου μας να υψώνεται σήμερα πανηγυρικα, για να μας υπενθυμίσει και τη θυσία και τη νίκη την οποία συμβολίζει;
Και η νίκη αυτή δεν είναι μία εφάπαξ νίκη, η νίκη την οποία κατήγαγε ο Χριστός, όταν σταυρούμενος επ᾽ αυτού εξάλειψε τις αμαρτίες μας διά του τιμίου του αίματος και συνέτριψε τον αρχέκακο διάβολο.
Είναι μία νίκη διαρκής, διότι διά του Σταυρού θριάμβευσαν τα εκατομμύρια των αγίων μαρτύρων και νεομαρτύρων, αγιάσθηκε ο ιερός σύλλογος των ασκητών και των μοναζόντων, ενίκησαν όσοι ανά τους αιώνες αγωνίσθηκαν εναντίον αλλοθρήσκων εχθρών, οι οποίοι επεβουλεύοντο την ορθόδοξο πίστη και τους εις Χριστόν πιστεύοντες.
Είναι μία νίκη διαρκής, διότι διά του Σταυρού του Κυρίου μας συντρίβεται καθημερινά και ανά τους αιώνες ο κοσμοκράτωρ του σκότους, κάθε φορά που επικαλούμεθα τη δύναμή του και τη χάρη του, για να αντιπαλαίσουμε κάθε πειρασμό, κάθε παγίδα δαιμονική, κάθε εμπόδιο «αιρόμενο» εναντίον του Θεού, κάθε δοκιμασία σωματική, κάθε κίνδυνο τον οποίο διατρέχουμε.
Αυτή τη νίκη, την οποία μας εξασφαλίζει ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός του Κυρίου μας, μας υπενθυμίζει και η σημερινή μεγάλη εορτή της παγκοσμίου Υψώσεώς του, την οποία εορτάζει η Αγία μας Εκκλησία και πανηγυρίζει ο ιερός αυτός ναός των αγίων θεοστέπτων βασιλέων και ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης. Διότι, ως γνωστόν, κατά τη σημερινή ημέρα επιτελούμε την εορτή της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού, όταν αυτός απεκαλύφθη για πρώτη φορά χάρη στην πίστη, τον ευσεβή ζήλο και τις εργώδεις προσπάθειες της αγίας Ελένης, της μητρός του αγίου βασιλέως Κωνσταντίνου, αλλά και την εορτή της Υψώσεώς του και πάλι στα Ιεροσόλυμα, μετά την περηφανή νίκη την οποία κατήγαγε ο ευσεβής αυτοκράτωρ Ηράκλειος, ο οποίος κατόρθωσε να νικήσει τους αλλοθρήσκους εχθρούς, να επανακτήσει το ιερώτατο αυτό κειμήλιο των πιστών, «εν ω ετάθη Χριστός», και να το επαναφέρει στα Ιεροσόλυμα και στον ναό της Αναστάσεως του Κυρίου μας.
Προσκεκλημένος και εγώ μαζί με τον Σεβασμιώτατο αδελφό, Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου κύριο Γεράσιμο, της αγάπης του ποιμενάρχου σας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κυρίου Παύλου, σεβαστού και προσφιλούς αδελφού, έχω την χαρά να συλλειτουργώ και να συμπανηγυρίζω μαζί με όλους σας τη μεγάλη και διπλή αυτή εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οποία μας υπενθυμίζει για ακόμη μία φορά, το μέγιστο δώρημα το οποίο μας χάρισε η αγάπη του Χριστού, τον Σταυρό του.
Γι’ αυτό και ας μην περιορισθούμε σήμερα σε μία τυπική προσκύνηση, αλλά ας τον παρακαλέσουμε να μας λυτρώσει και να μας σώσει και από τη δύσκολη και τραγική αυτή κατάσταση, στην οποία ευρίσκονται αυτές τις ημέρες χιλιάδες αδελφοί μας αλλά και όλη η πατρίδα μας.
Ας επικαλεσθούμε τη χάρη του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, για να υποχωρήσουν τα ύδατα, όπως άλλοτε συνέβη και στην Ερυθρά θάλασσα, όταν, όπως ψάλλουμε και στις Καταβασίες της σημερινής εορτής, «Σταυρόν χαράξας Μωσής επ᾽ ευθείας ράβδω την Ερυθράν διέτεμε».
Ας επικαλεσθούμε τη χάρη του, για να καταπαύσει ο κλύδωνας των φυσικών καταστροφών που μας δοκιμάζουν τους τελευταίους μήνες αλλά και μας απειλούν και στο μέλλον, εξαιτίας και της δικής μας αδιαφορίας για το άλλο μεγάλο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, το φυσικό περιβάλλον.
Ας την επικαλεσθούμε και ας την επικαλούμεθα για ο,τι έχει ο καθένας μας ανάγκη με την πίστη και τη βεβαιότητα ότι ο εν αυτώ προσπαγείς Κύριος, ο οποίος μας χάρισε τον Σταυρό του ως δώρο σωτήριο, θα μας σώσει και θα μας λυτρώσει «από πάσης ανάγκης και θλιψεως».
Αυτό ταπεινά εύχομαι και εγώ από καρδίας προς όλους σας, εκφράζοντας τις ολοκάρδιες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου προς τον πολυσέβαστο και αγαπητό Ποιμενάρχη σας για την αδελφική πρόσκληση και τη χαρά της σημερινής θείας Λειτουργίας, ευχόμενος ο τίμιος Σταυρός του Κυρίου να προστατεύει και εκείνον και να ευλογεί την θεοφιλή ποιμαντορία του.