Δύο επιστολές με τις οποίες εκφράζει την αντίθεσή του στις αντικανονικές ενέργειες του Πατριαρχείου Μόσχας στην Αφρική, απέστειλε στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος.
Συγκεκριμένα, η Αρχιεπισκοπή Αλβανίας γνωστοποίησε στο κοινό δύο επιστολές του κ. Αναστασίου προς τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, με ημερομηνίες 7 Φεβρουαρίου και 14 Μαρτίου.
Και στις δύο περιπτώσεις, αναφέρεται στην αντικανονική εισπήδηση του Πατριαρχείου Μόσχας στην Αφρική. Όπως σχολιάζει, “υπήρξε απαράδεκτη αντικανονική ενέργεια”, η οποία πλήττει την ενότητα και την ιεραποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Απευθυνόμενος στον κ. Θεόδωρο, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας τονίζει πως “τα όσα διεξοδικώς περιγράφετε, επιβεβαιώνουν ότι εξελίσσεται στους κόλπους της Εκκλησίας προφανές σχίσμα”.
Ωστόσο διευκρινίζει ότι είναι αντίθετος στην τακτική των “αντιποίνων”, και ζητά (“παρακαλούμε και ικετεύουμε” αναφέρει χαρακτηριστικά) τη σύγκληση Πανορθόδοξης Σύναξης, “για να αντιμετωπιστούν όλα τα ζητήματα τα οποία έχουν ανακύψει στην Ουκρανία, στην Αφρική και γενικότερα στην ανά τον κόσμο Ορθόδοξη Εκκλησία”.
Στη δεύτερη επιστολή με ημερομηνία 14 Μαρτίου, ο κ. Αναστάσιος επαναδιατυπώνει ότι δεν συμφωνεί με τις “ενέργειες επίδειξης δύναμης εκ μέρους του Πατριαρχείου Μόσχας στην Αφρική”. Χαρακτηρίζει δε απαράδεκτες και καταδικαστέες τέτοιες μεθόδους.
Επισημαίνει ωστόσο ότι δεν συμφωνεί και με την υιοθέτηση “ανάλογης νοοτροπίας και μεθόδων αντίδρασης, με τις καθαιρέσεις Ιεραρχών και τη δημιουργία κλίματος έντασης μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών στα μέσα ενημέρωσης.
Διαβάστε τις δύο επιστολές του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας
Μακαριώτατε και Θειότατε Πάπα και Πατριάρχα της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ, Κύριε Θεόδωρε, την Υμετέραν Θειοτάτην Μακαριότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Μετά βαθυτάτης θλίψεως ανέγνωμεν τα αναφερόμενα εν τω Γράμματι της Υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος, (αριθ. πρωτ. 214/2022), το οποίον αφίχθη εις την Γραμματείαν της Αρχιεπισκοπής Τιράνων μόλις πρότινος, καθ’ ον χρόνον ευρισκόμεθα εις Αθήνας διά λόγους υγείας. Η εισπήδησις του Πατριαρχείου Μόσχας εις την Αφρικήν υπήρξεν ασφαλώς απαράδεκτος αντικανονική ενέργεια, τιτρώσκουσα την ενότητα και την Ιεραποστολήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τα όσα διεξοδικώς περιγράφετε επιβεβαιώνουν ότι εξελίσσεται εις τους κόλπους της Ορθοδοξίας προφανές σχίσμα. Η παράβλεψις του γεγονότος αυτού ομοιάζει με την θεωρίαν πως δεν υπάρχει κορονοιός, αλλά απλώς πυρετός εποχιακής γρίπης.
Ήδη την 8ην Ιανουαρίου 2022 εδηλώσαμεν ότι: «Ο σκανδαλισμός και η εξασθένησις της ορθοδόξου μαρτυρίας από τη διχαστική αυτή δραστηριότητα είναι ολοφάνερα. Πρόκειται για οδυνηρή εξέλιξη». Συγχρόνως, μεταφορικώς, επεσημάναμε ότι: «Το σχίσμα, με ποικίλες μεταλλάξεις, είναι προφανές και ως εκ τούτου επείγει να αναζητηθή θεραπευτική αγωγή και χρήση του εμβολίου, που η αποστολική παράδοση έχει καθορίσει: συμφιλίωση, καταλλαγή».
Η μακρά εκκλησιαστική μας πείρα και θεολογική ενασχόλησις επιβεβαιώνουν ότι η τακτική των αντιποίνων, όσον και αν φαίνεται δικαιολογημένη, δεν επιλύει τα προβλήματα, αντιθέτως η παράτασις της συγκρούσεως επιδεινώνει τα τραύματα.
Από της εναρξεως της κρίσεως παρακαλούμεν και ικετεύομεν διά την σύγκλησιν Πανορθόδοξου Συνάξεως προς αντιμετώπισιν όλων των ζητημάτων, τα οποία έχουν ανακύψει εις την Ουκρανίαν, ει την Αφρικήν και γενικότερον εις την ανά τον κόσμον Ορθόδοξον Εκκλησίαν.
Η διαδικασία διά της οποίας διηυθετήθη υπό της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου το Μελιτιανόν σχίσμα, το οποίον εταλαιπώρησεν την Εκκλησίαν της Αλεξανδρείας, συνιστά πολύτιμον πυξίδα διά την επίλυσιν και των προσφάτων διχασμών και προβλημάτων. Συνηγμένοι εν Συνόδω οι εκπρόσωποι των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, τη επενεργεία της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, δυνάμεθα να αναζητήσωμεν τας καταλλήλους διεξόδους μετ’ επιεικίας, οικονομίας, συγγνώμης και καταλλαγής, λαμβάνοντες τολμηράς αποφάσεις κοινώς αποδεκτάς προς αποκατάστασιν της ενότητος της Ορθοδοξιας και την ειρήνευσιν των ανά την Οικουμένην Ορθοδόξων πιστών.
Επί τούτοις «τη ελπίδι χαίροντες, τη θλίψει υπομένοντες, τη προσευχή προσκαρτερούντες» (Ρωμ. 12:12),
διατελούμεν μετ’ εξαίρετου πάντοτε τιμής και ειλικρινούς αδελφικής αγάπης εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.
Εν Τιράνοις τη 7η Φεβρουαρίου 2023
Της Υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος,
αγαπητός εν Αυτώ αδελφός,
Μακαριώτατε και Θειότατε Πάπα και Πατριάρχα της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ, Κύριε Θεόδωρε, την Υμετέραν Θειοτάτην Μακαριότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Λαβόντες την από 20ης Φεβρουαρίου 2024 επιστολήν (αριθ. πρωτ. 16/2024) της Υμετέρας φιλτάτης Θειοτάτης Μακαριότητος μετά πολλής προσοχής ανέγνωμεν τα εν αυτή αναφερόμενα. Προφανώς δεν συμφωνούμεν με τας ενεργείας επιδείξεως δυνάμεως εκ μέρους του Πατριαρχείου Μόσχας και δη εν τω ευαισθήτω χώρω της ιεραποστολής εν Αφρική. Σαφώς θεωρούμεν απαραδέκτους και καταδικαστέας τοιαύτας μεθόδους.
Εξίσου, όμως, δεν συμφωνούμεν με την υιοθέτησιν αναλόγου νοοτροπίας και μεθόδων αντιδράσεως, – με τας καθαιρέσεις Ιεραρχών και την δημιουργίαν κλίματος εντάσεως μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών εις τα μέσα ενημερώσεως. Τα δημιουργθέντα κατά τα τελευταία έτη προβλήματα, εξ αφορμής της διακοπής ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ Ορθοδόξων Πατριαρχείων, δεν επιλύονται διά μονομερών αποφάσεων και ανακοινώσεων.
Είμεθα πεπεισμένοι, όπως μετ’ επιτάσεως επεσημάνθη ήδη εν τη από 7ης Φεβρουαρίου 2023 ημετέρα επιστολή, ότι οι Ορθόδοξοι Προκαθήμενοι μόνον αξιοποιούντες το συνοδικόν σύστημα δυνάμεθα να προβώμεν εις ενεργείας καταλλαγής και θεαρέστου ιεραποστολικής προσπαθείας.
Επί δε τούτοις «τη ελπίδι χαίροντες, τη θλίψει υπομένοντες, τη προσευχή προσκαρτερούντες» (Ρωμ. 12:12),
διατελούμεν μετ’ εξαιρέτου πάντοτε τιμής και ειλικρινούς αγάπης εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.
Εν Τιράνοις, τη 14η Μαρτίου 2024
Της Υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος,
αγαπητός εν Αυτώ αδελφός,
