Του Νίκου Κολοκυθά
Η περίπτωση του Αντώνη Διαματάρη είναι σίγουρα προς μελέτη. Του εκδότη του Εθνικού Κήρυκα που η τελευταία καλή κουβέντα που είπε σε άνθρωπο ήταν στον Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη όταν του έδωσε υπουργική θέση. Γιατί μετά τα καλά τα λόγια, ακόμη και για τον Πρωθυπουργό που τον ευεργέτησε, τα μάζεψε.
Ο Αντώνης Διαματάρης, ο πρώην υφυπουργός των ομογενών που τα μέσα του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη τον θυμούνται ως τον υπουργό που πιάστηκε «με τη γίδα στην πλάτη». Που λέει και ο απλός λαός στο χωριό της Λήμνου που πρωτοξεκίνησε ως αμούστακο παιδί. Μόνο που το ρόλο της … γίδας είχε ένα μάστερ που ποτέ δεν είχε στην τσέπη του. Τουλάχιστον τότε που το διαφήμιζε στο υπουργικό του βιογραφικό.
Στο Μέγαρο Μαξίμου ακόμη θυμούνται το Business Administration μάστερ από το Πανεπιστήμιο Columbia του Αντ. Διαματάρη. Του εκδότη που με το πρόσχημα του ενδιαφέροντος για την ομογένεια, στάζει χολή μέσα από τα γραπτά του και το μέσο του. Για σπουδαίους ομογενείς, για υπουργούς και άλλα θεσμικά πρόσωπα. Εσχάτως και για τον Έλληνα πρόξενο στη ΝΥ.
Πλασάροντάς τη χολή ως «άποψη» για το καλό του Ελληνισμού και της ομογένειας. Υποθέτω όταν έχει άποψη ο κ. Διαματάρης, επί παντός επιστητού και προσώπου, μπορούν να έχουν και οι άλλοι για εκείνον. Ας μελετήσουμε, λοιπόν, την περίπτωση του προσώπου, μέσα από τα δικά του γραπτά ή των απόψεων που προβάλλει μέσα από τον Εθνικό Κήρυκα.
Διαματάρης εναντίον Έλληνα προξένου
Μόλις προχθές (13/12/2023) ο Αντώνης Διαματάρης έψεξε τον Έλληνα γενικό πρόξενο. Γιατί φιλοξενεί (!) περισσότερες εκθέσεις τέχνης απ’ ότι οι προκάτοχοί του και «δέχεται παράπονα» (sic), καθώς στην τελευταία έκθεση χρησιμοποιείται η ελληνική σημαία ως έμπνευση τέχνης. Και κατά τον κ. Διαματάρη με την ελληνική σημαία δεν μπορεί να πειραματίζεται κανείς. Ούτε και ως έκφραση τέχνης.
Με το βιογραφικό σου ως υπουργός (βλ. κεντρική φωτό) μπορείς να πειραματιστείς λίγο. Γιατί το βιογραφικό του υφυπουργού Αντώνη Διαματάρη το 2019, θύμιζε αφηρημένο εξπρεσιονισμό του Τζάκσον Πόλοκ. Για να μιλήσουμε και λίγο με όρους τέχνης.
Ο πρώην υφυπουργός λοιπόν ψέγει τον Έλληνα πρόξενο, το θεσμικό πρόσωπο, μήπως και τον νουθετήσει και τον βάλει στον ίσιο δρόμο. Στην έκθεση παρεπιπτόντως που στηρίζει το ελληνικό προξενείο, δίνεται φωνή και χώρος έκφρασης στις γυναίκες που ζουν στην ΝΥ με σκοπό την ανάδειξη και προβολή της διαφορετικότητας και του ταλέντου τους. Ψιλά γράμματα για τον κ. Διαματάρη.
Τέχνη για τον ίδιο είναι πιθανώς μόνο όπως φτιάχνουν στην ταβέρνα του Μαντέλα στις Σαρδές Λήμνου τον κόκκορα με χυλοπίτες.
Διαματάρης εναντίον ελληνικής κυβέρνησης
Αφού πλέον, ελλείψει πτυχίου, ο κ. Διαματάρης «παραιτήθηκε» από την κυβέρνηση δεν χρωστάει και πολλές καλές κουβέντες για τα στελέχη της. Δεν είναι μόνο ο Έλληνας Πρόξενος. Στον Εθνικό Κήρυκα στις 16.12.2023 έγραψαν εναντίον του τέως υπουργού εξωτερικών Νίκου Δένδια αποκαλώντας τον «δελφίνο της Νέας Δημοκρατίας που συχνά «συγγενεύει» πολιτικά με τους Σαμαρά και Καραμανλή».
Δεν είναι το μόνο παράδειγμα. Στις 15.12.2023 ο Εθνικός Κήρυκας ουσιαστικά υπονοεί πως ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης είναι διακοσμητικός όταν αναφέρει πως «…η κα Παπαδοπούλου ουσιαστικά κάνει «κουμάντο» στο υπουργείο Εξωτερικών”.
Διαματάρης εναντίον Οικουμενικού Πατριαρχείου
Σε εντελώς αντίθετη γραμμή από την γραμμή των ΗΠΑ, της ελληνικής κυβέρνησης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο ίδιο άρθρο (15.12.2023) ο προφανώς αδαής συντάκτης – ο οποίος επαίρεται πως διατέλεσε σύμβουλος Τύπου σε θεσμικές θέσεις του ελληνικού κράτους – αναφέρει πως η Εκκλησία της Ουκρανίας «αποσπάστηκε από τη Μόσχα». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δηλαδή δεν είχε το δικαίωμα να αναγνωρίσει την αυτοκέφαλη Εκκλησία των Ουκρανών και η Εκκλησία εμφανίζεται πως εκλάπη (σαν τα γλυπτά από τον Έλγιν) από το Πατριαρχείο Μόσχας.
Διαματάρης εναντίον… Διαματάρη
Το πιο βαρετό, βεβαίως, σήριαλ του Αντώνη Διαματάρη είναι η ενασχόλησή του με τους Αρχιεπισκόπους Αμερικής. Δρ. Τζέκιλ και κύριος Χάιντ θυμίζει η γραφή του όταν αναφέρεται στους Αρχιεπισκόπους. Τη μία τους εξυμνεί και την άλλη τους ψέγει. Παράδειγμα όσα έλεγε πριν και μετά για τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο.
Τον Μάιο του 1995 ο Αντώνης Διαματάρης έγραφε στον Εθνικό Κήρυκα για τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο: «Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής “θα μπορούσε αν κατάφερνε να απαλλαγεί από διάφορα προσωπικά συμπλέγματα, να προσφέρει ουσιαστικό και πολύτιμο έργο στην ομογένεια και την εκκλησία της Αμερικής. Από αυτή την άποψη, η θητεία του είναι μια τραγωδία επικών διαστάσεων, μια ανεκπλήρωτη δυνατότητα.” Δημοσιογραφική μανιέρα. Σήμερα τον εξυμνούμε, αύριο τον κατηγορούμε.
Επειδή όμως ως γνωστόν αν περάσουν τα χρόνια, ελπίζεις ο κόσμος να ξεχάσει τι έχεις γράψει, ο Αντώνης Διαματάρης, αφού εξεδήμησε ο μακαριστός Ιάκωβος επιχείρησε να τον αποκαταστήσει. Αφού τον σταύρωσε πρώτα, σκέφτηκε να τον αποκαταστήσει με λυρικό ύφος. Γράφει λοιπόν στις 14 Απριλίου του 2022 με το συγκινητικό του άρθρο με τίτλο “ο δικός μας Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος»: «Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής συνεχίζει και ζει χάρη στον αέρα που είχε φυσήξει στα πανιά της ο Ιάκωβος”, συμπληρώνοντας – για να συγκινηθεί έτι περαιτέρω ο αναγνώστης- πως «ο Ιάκωβος άφησε ένα κενό που δυστυχώς ακόμα δεν έχει ακόμα καλυφθεί».
Ο Αντώνης Διαματάρης καταλήγει στο άρθρο του λέγοντας πως «όλοι μας αναγνωρίζαμε ότι ο Ιάκωβος ήταν ο αρχηγός της Ομογένειας. Κανένας δεν είναι αναντικατάστατος. Ορισμένοι όμως ηγέτες είναι πιο εύκολο να αντικατασταθούν από άλλους.”
Ένα χρήσιμο μάθημα στο Columbia
Μπορεί να ερμηνευθεί ο Αντώνης Διαματάρης; Ο Λημνιός πρώην υφυπουργός, νυν εκδότης; Αυτός ο Ρομπέν των Ομογενών; Δύσκολο. Προτείνω για όσους θέλουν να μελετήσουν την περίπτωση να παρακολουθήσουν στο Πανεπιστήμιο Columbia το Lecture Course (υπ’ αρίθμ. UN2620) του Ε. McCaskill’ με τον τίτλο “Abnormal Behavior”. Δίνει 3 ακαδημαϊκούς πόντους για το πτυχίο και βεβαίωση σπουδών.
Όποιος το παρακολουθήσει μπορεί να ερμηνεύσει ίσως καλύτερα την εκδοτική συμπεριφορά του Αντώνη Διαματάρη και να θέσει υποψηφιότητα για υφυπουργός εξωτερικών στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά με πραγματικό πτυχίο.