Συνεχίζονται οι εργασίες για την αποκατάσταση του Καθολικού της Ιεράς Μονής Γεννήσεως Θεοτόκου στην Καλαμπάκα, ένα ιστορικό μνημείο που είχε καεί από τους Γερμανούς.
Με ταχείς ρυθμούς συνεχίζονται οι εργασίες για την αποκατάσταση του Καθολικού της Ιεράς Μονής Γεννήσεως της Θεοτόκου Παναγίας Λιμποχόβου στο χωριό Παναγία της Καλαμπάκας.
Οι εργασίες είχαν αρχίσει πριν από έναν χρόνο, ενώ πριν από λίγες ημέρες εγκρίθηκε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας το ποσό των 300.000 ευρώ, ώστε να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα το έργο της συντήρησης και της αποκατάστασης του Καθολικού της εν λόγω μονής, η οποία έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
«Στις αρχές Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση του έργου με βάση το πρώτο κονδύλι των 120.000 ευρώ, το οποίο και πάλι είχε διαθέσει η Περιφέρεια Θεσσαλίας» τονίζει ο π. Αρχοντής Ρουστάνης, εφημέριος του νέου Ναού της Γεννήσεως Θεοτόκου Λιμποχόβου, και συνεχίζει: «Οι εργασίες αυτές συμπεριλάμβαναν τη διάνοιξη του χώρου γύρω από τον ναό, έτσι ώστε αυτός να αναδειχθεί περισσότερο, ενώ συγχρόνως φτιάχτηκαν και σκαλοπάτια. Επίσης, έγιναν αποστραγγιστικά έργα, κατασκευάστηκε ράμπα για τη διευκόλυνση ατόμων με ειδικές ανάγκες και τοποθετήθηκαν ζαρντινιέρες με λουλούδια, έτσι ώστε να καλλωπιστεί ο περιβάλλων χώρος. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε και στη στερέωση της αγιογραφίας η οποία βρίσκεται στον πρόναο -άνωθεν της δυτικής θύρας- και απεικονίζει της Ημέρα της Κρίσεως. Πρόκειται για ιστορικής αξίας αγιογραφία, αφού χρονολογείται περίπου στο 1720».
Ο π. Αρχοντής σπεύδει να προσθέσει και τα εξής: «Οσον αφορά το ποσό των 300.000 ευρώ, αυτά θα δαπανηθούν έτσι ώστε να γίνει η επισκευή της στέγης, να τοποθετηθούν τα επιχρίσματα και τα επικονιάματα στο εξωτερικό μέρος του ναού. Μέριμνα υπάρχει ώστε να γίνει επένδυση με πέτρα στα σκαλιά και στη ράμπα, όπως και για να γίνουν καθαρισμός και συντήρηση των αγιογραφιών, ενώ θα τοποθετηθεί και ξύλινο τέμπλο. Συγχρόνως, θα γίνουν όλες οι απαραίτητες ηλεκτρομηχανολογικές εργασίες: φωτισμός, πυροπροστασία, υποδομή θέρμανσης κ.ά. Ειδική μέριμνα υπάρχει και για την όσο το δυνατόν καλαίσθητη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου με την πλακόστρωση περιμετρικά του ναού. Υπάρχει και η σκέψη να χτιστούν και πάλι περιμετρικά του ναού τα τείχη που υπήρχαν και κατά το παρελθόν». Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι προβλεπόμενες εργασίες γίνονται πάντα σε συνεργασία με τη 19η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Το μοναστήρι ήταν χτισμένο γύρω από τον σωζόμενο παλαιό ναό. Από τη μονή αυτή δεν διασώζεται σήμερα τίποτε άλλο εκτός από το Καθολικό, αφού όλα τα κτίσματά της κάηκαν ολοσχερώς κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Ο παλαιός Ναός της Παναγίας (το Καθολικό) είναι μια ανακαινισμένη μονόκλιτη βασιλική, ένας μονόχωρος καμαροσκεπής ναός, που περιλαμβάνει εσωτερικά ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες (μορφές Αγίων, σκηνές από επεισόδια της Αγίας Γραφής κ.ά.), οι οποίες είναι διατεταγμένες σε τρεις ζώνες και ανάγονται στις αρχές του 18ου αιώνα. Το Μοναστήρι της Γεννήσεως της Θεοτόκου ναι μεν δεν υφίσταται σήμερα ως τέτοιο, αλλά κεντρικό σημείο αναφοράς συνεχίζει να αποτελεί -πιο έντονα από ποτέ- η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. «Είναι στιγμές που το πρόσωπο της Παναγίας βγάζει τη μυρωδιά του μύρου! Αυτό παρατηρώ κάθε φορά που ασπάζομαι την εικόνα και την προσκυνώ. Αισθάνομαι δέος και νιώθω ότι η Παναγία ενεργεί μέσω της εικόνας» υπογραμμίζει ο π. Αρχοντής.
Η εικόνα της Παναγίας βρισκόταν στον παλαιό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου έως την καταστροφή του μοναστηριού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Οι κάτοικοι σήμερα την επικαλούνται και την προσκυνούν ζητώντας τη βοήθειά της. Ηταν πολλά τα θαύματα που έκανε η εικόνα της Παναγίας της Λιμποχοβίτισσας στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων του χωριού» αναφέρει ο π. Αρχοντής και συνεχίζει: «Το μοναστήρι καταστράφηκε στην Κατοχή, όταν βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς. Προτού συμβεί αυτό, οι κάτοικοι του χωριού κατέφευγαν εκεί για να βρουν φιλοξενία από τους μοναχούς. Σε ένα διπλανό χωριό, την Πεύκη, όπου είχε πέσει λιμός, πήραν οι κάτοικοι την εικόνα και τη μετέφεραν εκεί. Την επόμενη ημέρα η εικόνα αυτή βρέθηκε και πάλι στη θέση της, στην Παναγιά, χωρίς όμως να την έχει μετακινήσει κάποιος! Αυτό ήταν ένα θαύμα!»
«Η εξωτερική φιλοτέχνηση της επάργυρης αυτής εικόνας έγινε το 1793, ενώ η ζωγραφική απεικόνιση της Παναγίας έγινε το 1293» επισημαίνει ο π. Αρχοντής και συνεχίζει: «Σήμερα η εικόνα τοποθετείται εντός του καινούργιου ναού, για να την προσκυνούν οι πιστοί κάθε φορά που τελείται η θεία λειτουργία, την Κυριακή και στις γιορτές, όπως και στην πανήγυρή της, που είναι στις 8 Σεπτεμβρίου. Ο νέος ναός -και αυτός της Γεννήσεως της Θεοτόκου- βρίσκεται δίπλα ακριβώς στο παλαιό Καθολικό του μοναστηριού και μέσα στο χωριό Παναγία. Στον δε παλαιό ναό ορισμένες φορές τελούνται λειτουργίες, αφού πρώτα ληφθούν βεβαίως μέτρα ασφαλείας. Ολο τον υπόλοιπο χρόνο η εικόνα βρίσκεται προφυλαγμένη σε ασφαλές μέρος».
Η ΝΕΑ ΚΟΥΤΣΟΥΦΛΙΑΝΗ, ΜΕ ΤΟΥΣ 150 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ
Το χωριό Παναγία ή Νέα Κουτσούφλιανη βρίσκεται σε απόσταση 43 χιλιομέτρων από την Καλαμπάκα. Τον χειμώνα οι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 150, ενώ τους θερινούς μήνες αυξάνεται ο πληθυσμός του.
Η Παλαιά Κουτσούφλιανη ανήκε στη Χώρα Μετσόβου, στο βορειοδυτικό άκρο της θεσσαλικής μεθορίου.
Απελευθερώθηκε από τους Τούρκους το 1881. Μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο, το 1897 παραχωρήθηκε ξανά στην Τουρκία.
Στις 13 Μαΐου 1898 οι 700 Κουτσουφλιανιώτες ήρωες, αρνούμενοι τη νέα σκλαβιά, πυρπόλησαν το χωριό και το εγκατέλειψαν. Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν κοντά στη Ιερά Μονή Λιμποχόβου της Γεννήσεως της Θεοτόκου, οπότε ενώθηκαν τα χωριά Λιμπόχοβο και Κουτσούφλιανη, δημιουργώντας τη Νέα Κουτσούφλιανη, τη σημερινή Παναγία.