Την Τρίτη 6 Ιουλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Πανηγυρικό Εσπερινό στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού.
O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Κυρίων τον Κύριον και βασιλέα Χριστόν, εξ όλης ηγάπησας, Κυριακή, της ψυχής, και χαίρουσα ήθλησας».
Στη χορεία των αγίων μαρτύρων γυναικών, των οποίων τη μνήμη εορτάζει ευλαβώς η αγία μας Εκκλησία κατά τον μήνα Ιούλιο, πρωτη τιμάται η αγία ένδοξος μεγαλομάρτυς Κυριακή, η προστάτις και έφορος του ιερού αυτού Κοινοβίου, αλλά και όλων των ευλαβων προσκυνητών που συρρέουν κάθε χρόνο για να τιμήσουν τη μνήμη της.
Η ζωή και το μαρτύριό της είναι γνωστά σε όλους μας και μπορεί να μην διαφέρουν πολύ από τη ζωή και το μαρτύριο άλλων αγίων γυναικών, τις οποίες τιμά η Εκκλησία μας, όμως ανεξάρτητα από τα δεδομένα της ζωής της, οι μνήμες των αγίων μας, και ιδιαιτέρως των αγίων μαρτύρων, έχουν ένα μηνυμα για όλους μας, έχουν ένα μηνυμα για κάθε πιστό.
Και το μήνυμα της αγίας Κυριακης είναι μήνυμα ειλικρινούς αφοσιώσεως στον Θεό.
Τι ήταν η αγία Κυριακή; Ήταν μία νεαρή χριστιανή, η οποία πίστευε και αγαπούσε τον Χριστό, του οποίου έφερε το όνομα. Και ήταν τόσο μεγάλη η πίστη της και τόσο μεγάλη η αγάπη της προς τον Χριστό που τίποτε δεν μπορούσε να την απομακρύνει από Εκείνον. Ούτε οι προκλήσεις του ειδωλολατρου ηγεμόνος, ούτε οι απειλές του, ούτε τα βασανιστήρια στα οποία την υπέβαλε, ούτε ακόμη και αυτός ο θάνατος. Έμεινε σταθερή με τη χάρη του Χριστού μέχρι τελους, ομολογώντας θαρραλέα την πίστη της και διαβεβαιώνοντας τον ηγεμόνα ότι δεν πρόκειται να θυσιάσει στα είδωλα, αρνούμενη τον Χριστό.
Και η αγάπη του Θεού όχι μόνο την ενίσχυσε αλλά και την προστάτευσε, έτσι ώστε, όταν ζήτησε να προσευχηθεί για λίγο, πριν να προχωρήσει στο μαρτύριο, ο Θεός την πήρε κοντά του. Και όταν ο δήμιος την πλησίασε για να εκτελέσει την εντολή, διαπίστωσε ότι ήταν ήδη νεκρή και η ψυχή της είχε πετάξει για τον ουρανό.
Το γεγονός όμως αυτό δεν μειώνει καθόλου την αξία της προσφοράς της στον Χριστό. Αντίθετα επιβεβαιώνει ότι ήταν ευάρεστη στον Θεό, ο οποίος διά του προφητάνακτος και ψαλμωδού Δαβίδ μας διαβεβαιώνει: «φυλάσσει Κύριος πάντα τα οστά αυτών», των δικαίων, «εν εξ αυτών ου συντριβήσεται», όπως συνέβη και με την αγία Κυριακή.
Ο Χριστός δεν την προφύλαξε μονο, όταν την έριξαν μέσα στη φωτιά, αλλά την προφύλαξε και από το ξίφος του δημίου, για να ευφραίνεται αιωνίως κοντά του και να απολαμβάνει τον μισθό της αφοσιώσεώς της στον Χριστό.
Τι σημαίνει όμως για εμάς η ομολογία και το μαρτύριο της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακής, εφόσον εμείς δεν ζούμε σε καιρό διωγμων ούτε ζητά κανείς από εμάς να μαρτυρήσουμε;
Σημαίνει ότι και εμείς θα πρέπει να αφοσιωθούμε στον Χριστό, γιατι και εμείς φέρουμε το όνομά του, όπως και η αγία Κυριακή. Ονομαζόμεθα χριστιανοί ως μαθητές και ακόλουθοι του Χριστού. Και μπορεί πράγματι να μην ζούμε σε εποχή διωγμών, αλλά πάντοτε καλούμεθα να ομολογήσουμε την πίστη μας και την αγάπη μας στον Χριστό. Πάντοτε καλούμεθα να τον ομολογήσουμε, αν όχι με τα λόγια μας, με τη ζωή μας. Διότι η τήρηση των εντολών του Θεού και η συνέπειά μας στην εν Χριστώ ζωή, με την οποία οφείλουμε ως χριστιανοί να αγωνιζόμεθα για να ζούμε, δεν είναι κάτι διαφορετικό από την ομολογία της πίστεως που έκανε η αγία Παρασκευή.
Και μπορεί ακόμη να μην απειλούμεθα με βασανιστήρια χάριν της πίστεως και της αγάπης μας στον Χριστό, αλλά καλούμεθα να δείξουμε την πίστη και την αγάπη μας με τη σταθερότητά μας στην ώρα του πειρασμού, στην ώρα της δοκιμασίας, στην ώρα της θλιψεως. Ποιος από εμάς δεν έχει δοκιμάσει πειρασμούς, μικρότερους ή μεγαλύτερους, ποιος δεν αντιμετώπισε στη ζωή του δυσκολίες και προβλήματα, ασθένειες και απώλειες; Αν όλα αυτά τα αντιμετωπίζουμε με υπομονή και καρτερία, χωρίς να διαμαρτυρόμεθα ή να γογγύζουμε, χωρίς να απογοητευομεθα ή να απελπιζόμεθα, αλλά έχοντας την εμπιστοσύνη μας και την ελπίδα μας στον Χριστό, και θεωρώντας τα ως ευκαιρίες που μας δίδει ο Θεός για να κατανοήσουμε την αδυναμία μας, για να ταπεινωθούμε, για να καθάρουμε την ψυχή μας και να συνδεθούμε περισσότερο μαζί του, τότε δίδουμε και εμείς με τη στάση μας στους ανθρώπους που μας βλέπουν τη μαρτυρία του Ιησού Χριστού και μπορούμε να ελπίζουμε στη χάρη και το έλεός του.
Αν όμως στην πρώτη δυσκολία και την πρώτη δοκιμασία παραιτουμεθα, δυσανασχετούμε και απιστούμε, τότε θα πρέπει να ελέγξουμε ποια είναι η σχέση μας με τον Χριστό, εάν τον πιστεύουμε και τον αγαπούμε πραγματικά ή μόνο επιφανειακά, και να φροντίσουμε να διορθώσουμε και να βελτιώσουμε αυτή τη σχέση μας, εάν θέλουμε πράγματι να φέρουμε το όνομά του όχι μόνο στην ταυτότητα αλλά και στη ζωή μας.
Αυτό είναι και το μήνυμα της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακής την οποία ήλθαμε απόψε να τιμήσουμε στο μοναστήρι της. Ας το ακούσουμε και ας ζητήσουμε τη χάρη και τη βοήθειά της για να το κάνουμε πράξη στη ζωή μας, και να αξιωθούμε και εμείς, όπως και εκείνη, της χάριτος και της ευλογίας του Θεού.