Ταινία για τον Αθ. Διάκο με εμπνευστή έναν ιερέα

Τη ζωή και τα κατορθώματα του ηρωικού εθνομάρτυρα παρουσιάζει, η θεατρική ομάδα του πνευματικού κέντρου «Ο Aγιος Φώτιος» της Ι. Μητρόπολης Κίτρους. Τι λέει στην «Ο.Α» ο υπεύθυνος της κινηματογραφικής παραγωγής ιεροκήρυκας π. Παύλος Ντούρος

Από τον ΣΩΤΗΡΗ ΛΕΤΣΙΟ

Η Εκκλησία μας αποδεικνύει καθημερινά ότι πρωτοπορεί και στο πεδίο της Τέχνης και του Πολιτισμού. Επιβεβαίωση πρόσφατη αποτελεί η κινηματογραφική ταινία με τίτλο: «Διάκος», μια παραγωγή της θεατρικής ομάδας του Πνευματικού Κέντρου: «Ο Aγιος Φώτιος» της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος. Η εν λόγω ταινία πραγματεύεται τη ζωή και τα κατορθώματα του ηρωικού μάρτυρα Αθανάσιου Διάκου και εντάσσεται στο πλαίσιο του εορτασμού της συμπλήρωσης των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821.

Τα κινηματογραφικά γυρίσματα ξεκίνησαν στα μέσα Μαΐου και ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες ημέρες. Απομένουν ωστόσο να γίνουν και κάποια άλλες συμπληρωματικές -και ό,τι άλλο κριθεί ως απαραίτητο κατά την φάση του μοντάζ- σκηνές οι οποίες όμως αναμένεται να ολοκληρωθούν έως τις αρχές του νέου έτους. «Η ταινία στηρίζεται εξ ολοκλήρου στον εθελοντισμό. Εκτός από δύο βασικούς και πολύτιμους συνεργάτες -οι οποίοι είναι επαγγελματίες του χώρου αυτού- όλοι οι άλλοι συντελεστές, στελέχη στον τομέα της παραγωγής και ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες» αναφέρει μιλώντας στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ο π. Παύλος Ντούρος, ιεροκήρυκας της Ι. Μητρόπολης Κατερίνης, εμπνευστής και υπεύθυνος της κινηματογραφικής αυτής παραγωγής.

270 ΑΤΟΜΑ

«Είναι δε άξιο απορίας και θαυμασμού -συνεχίζει ο π. Παύλος- πώς συστρατεύθηκαν με χαρά, ενθουσιασμό και συγκινητική διάθεση θυσίας και προσφοράς τόσοι άνθρωποι εκπληκτικής ανομοιογένειας: δάσκαλοι, καθηγητές, δικηγόροι, στρατιωτικοί, έμποροι, επιχειρηματίες, αγρότες, εργάτες, νοικοκυρές, φοιτητές, μαθητές ακόμη και νήπια! Συμμετείχαν στον «ΔΙΑΚΟ» περίπου 270 πρόσωπα. Εξ αυτών οι 85 ερμήνευσαν κάποιον μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο και οι υπόλοιποι έλαβαν μέρος ως κομπάρσοι».

ΛΕΒΕΝΤΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ποιά ήταν όμως τα κίνητρα τα οποία ώθησαν τον π. Παύλο και τους συνεργάτες του στο να αποφασίσουν τη μεταφορά στην μεγάλη οθόνη της ζωής του εθνομάρτυρα Διάκου; «Όταν ήμασταν παιδιά, ”μεθούσαμε” από το αθάνατο κρασί του ΄21 διά του «Παπαφλέσσα», των «Σουλιωτών» και άλλων σχετικών ταινιών. Στα χρόνια της νεότητος, στη μητρική πολιτιστική φωλιά της γενέτειρας κατ’ αρχήν και αργότερα στον «Άγιο Φώτιο» -το Πνευματικό Κέντρο της Ι. Μ. Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος- δίναμε θεατρικές ”διεξόδους” στον ζέοντα πατριωτισμό μας. Τώρα, με τις ευχές του σεβασμιωτάτου μητροπολίτη μας κ. Γεώργιου αξιωθήκαμε να κάνουμε αυτό το μεγάλο βήμα-τόλμημα: Να παρουσιάσουμε, δηλαδή, κινηματογραφικά τον έξοχο ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Αθανάσιο Διάκο» αναφέρει ο π. Παύλος και προσθέτει: «Ο Διάκος υπήρξε ιστορικά ένας λεβεντάνθρωπος -ψυχή τε και σώματι- του καιρού του, που αγάπησε ολοκαρδίως την πατρίδα μας και στην ηλικία των 33 ετών έδωσε τα πάντα γι’ αυτήν! Θεωρείται δικαίως ως ένας από τους αγνότερους ήρωες του ενδόξου εκείνου Αγώνος και αδιαμφισβήτητα κατέχει ζηλευτή θέση στην καρδιά του λαού».

ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ

Τα περισσότερα από τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες περιοχές της Πιερίας: Στον Άγιο Βασίλειο Καρίτσας, στο Δίον, στην Παλαιά Βροντού κ.α. Επίσης, τα κινηματογραφικά συνεργεία στήθηκαν στον Όλυμπο (ξερολάκκι Μπάρας) αλλά και στον Κοκκινοπηλό στη Λάρισα. Επίσης αρκετά και σημαντικά γυρίσματα έγιναν και στη Σιάτιστα Κοζάνης, σε αυτή την γραφική κωμόπολη με έντονα τα στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Ως προς το θέμα του σεναρίου της ταινίας για τη συγγραφή του ακολουθήθηκε η σειρά των σημαντικότερων στιγμών της ζωής του Διάκου χωρίς άλλες προεκτάσεις: «Τα παιδικά του χρόνια ο Νάσος τα ζει στην πανέμορφη Αρτοτίνα της Φωκίδας» αναφέρει ο π. Παύλος και συνεχίζει: «Μετά τον τραγικό θάνατο του πατέρα του και του αδελφού του κατέφυγε για προστασία στο πλησιόχωρο Μοναστήρι του Προδρόμου, εκάρη μοναχός και εν συνεχεία χειροτονήθηκε διάκονος. Ωστόσο όμως τον καταδίωκε από εκεί η εμπάθεια του ασελγούς Φερχάτ-μπέη. Αφού ανδρώθηκε στο λημέρι του Σκαλτσοδήμου, έγινε καπετάνιος της Λιβαδιάς και στη συνέχεια ήρωας της Αλαμάνας, φλάμπουρο λευτεριάς αιώνιο!».

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

Ουκ ολίγα τα προβλήματα τα οποία κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν ο π. Παύλος, τα μέλη του τεχνικού συνεργείου και οι ηθοποιοί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ωστόσο, δεν στάθηκαν αυτά ικανά να εμποδίσουν το έργο όλων των συντελεστών, όπως ο π. Παύλος σπεύδει να διευκρινίσει: «Πολλά προβλήματα μας παίδεψαν αλλά και μας εκπαίδευσαν. Υπό την έννοια ότι ενίσχυσαν μέσα μας την πίστη, την υπομονή, την επιμονή και το πνεύμα της συνεργασίας στην πολύχρονη προσπάθειά μας: στελέχωση της βασικής ομάδας παραγωγής, εύρεση ηθοποιών και κομπάρσων, κάλυψη οικονομικών αναγκών, πίεση χρόνου για το ράψιμο των κοστουμιών, την κατασκευή σκηνικών, φροντιστηριακών ειδών, ανάγκη μετακινήσεων και διατροφής του cast κ.ά. Όταν δε, συν Θεώ, ξεπεράστηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους αυτά τα προβλήματα με την συγκινητική εθελοντική προσφορά πολλών μελών και φίλων του ”Αγίου Φωτίου” -εντός και εκτός Πιερίας-και άρχισαν τα γυρίσματα,τότε ήλθαμε αντιμέτωποι με την μεγαλύτερη από όλες ίσως τις δυσκολίες: Αυτήν της εύρεσης κοινού ελεύθερου χρόνου των ηθοποιών και των άλλων συντελεστών έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν τα γυρίσματα. Αναμενόμενο βέβαια, αλλά σχεδόν πάντοτε δύσκολα διαχειρίσιμο!»

ΕΝΘΕΤΟ

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ

Όπως τονίζει ο π. Παύλος: «Πολύτιμος συμπαραστάτης στα γυρίσματα της ταινίας ήταν ο μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ο οποίος μας έδωσε με χαρά την πολύτιμη ευχή του και μας ενεθάρρυνε με το ενδιαφέρον του. Πολύ ουσιαστικοί, τελείως ανιδιοτελείς, μυστικοί συνοδοιπόροι στο μακρύ ταξίδι του ”Διάκου”, ήταν οι απλοί αδελφοί μας οι οποίοι εδώ και χρόνια έριχναν τον οβολό τους στον ”κουμπαρά” για την νέα ταινία. Βεβαίως υπήρξαν και πάρα πολλοί άλλοι όπως π.χ η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, ο Δήμος Δίου-Λιτοχώρου, πολιτιστικοί σύλλογοι της Πιερίας και άλλοι φορείς οι οποίοι συνέδραμαν ο καθένας με τον τρόπο του στη δημιουργία της ταινίας».

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”