Συλλυπητήρια δήλωση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων για την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου

Συλλυπητήριο γράμμα απέστειλε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων επί τη εκδημία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου.

Υπενθυμίζεται ότι το πρωί της Δευτέρας, 7 Νοεμβρίου 2022, εξεδήμησε προς Κύριον ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κυρός Χρυσόστομος ο Β΄.

Παρατίθεται το συλλυπητήριο γράμμα του Πατριάρχη Ιεροσολύμων

Τω Ιερωτάτω Μητροπολίτη Πάφου κ. Γεωργίω, Τοποτηρητή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, αδελφώ εν Κυρίω αγαπητώ και συλλειτουργώ της Ημών Μετριότητος, ασπασμόν άγιον εν Χριστώ Ιησού.

Η παραμυθητική ρήσις του Αποστόλου Παύλου «δεί γαρ το φθαρτόν τούτο ενδύσασθαι αφθαρσίαν» (Κορ. Α΄ 15,53), κατέλαβε τον νούν Ημών επί τω ακούσματι της, κατόπιν πολυετούς και οδυνηράς ασθενείας, προς Κύριον εκδημίας του μακαρία τη λήξει γενομένου αγαπητού πολιού αδελφού Ημών, Αρχιεπισκόπου Κύπρου κυρού Χρυσοστόμου του Β΄.

«Ωσεί άνθος του αγρού, ούτως» (Ψλμ. 102,15) εξήνθησεν ο μεταστάς σοφός Προκαθήμενος, κατακοσμήσας μεν το πρώτον την Ιεράν Μονήν Αγίου Νεοφύτου, εις ην αφιέρωσεν εαυτόν παιδιόθεν και ης εχρημάτισεν Ηγούμενος, αναδείξας αυτήν τα μάλα, ύστερον δε καθιστάμενος διά βοής Ποιμήν και Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, εν η ανέπτυξεν πλουσίαν ποιμαντικήν δράσιν, κτίσας πλειάδα ιερών Ναών, επιστηρίξας πένητας αδελφούς και ιδιαιτέρως μεριμνήσας διά την επιμόρφωσιν του ιερού κλήρου και την πνευματικήν καλλιέργειαν του ποιμνίου Αυτού.

Από δε του έτους 2006 ετέθη ο λύχνος «επί την λυχνίαν» (Λκ. 11,33) και επηδαλιούχησεν την νοητήν ναύν της κατά Κύπρον Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, μη δίδων «ύπνον τοις οφθαλμοίς … και τοις βλεφάροις … νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις» (Ψλμ. 131,4) προκειμένου, ίνα ίδη την εμπιστευθείσαν Αυτώ Εκκλησίαν πνευματικώς και υλικώς ακμάζουσαν, ελευθέραν και ζώσαν. Ανηλώθη εις λίαν σημαντικά έργα, ως ήτο η αναθεώρησις του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Κύπρου, η αναβάθμισις του Συνοδικού θεσμού διά της αναδείξεως Μητροπολιτών και Χωροεπισκόπων και η ίδρυσις της Θεολογικής Σχολής της Εκκλησίας της Κύπρου, ίνα δύνηται ακωλύτως εκτελείν το έργον αυτής ως αρχαία Αυτοκέφαλος Αποστολική Εκκλησία. Άξιον μνήμης εστίν ότι υπήρξεν θερμός υποστηρικτής του ενιαίου Κράτους της Κύπρου, άνευ κατοχικών και ετέρων αλλοτρίων δυνάμεων.

Ουχ ήττον, δυνάμεθα να αποδώσωμεν Αυτώ το του Παύλου «η επισύστασίς μου η καθ’ ημέραν, η μέριμνα πασών των Εκκλησιών» (Κορ. Β΄ 11,28). Τω όντι, ο μακαριστός Προκαθήμενος εξεδήλωσεν εμπράκτως το ενδιαφέρον Αυτού υπέρ των Παλαιφάτων Πατριαρχείων της Μέσης Ανατολής προς στήριξιν των χειμαζομένων Χριστιανών της αυτής περιοχής και η πλειστάκις φιλοξενία υπ’ Αυτού, εν τη μεγαλονήσω Κύπρω, των συναντήσεων του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής. Ωσαύτως εξεδηλώθη και το προς το Παλαίφατον Πατριαρχείον Ημών ενδιαφέρον Αυτού, αφ’ ενός μεν διά της εγκρίσεως της ανασυστάσεως της εν Λευκωσία Εξαρχίας του Παναγίου Τάφου, συνεχίζουσα ούτω το έργον της κατεχομένης, άχρι του νυν, Εξαρχίας εν τη Ιερά Μονή Αγίου Χρυσοστόμου Κουτσοβέντη, αφ’ ετέρου δε διά της χορηγήσεως υποτροφιών προς φοίτησιν νέων του Ημετέρου ποιμνίου εις την Ιερατικήν Σχολήν της Εκκλησίας της Κύπρου. Οι αδελφικοί δεσμοί και η αγαστή συνεργασία των ημετέρων Εκκλησιών απέδωκαν πνευματικούς καρπούς.

Εν Ιερουσαλήμ παροικούντες και μάρτυρες της του Χριστού Αναστάσεως όντες, δράμωμεν τα νυν και προσφωνήσωμεν τον μακαριστόν Πρωθιεράρχην διά του «Χριστός Ανέστη!». «Ου θέλομεν υμάς αγνοείν περί των κεκοιμημένων, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα» (Θεσ. Α΄ 4,13). Τούτο το φθαρτόν, «σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία, σπείρεται εν ατιμία, εγείρεται εν δόξη, σπείρεται εν ασθενεία, εγείρεται εν δυνάμει, σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν» (Κορ. Α΄ 15,43-44). Βέβαιοι όντες διά την εκ νεκρών Ανάστασιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πιστεύομεν και εις την προφητικήν ρήσιν ότι «αναστήσονται οι νεκροί και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις» (Ησ. 26,19).

Ικετηρίους όθεν αναπέμπομεν δεήσεις τω εκ Τάφου ημίν ανατείλαντι Χριστώ τω Θεώ ημών, υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής του μεταστάντος Αρχιεπισκόπου εν χώρα ζώντων και σκηναίς δικαίων, όπως εν εκείνη τη ημέρα της Κρίσεως, «εκλάμψη ως ο ήλιος συν αγγέλοις εις ζωήν αιώνιον συν τω Κυρίω ημών Ιησού Χριστώ, ορών αυτόν και ορώμενος και άληκτον την απ’ αυτού ευφροσύνην καρπούμενος» (Ιω. Δαμασκηνός).

Εφ’ οις, συλλυπούμενοι βαθέως τη υμετέρα Ιερότητι, τοις τιμίοις μέλεσι της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και παντί τω ευσεβεί πληρώματι της αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, ασπαζόμεθα αυτήν από του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου φιλήματι αγίω και διατελούμεν.

Εν τη Αγία Πόλει Ιερουσαλήμ ͵βκβ΄ Οκτωβρίου κε΄.

Αγαπητός εν Χριστώ αδελφός,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄

Πατριάρχης Ιεροσολύμων