του Πρωτοπρεσβύτερου Δρ. Γεωργίου Λέκκα, κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.
Μετάνοια είναι η διαδρομή επιστροφής στο σπίτι και σπίτι είναι ο πνευματικός εαυτός μας, αυτός που η Ορθόδοξη Παράδοση αποκαλεί «καρδιά» μας. Εκεί λατρευόταν ο Τριαδικός Θεός πριν από την Πτώση κι εκεί καλούμαστε να Τον λατρέψουμε και πάλι.
Η πορεία επιστροφής στο σπίτι συνήθως είναι πολύ πιο επώδυνη απ’ όσο θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε, κι αυτό γιατί καθένας μας καλείται να ξανακάνει προς τα πίσω όλο τον τραχύ δρόμο που διένυσε ο προπάτοράς μας Αδάμ όταν έφυγε από αυτό.
Η επιστροφή στο σπίτι θα ήταν αδύνατη αν δεν μας περίμενε πάντα σε αυτό ο Θεός Πατήρ και Πατέρας μας κι αν δεν έκανε τα πάντα, μέχρι και να στείλει τον Υιό Του, για να μάς μαζέψει πάλι πίσω σε αυτό εν Αγίω Πνεύματι.
Επειδή όμως ελεύθερα ο άνθρωπος έφυγε από τον Παράδεισο και απώλεσε ελεύθερα την γνώση του πνευματικού του εαυτού ως κατεξοχήν τόπου λατρευτικής συνάντησης με τον Δημιουργό Θεό του, μόνο ελεύθερα μπορεί να γυρίσει πάλι πίσω σε αυτόν.
Η ελεύθερη επιλογή της επιστροφής στο σπίτι δεν θα μπορούσε ασφαλώς ποτέ να τελεσφορήσει δίχως θεία υποστήριξη, που γλυκαίνει πάντα τους πόνους της επώδυνης επιστροφής μας χωρίς, όμως, και να τους εξαφανίζει ολωσδιόλου ώστε η ελευθερία μας για την επιστροφή να διατηρείται πάντοτε μαχόμενη και εναργής.
Η χαρά της επιστροφής στο σπίτι είναι η χαρά της αναγέννησης του πνευματικού μας εαυτού, που άνοιξε τις πόρτες του για να χωρέσει ολόκληρος τον Δημιουργό Θεό του αλλά και ολόκληρη την Δημιουργία του, τέτοια που Αυτός θέλησε να την δημιουργήσει.
Η χαρά της αναγέννησης κάνει να ξεχάσουμε όλους τους πόνους που χρειαστήκαμε ώστε να ξαναγεννηθούμε, όπως ακριβώς η χαρά της γέννησης του παιδιού της κάνει τη μάνα του να ξεχάσει μονομιάς όλους τους πόνους που χρειάστηκε να υποφέρει μέχρις ότου το πάρει στην αγκαλιά της.
Μάλιστα η χαρά της πνευματικής αναγέννησης είναι τόση που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται και που χρειάστηκε να πάθει ώστε να ξαναγεννηθεί. Ο αναγεννημένος βλέπει με καινούργια μάτια πια τα πάντα κι ευχαριστεί για τα πάντα – όμορφα κι άσχημα, ευχάριστα κι επώδυνα -, γιατί αναγνωρίζει πια σε όλα, στο κάθε τι και σ’ όλα μαζί, τα μέσα που η άπειρη αγάπη του Θεού επέτρεψε ώστε αυτός να ξαναγεννηθεί.
Ο άνθρωπος που γύρισε στο σπίτι του γιορτάζει γιατί βλέπει τον Θεό των απάντων να καταδέχεται να λατρεύεται και μες στην καρδιά του. Είναι τόση η χαρά του, που θέλει να Τον λατρεύει όλος και σε όλα γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την λατρεία του Κυρίου.
Χαίρεται να λατρεύει εξ όλης καρδίας τον Κύριό του μέσα στο ίδιο του το σπίτι και να πραγματοποιείται στο σπίτι της καρδιά του ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε ο άνθρωπος και ο κόσμος. Η χαρά αυτή δεν έχει όρια κι ο άνθρωπος που χαίρεται τη χαρά της συνάντησης με τον Κύριό του μέσα στο ίδιο του το σπίτι θα πέθαινε ακαριαίως από έξαρση χαράς αν δεν προστατευόταν από τον ίδιο τον Κύριο μες στην χαρά του.
Λατρεύοντας τον Κύριο μες στο σπίτι του, ο άνθρωπος ανακαλύπτει πλέον το σπίτι του, ώστε πια να μην μπορεί να ζει σαν άνθρωπος έξω από αυτό. Όποιος ανακάλυψε το Άγιο Θυσιαστήριο της καρδιάς του, θέλει, έτσι, να ζει μονίμως γύρω από αυτό, όπως η Παναγία Μητέρα του Χριστού μας μέσα στο Ναό. Θέλει να παραδώσει έως και το τελευταίο μόριο του εαυτού του ώστε να καταγαυσθεί από τον Κύριο ακόμα και το πιο σκοτεινό σημείο του, όπως ακριβώς θα ήθελε να Του παραδώσει έως και το τελευταίο μόριο της Δημιουργίας Του σε ατελεύτητη και ολοκληρωτική, ει δυνατόν, προσκύνηση του Παναγίου Ονόματός Του.
Άνθρωπος που γύρισε στο σπίτι της καρδιάς του έκανε σπίτι του όλον τον κόσμο, αδελφούς του όλους τους ανθρώπους και συγγενείς του όλα τα έργα του Θεού του. Ο άνθρωπος που γύρισε στο σπίτι μπορεί πάνω στην έξαρση της χαρά του ν’ αντέξει ο,τιδήποτε εκτός από ένα – το να ζήσει έξω από αυτό. Για όποιον γύρισε στο σπίτι του, η αμετανοησία δεν είναι μια ακόμα επιλογή, αλλά πνευματική αυτοκτονία.
Κυριακή του Ασώτου, 20.2.22.
Ο π. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου. Σπούδασε Νομικά, Φιλοσοφία και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάκτωρ Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Παρίσι 4) και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών Γαλλίας (2000-2005), δίδαξε ελληνική φιλοσοφία στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση (2005-2017). Η τελευταία ποιητική συλλογή του με τον τίτλο ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ εκδόθηκε από Το Κοινόν των Ωραίων Τεχνών (Αθήνα, 2021, σσ.79).