του Πρωτοπρεσβύτερου Δρ. Γεωργίου Λέκκα, της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου
Στον Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Βρυξελλών ένα πλήθος Ορθοδόξων διαφορετικών εθνικοτήτων, μετά την άρση των περισσότερων μέτρων κατά της πανδημίας, συγκεντρώθηκε γύρω από τον επιχώριο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κύριο Αθηναγόρα για να τιμήσει την μνήμη της Αναστήλωσης των Ιερών Εικόνων και να επιβεβαιώσει, κατά την λατρευτική σύναξη, πανηγυρικά την δογματική θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας περί αυτών.
Την ευλογημένη παράδοση, που εγκαινίασε το 1983 ο προκάτοχός του εφησυχάζων Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Βελγίου Κύριος Παντελεήμων να συνεορτάζεται η μεγάλη αυτή εορτή της Εκκλησίας μας από όλους μαζί τους Ορθοδόξους που εγκαταβιούν στο Βέλγιο, συνεχίζει εδώ και χρόνια με πολύ ενθουσιασμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας Κύριος Αθηναγόρας.
Με τον επιχώριο Μητροπολίτη μας συλλειτούργησαν ο Γεωργιανός Επίσκοπος Κύριος Δοσίθεος και ο Θεοφιλέστατος Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεώς μας Κύριος Ιωακείμ, όπως επίσης και ένας μεγάλος αριθμός ιερέων και διακόνων προερχόμενοι από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Γεωργίας, της Ουκρανίας αλλά και της Μητροπόλεώς μας.
Όμως διαφορετικά από άλλες χρονιές, η φετινή λατρευτική σύναξη, αντί να εορτάζει την ενότητα των Ορθοδόξων, είχε αναγκαστικά το χαρακτήρα σύσσωμης λατρευτικής παράκλησης για την άμεση και ταχεία αποκατάσταση της εκκλησιαστικής ενότητάς τους που αιμορραγεί καθημερινά εξαιτίας της εξελισσόμενης πολεμικής επέμβασης αδελφής σε ορθόδοξη αδελφή χώρα.
Μην μπορώντας να κρύψει τα δάκρυά του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ζήτησε ενώπιον των διπλωματικών αντιπροσωπειών των αντίστοιχων χωρών, στο τέλος της ακολουθίας, βαθιά συγκινημένος, την άμεση κατάπαυση του πυρός, όχι αύριο, αλλά «σήμερα, τώρα».
Η συγκίνησή του διαπέρασε ως ηλεκτρικό ρεύμα όλους τους παρισταμένους συμπροσευχόμενους αδελφούς όταν είδαν πως η βουβή του καθενός συγκίνηση αισθηματοποιείτο σωματικά στο πρόσωπο, τα μάτια και τη φωνή του πνευματικού τους ηγέτη.
Είναι φοβερό και μόνο να το σκεφτεί κανείς, όμως η ηγεσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας με το να «βάζει πλάτη» σε επιθετικό πόλεμο εναντίον αδελφής Ορθόδοξης χώρας αποτοιχίζεται στην πράξη από την εκκλησιαστική κοινωνία των Ορθοδόξων Εκκλησιών με ανυπολόγιστες τις αρνητικές πνευματικές συνέπειες για γενιές γενεών που, αν είναι θέλημα Θεού, θα ακολουθήσουν.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ένας από τους κυριότερους λόγους που ο Χριστιανισμός υποχωρεί στην Ευρώπη, στο διάβα της Ιστορίας της, είναι η σύμπλευση εκκλησιαστικών ταγών με την κοσμική εξουσία.
Αυτή η προδοσία του Προσώπου και του Έργου του Κυρίου Ιησού Χριστού είχε ιστορικά ως άμεση συνέπεια την απώλεια μιας τεράστιας μερίδας του Ποιμνίου της Εκκλησίας του Χριστού που είδε τους επί Γης εκπροσώπους του Κυρίου Ιησού να ενεργούν εντελώς αντίθετα από αυτό που ο Ίδιος θέλησε ως Ιδρυτής της.
Όταν, μάλιστα, η σύμπλευση με την πολιτική εξουσία φτάνει μέχρι και την έμμεση υποστήριξη στο αποτρόπαιο έγκλημα της Γενοκτονίας, όπως συμβαίνει στην παρούσα περίπτωση, αυτοί που μέχρι χθες ήταν εκκλησιαστικοί κατήγοροι του Ρωμαιοκαθολικισμού, σήμερα είναι συναυτουργοί βαρέων εγκλημάτων όχι μόνο εναντίον ομόδοξου αδελφού κράτους αλλά και εναντίον ολόκληρης της ανθρωπότητας, που κινδυνεύει να μπει στη δίνη ενός νέου, πολύ χειρότερου απ’ όσο θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί, παγκόσμιου πολέμου.
Η σημερινή πνευματική ηγεσία της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας αποτοιχίζεται, έτσι, από την εκκλησιαστική κοινωνία των Ορθοδόξων Εκκλησιών με το να υποκύπτει στον τρίτο πειρασμό του Χριστού. Το αποτέλεσμα είναι ότι αρνείται στην πράξη την Αγιοπνευματική συγκρότηση της Εκκλησίας και την αντιμετωπίζει ως απλό κοσμικό σωματείο στην διάθεση αντιχριστιανικών σχεδίων των κρατούντων με αντάλλαγμα το δικαίωμα να καρπωθεί μερίδιο από τα λάφυρα αδελφοκτόνου μάχης.
Είναι, συνεπώς, φρονώ, επείγουσα η ανάγκη για Πανορθόδοξη Συστράτευση υπό την σοφή καθοδήγηση της Σεπτής Κορυφής της Ορθοδοξίας του Οικουμενικού μας Πατριάρχη Κυρίου Κυρίου Βαρθολομαίου ώστε αυτό το κακό να σταματήσει «σήμερα» και «τώρα».