Μνήμη του νεομάρτυρος Μιχαήλ του εν Μάκρη της Θράκης, του Κυπρίου

Η Αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του νεομάρτυρος Μιχαήλ του εν Μάκρη της Θράκης, του Κυπρίου.

Ο νεομάρτυρας Μιχαήλ ο Κύπριος μαρτύρησε στη Μάκρη της Θράκης στις 6 Απριλίου 1835. Για τη ζωή του δεν έχουμε πολλές πληροφορίες και ούτε γνωρίζουμε πώς βρέθηκε στη Σαμοθράκη, όπου διέμενε στις αρχές του 19ου αιώνα.

Το 1821, εξ αιτίας των βιαιοτήτων και των σφαγών που είχαν προκαλέσει οι Τούρκοι μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, ο Μιχαήλ, μαζί με τέσσερις νεαρούς κατοίκους της Σαμοθράκης, τους Γεώργιο, Μιχαήλ, Θεόδωρο και Γεώργιο, εξισλαμίστηκαν για να γλυτώσουν τη ζωή τους. Οι Τούρκοι στη συνέχεια τους μετέφεραν σε άλλες περιοχές, όπου έζησαν μέχρι το τέλος της επανάστασης. Ακολούθως οι πέντε εξωμότες επέστρεψαν στη Σαμοθράκη και αφού επανήλθαν στη Χριστιανική πίστη, ενώθηκαν με τους Έλληνες κατοίκους του νησιού. Αυτό όμως ήταν απαράδεκτο για τον ισλαμικό νόμο της εποχής και τιμωρείτο με θάνατο. Γι’ αυτό και οι άλλοι Χριστιανοί τους συμβούλευσαν να μεταβούν στο ελεύθερο Ελληνικό κράτος, όπου μπορούσαν να ζήσουν χωρίς κανένα κίνδυνο. Όλοι τους όμως είχαν αποφασίσει να μείνουν στον τόπο που είχαν αρνηθεί τη Χριστιανική πίστη ώστε, αν χρειαζόταν, να μαρτυρήσουν.

Τελικά οι Τούρκοι τους συνέλαβαν και τους οδήγησαν στη Μάκρη της Θράκης. Εκεί τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια και τους ζήτησαν να γίνουν Μουσουλμάνοι και πάλι. Αυτοί αρνήθηκαν με αποτέλεσμα να εκτελεστούν στις 6 Απριλίου του 1835, την επομένη της Κυριακής του Θωμά.

Έκτοτε ο λαός τους τιμούσε ως αγίους και τους απέδιδε τις τιμές που αποδίδει στους μάρτυρες. Η Διακήρυξη της Αγιότητάς του νεομάρτυρα Μιχαήλ μαζί με τους άλλους τέσσερις από τη Σαμοθράκη και η επίσημη ένταξή τους στο αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας έγινε 150 χρόνια αργότερα, στις 17 Μαΐου 1985, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η μνήμη και των πέντε νεομαρτύρων ορίστηκε να εορτάζεται την Κυριακή του Θωμά.

Με την ευκαιρία της μνήμης του Κυπρίου νεομάρτυρα Μιχαήλ, επιβεβαιώνεται η διάκριση μεταξύ του νεομάρτυρα και του εθνομάρτυρα και ο λεπτός διαχωρισμός της πίεσης του ενός και του άλλου να εξομόσει, δηλ. να προδώσει την πίστη του και να αλλαξοπιστήσει.

Προκαλούνται πάντοτε να εξομόσουν οι υποψήφιοι Νεομάρτυρες, αλλά συχνά προκαλούνται και οι υποψήφιοι Εθνομάρτυρες. Οι πρώτοι προκαλούνταν, διότι ενοχλούσε η πίστη τους. Οι δεύτεροι προκαλούνταν, διότι ενοχλούσε η πατριωτική δράση τους.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου