Μητροπολίτης Πατρών: «…Τρέξε να εμπνεύσης τους Άρχοντας και τον Ελληνικό Λαό, αοίδιμε Κολοκοτρώνη…»

Σε κλίμα βαθειάς συγκινήσεως, τελέστηκε το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023 η Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Πατρών και το ιερό Μνημόσυνο, υπέρ αναπαύσεως του αοιδίμου Αρχιστρατήγου και ελευθερωτού της Πατρίδος μας, από τον Τουρκικό ζυγό, Θεοδώρου του Κολοκοτρώνη με την συμπλήρωση 180 ετών από την κοίμησή του (4 Φεβρουαρίου 1843- 4 Φεβρουαρίου 2023).

Της Θείας Λειτουργίας και του ιερού Μνημοσύνου προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος.

Ο Σεβασμιώτατος στην γεμάτη παλμό και συγκίνηση ομιλία του, ανεφέρθη στα στοιχεία που συνέθεταν την μεγάλη και ανεπάληπτη μορφή του θρυλικού Αρχιστρατήγου, του Γέρου του Μωρηά, του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη και ταξιδεύοντας νοερά μαζί με το πολυπληθές εκκλησίασμα, ακολούθησε τους ηρωικούς δρόμους του θρυλικού πολεμάρχου, οι οποίοι σημαδεύτηκαν από:

Την πίστη του στον Θεό.

Την αγάπη του, μέχρι θυσίας για την Πατρίδα

Την ανεξικακία και συγχωρητικότητα

Την μηδενική ανοχή στους προδότες της πίστεως και της πατρίδος, στους προσκυνημένους δηλαδή.

Tην επιμονή και υπομονή του για την νίκη και την ελευθερία.

Την παρακαταθήκη που μας άφησε και την πνευματική του διαθήκη, όπως εχαράχθη από τα ανεπανάληπτα λόγια του προς τους μαθητάς του Γυμνασίου της Αθήνας, στην Πνύκα.

Και κατέληξε με τον ακροτελεύτιο λόγο, από τον Επικήδειο, στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, του αειμνήστου μεγάλου Ιεροκήρυκος Κωνσταντίνου Οικονόμου, του εξ Οικονόμων…

«…Δώμεν αδελφοί την χάριν ταύτην. Δεύτε και συνάψωμεν τας εγκαρδίους ημών δεήσεις, ευχόμενοι προς τον Θεόν του ελέους υπέρ αυτού. Ω Θεέ των πνευμάτων και πάσης σαρκός, ω γένους θνητού τε και αθανάτου και πάσης αοράτου και ορατής φύσεως δημιουργέ, ήλιε δόξης αιδίου, και αέναε πηγή, της αθανασίας, επάκουσον ημών δεομένων σου και ανάπαυσον την ψυχήν του δούλου σου Θεοδώρου, εν τόπω φωτεινώ εν χώρα ζώντων, εν ταίς σκηναίς των δικαίων, παριδών τας αμαρτίας αυτού.

Πολλά εκοπίασεν υπέρ της Αγίας σου πίστεως, πολλά την Εκκλησίαν ηγάπησε και πάντοτε πιστώς επεκαλείτο το πανάγιόν Σου Όνομα. Άφες αυτώ Κύριε πάσας τας ανομίας, ο την πίστιν αποδεξάμενος του εκατοντάρχου και πάσι τοις χρεωφειλέταις του δανείου των πολλών του θείου σου νόμου παραβάσεων χαριζόμενος.

Κύριε ο Θεός ημών, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, το έλεός σου επικαλούμεθα΄ προς σε οι Λειτουργοί σου, προς σε πας ο Λαός σου, προς σε μετά πίστεως εκβοώμεν, ο Θεός συγχωρήσαις αυτώ, ο Θεός συγχωρήσαις αυτώ, ο Θεός συγχωρήσαις αυτώ.

Και σείς θάλασσαι και νήσοι και όρη και κοιλάδες και φρούρια και πολυυημνήτων μαχών παλαίστραι αντιβοάται εις αιώνας το όνομά του.

Συ δε αοίδιμε Κολοκοτρώνη, της απολυτρώσεώς μας γενναίε πρωταγωνιστά, αλυποτάτην αιώνιον και μακαρίαν ευφραίνου ευφροσύνην».