Άστραψε και βρόντηξε ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος για την αστυνομοκρατία στους ναούς αλλά και για τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την επανάσταση του 1821 στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του.
Αν και είναι αυτός που εξέδωσε εγκύκλιο για να παραμείνουν κλειστοί οι ναοί λόγω αυξημένων κρουσμάτων στη νέα του εγκύκλιο επιτίθεται στους “νεοεποχικούς” , αθέους για όσα βιώνουμε.
“Εδώ, στην μαρτυρική μας Επαρχία από τον περασμένο Μάρτιο βιώνουμε την ανεξήγητη αστυνόμευση των ιερών ναών. Της αγίας Βαρβάρας, μόλις τρία περιπολικά επαρκούσαν, σταθμευμένα στις τρεις διασταυρώσεις, να φρουρούν τις καθόδους προς τον ναό. Αντ’ αυτού, την παραμονή, επιστρατεύθηκαν 100 αστυνομικοί, και μάλιστα ήλθε στην πόλη ο επιθεωρητής Βορείου Ελλάδος να εποπτεύσει την αστυνόμευση. Θαρρείς πως θα συλλαμβανόταν στην περιοχή μεγάλος καταζητούμενος εγκληματίας. Το δε πρωί, νύχτα ήταν ακόμη, τουλάχιστον είκοσι αστυνομικοί ήταν μπροστά στον ναό. Να προστατεύσουν ποιόν και από τι ; Θυμήθηκα την νύχτα της προδοσίας στον κήπο της Γεθσημανή και την φωνή του Κυρίου : «Ως επί ληστήν εξήλθετε μετά μαχαιρών και ξύλων συλλαβείν με», (Μαρκ. 14, 48). Μάλιστα ! Το αστυνομικό απόσπασμα ήταν εκεί μην τυχόν κι έρθει κάποιος χριστιανός να κοινωνήσει του Δεσποτικού Σώματος και Αίματος. Όμως ο Χριστός εις τον αιώνα μένει” αναφέρει .
Για τους εορτασμούς του 2021
“Το νέον έτος 2021 που πριν λίγες ώρες εισόδευσε στην ζωή μας, μας εισάγει τον εορτασμό των 200 ετών από την επανάσταση του 1821. Φυσικά η πανδημία θα εμποδίσει ορισμένους εορτασμούς, ίσως να είναι καλύτερα έτσι, όμως δεν μπορεί να εμποδίσει, να περιορίσει ή να διαστρέψει τον αναστοχασμό του καθενός μας για την μεγάλη αυτή επέτειο. Και ο αναστοχασμός πρέπει να στοχεύει στον επανευαγγελισμό μας στην εθνική ιστορία, όπως μας παραδόθηκε από τους εμπνευστές, τους μάρτυρες, και τους αγωνιστές της Επαναστάσεως. Πρέπει να μας οδηγήσει στην απόρριψη του νέου ιστορικού αφηγήματος των νεοεποχιτών διανοουμένων που σκόπιμα την διαστρέφουν ώστε να στερεώσουν τις καταστροφικές για το έθνος απόψεις τους. Ακούσαμε κάποιους να λένε, ανάλογα με την ιδεολογία και τα συμφέροντά τους, ότι η Επανάσταση του 1821 είχε πρότυπα την Γαλλική και την Αμερικανική” είπε.
Ο Ιεράρχης καταλήγει προειδοποιώντας πως “σήμερα κάποιοι αγωνίζονται ώστε η Πατρίδα μας να αποτινάξει το ιερό ένδυμα της Ορθοδοξίας και να φορέσει τα ράκη της ουδετεροθρησκείας”.
“Αποορθοδοξοποίησαν την παιδεία και επιδιώκουν τον πλήρη εξοβελισμό του ορθοδόξου μαθήματος από τα σχολεία. Η αθεΐα με περισσή θρασύτητα ύψωσε την αναιδή κεφαλή της και προκαλεί. Αλήθεια, τι νόημα έχουν οι εορτασμοί για το μεγάλο αυτό γεγονός της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας ;” αναρωτιέται…
Αναλυτικά η εγκύκλιος
«Ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους
καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός».
(Ρωμ. 13, 12)
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Όσοι είπαν τα κάλαντα εφέτος επιτέλεσαν μία σπουδαία πράξη αγάπης προσφέροντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας, ελπίδας και παρηγοριάς στην ταλαιπωρημένη από την πανδημία ανθρωπότητα. Κοντά στα μεγάλα δράματα που όλοι γνωρίσαμε από τα δελτία των ειδήσεων, εκτυλίσσονται τα μικρά και τοπικά, αλλά εξ ίσου οδυνηρά. Με όλα όσα ζήσαμε από τον περασμένο Μάρτιο χάθηκε από μέσα μας η χαρά, βούλιαξαν οι ελπίδες μας, ανατράπηκαν τα δεδομένα, κατέρρευσε ο προγραμματισμός μας. Ποιος θα μας επιστρέψει τον χρόνο που χάσαμε ;
Από την άλλη τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά», μας τονώνουν την ψυχική διάθεση, μας δίνουν όπλα, την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη, για να αποτολμήσουμε ένα νέο ξεκίνημα, έχοντας κατά νούν ότι δεν πρέπει ν’ αφήσουμε τίποτε στην τύχη, αλλά να εργασθούμε υπεύθυνα γνωρίζοντας ότι πάνω από τον χρόνο παρακολουθεί τον βηματισμό μας, «ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος» (Πρξ. 1,7).
Ζώντας υλιστικά οι άνθρωποι, αντιμετωπίζουν τον χρόνο σαν ένα θηρίο που τρώει τα παιδιά του, γι’ αυτό κυριαρχεί στους αθέους υλιστές το «φάγωμεν, πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν».
Για τον πιστό όμως ο χρόνος σημαίνει ευκαιρία και πορεία προς την σωτηρία. Μέσα στην Εκκλησία, με τα ιερά μυστήρια και κυρίως με τη μετάληψη των αχράντων μυστηρίων, λαμβάνει το εμβόλιο της αθανασίας εις ζωήν αιώνιον. Μέσα στην Εκκλησία ο πιστός χλευάζει τον θάνατο λαμβάνοντας διά των αγιαστικών πράξεων τα αντίδοτα κατά της αμαρτίας και του θανάτου, εκμηδενίζει το δηλητήριο της αμαρτίας με το Σώμα και το Αίμα του Λυτρωτού. Εύστοχα ο αγιορείτης προηγούμενος Βασίλειος Ιβηρίτης τόνισε σε συνομιλητή του ότι οι μοναχοί τρώνε κάθε μέρα λίγο θάνατο ως επιδόρπιο, εξευτελίζοντάς τον.
Να, γιατί υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ των πιστών και των υλοφρονούντων σχετικά με την λειτουργία των ναών. Η Εκκλησία δεν είναι επουσιώδης υπόθεση, αλλά ουσιωδέστατο χαρακτηριστικό της υπάρξεως των πιστών.
Και εδώ, στην μαρτυρική μας Επαρχία από τον περασμένο Μάρτιο βιώνουμε την ανεξήγητη αστυνόμευση των ιερών ναών. Της αγίας Βαρβάρας, μόλις τρία περιπολικά επαρκούσαν, σταθμευμένα στις τρεις διασταυρώσεις, να φρουρούν τις καθόδους προς τον ναό. Αντ’ αυτού, την παραμονή, επιστρατεύθηκαν 100 αστυνομικοί, και μάλιστα ήλθε στην πόλη ο επιθεωρητής Βορείου Ελλάδος να εποπτεύσει την αστυνόμευση. Θαρρείς πως θα συλλαμβανόταν στην περιοχή μεγάλος καταζητούμενος εγκληματίας. Το δε πρωί, νύχτα ήταν ακόμη, τουλάχιστον είκοσι αστυνομικοί ήταν μπροστά στον ναό. Να προστατεύσουν ποιόν και από τι ; Θυμήθηκα την νύχτα της προδοσίας στον κήπο της Γεθσημανή και την φωνή του Κυρίου : «Ως επί ληστήν εξήλθετε μετά μαχαιρών και ξύλων συλλαβείν με», (Μαρκ. 14, 48). Μάλιστα ! Το αστυνομικό απόσπασμα ήταν εκεί μην τυχόν κι έρθει κάποιος χριστιανός να κοινωνήσει του Δεσποτικού Σώματος και Αίματος. Όμως ο Χριστός εις τον αιώνα μένει.
Η ευχή της Εκκλησίας για τον νέο χρόνο είναι να κατανοήσουν οι ισχυροί της γης ότι πρέπει να σεβαστούν την ιερότητα και την αξιοπρέπεια του ανθρωπίνου προσώπου, γιατί έτσι μόνο μπορούν να λειτουργήσουν σωστά τα ανθρώπινα δικαιώματα για ειρηνική, αξιοπρεπή, δίκαιη και ευτυχισμένη συνύπαρξη μεταξύ των λαών. Είθε οι χριστιανικές αξίες, που μεθοδικά εξοβελίζονται από την ζωή των ανθρώπων να επανέλθουν, γιατί οι άνθρωποι διαστρεφόμενοι τη συνεργία του σατανά χάνουν την αίσθηση αποδοχής του Θεού στην ζωή τους, και φυτοζωούν καταναλώνοντας τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας.
Το νέον έτος 2021 που πριν λίγες ώρες εισόδευσε στην ζωή μας, μας εισάγει τον εορτασμό των 200 ετών από την επανάσταση του 1821. Φυσικά η πανδημία θα εμποδίσει ορισμένους εορτασμούς, ίσως να είναι καλύτερα έτσι, όμως δεν μπορεί να εμποδίσει, να περιορίσει ή να διαστρέψει τον αναστοχασμό του καθενός μας για την μεγάλη αυτή επέτειο. Και ο αναστοχασμός πρέπει να στοχεύει στον επανευαγγελισμό μας στην εθνική ιστορία, όπως μας παραδόθηκε από τους εμπνευστές, τους μάρτυρες, και τους αγωνιστές της Επαναστάσεως. Πρέπει να μας οδηγήσει στην απόρριψη του νέου ιστορικού αφηγήματος των νεοεποχιτών διανοουμένων που σκόπιμα την διαστρέφουν ώστε να στερεώσουν τις καταστροφικές για το έθνος απόψεις τους. Ακούσαμε κάποιους να λένε, ανάλογα με την ιδεολογία και τα συμφέροντά τους, ότι η Επανάσταση του 1821 είχε πρότυπα την Γαλλική και την Αμερικανική.
Το ποιος ήταν ο σκοπός της Επαναστάσεως μας το λέει καλύτερα από τον καθένα ο Αρχιστράτηγός της, ο θρυλικός Γέρος του Μωριά :
«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσες γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλον έθνος, ήτον με ένα λαόν, οπού ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή, παρά μόνο ο,τι έκαμνε η βία. Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε ποτέ να θεωρήση τον Ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ’ ως σκλάβους.
Μίαν φοράν, όταν επήραμεν το Ναύπλιον, ήλθεν ο Άμιλτον να με ιδή, μου είπε ότι : “Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν, και η Αγγλία να μεσιτεύση” . Εγώ του αποκρίθηκα, ότι : “Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, Καπετάν Άμιλτον, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί, και άλλοι, καθώς ημείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους, και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα”. Mε είπε : “Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;” – “ Η φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια είναι η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά”. Έτζι δεν με ομίλησε πλέον».
Το μαρτύριο του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ στις 10 Απριλίου 1821, ανήμερα του Πάσχα, εξαγρίωσε τους επαναστάτες, και κατετάραξε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Η φρικτή αυτή πράξη άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση των Ελλήνων, διέρρηξε κάθε σκέψη συμβιβασμού, καθιστώντας τον αγώνα ιερό.
Ο ξένος ιστορικός G. Gervinus έγραψε για το μαρτύριο του Πατριάρχη τα εξής: «Σε όλες τις επαρχίες έδωσε το σύνθημα για την πιο τρομερή εκδίκηση. Στιγμάτισε τον Σουλτάνο στα μάτια όλων των Ελλήνων με το στίγμα του σφαγέα. Έδωσε στον αγώνα τον χαρακτήρα ενός καταστροφικού πολέμου. Εξαφάνισε και την τελευταία σκέψη μιάς πιθανότητας συμφιλίωσης, συμβιβασμού και υποταγής. Διήγειρε τον οίκτο όλου του χριστιανικού κόσμου υπέρ του δυστυχισμένου έθνους των Ελλήνων. Υπήρξε η κρίσιμη αφορμή για τη ρήξη μεταξύ Ρωσίας και Πύλης».
Όλοι ανεξαιρέτως οι αγωνιστές υπήρξαν ευσεβέστατοι και μας άφησαν ατράνταχτα τεκμήρια της ευσέβειάς τους. Αυτή την παρακαταθήκη μας κληροδότησαν οι πατέρες μας. Το ισχνό κρατίδιο που επέτρεψαν οι χριστιανικές δυνάμεις να δημιουργηθεί ήταν χριστιανικό και Ορθόδοξο, παρότι του επέβαλαν ετερόδοξους ως κεφαλές, που φρόντισαν να αποκόψουν την Εκκλησία από την πνευματική μήτρα του Γένους, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και την κατέστησαν κρατική δομή, ελεγχόμενη από τον καίσαρα. Δυστυχώς, σήμερα κάποιοι αγωνίζονται ώστε η Πατρίδα μας να αποτινάξει το ιερό ένδυμα της Ορθοδοξίας και να φορέσει τα ράκη της ουδετεροθρησκείας. Αποορθοδοξοποίησαν την παιδεία και επιδιώκουν τον πλήρη εξοβελισμό του ορθοδόξου μαθήματος από τα σχολεία. Η αθεΐα με περισσή θρασύτητα ύψωσε την αναιδή κεφαλή της και προκαλεί. Αλήθεια, τι νόημα έχουν οι εορτασμοί για το μεγάλο αυτό γεγονός της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας ;
Αδελφοί μου,
Ας ακούσουμε την Παύλεια προτροπή : «Γνωρίζετε σε ποιο καιρό ζούμε, ότι είναι ώρα πλέον να σηκωθούμε από τον ύπνο ̇ Η νύχτα προχώρησε, η δε ημέρα πλησίασε. Ας αποβάλωμε τα έργα του σκότους και ας φορέσωμε τα όπλα του φωτός. Ενδυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό» (Ρωμ. 13, 11-14), και ως απόγονοι μαρτύρων και ηρώων, ας φιλοτιμηθούμε να ακολουθήσουμε την φιλοθεία τους, την φιλοπατρία τους, την ανιδιοτελή τους αγάπη, ώστε να ζήσουμε σ’ έναν κόσμο τιμιώτερο μία αξιοπρεπέστερη ζωή σύμφωνα με τις παραδόσεις μας. Ας μην επαναπαυθούμε σε ο,τι μας προσέφεραν εκείνοι που θυσίασαν τη ζωή τους για την πίστη και την πατρίδα. Ας μην τελματώσουμε στις δάφνες μας, αλλά να σταθούμε όρθιοι στις επάλξεις στον νέο σταθμό της ζωής, το 2021.
ΑΜΗΝ.