Μητροπολίτης Δράμας: Ας ευχαριστήσουμε την Θεοτόκο ως Υπέρμαχο στρατηγό της πνευματικής και σωματικής ελευθερίας των Χριστιανών

© imdramas.gr

Ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος δημοσίευσε ποιμαντορική εγκύκλιο για την γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου κατά τη διάρκεια της οποίας θα εορταστεί και η επέτειος των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Αναλυτικότερα, αναφέρει ότι “ο Ευαγγελισμός μας φέρνει χαροποιά και ουράνια ευαγγέλια για την σύλληψη του Θεού Λόγου, για την ανεκλάλητη χαρά της Θεοτόκου, για την ανάπλαση όλου του κόσμου και για την αιώνια σωτηρία του γένους των ανθρώπων” και ότι “με την εορτή αυτή αρχίζει το τελευταίο μέρος του σχεδίου της Θείας οικονομίας για την σωτηρία των ανθρώπων”.

Επίσης, προσθέτει ότι η φετινή εορτή της 25ης Μαρτίου είναι ξεχωριστή, διότι εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, που οδήγησε στην ανάσταση του Γένους. “Αν σήμερα υπάρχουμε ως ελεύθεροι Έλληνες διατηρώντας την γλώσσα μας, που καθημερινά κακοποιούμε, και την πίστη μας, που μεθοδικά αποβάλουμε από τη ζωή μας, το οφείλουμε στην αγία ορθόδοξη Εκκλησία μας, στο ορθόδοξο φρόνημα των προγόνων μας και στη θαυμαστή συνέργια της Υπεραγίας Θεοτόκου”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Τέλος, προέτρεψε τους πιστούς να ευχαριστήσουν την Θεοτόκο “ως Υπέρμαχο στρατηγό της πνευματικής και σωματικής ελευθερίας πάντων των χριστιανών και να της ζητήσουν ικετεύοντας να παραβλέψει «τα πλήθη των πεπραγμένων δεινών» μας”.

Διαβάστε αναλυτικά την εγκύκλιο:

“Ευαγγελισμός, αδελφοί! Ποιος να μη χαρή σε τέτοιο κοσμοχαρμόσυνο μήνυμα;

Ευαγγελισμός, και ποιος ορθόδοξος να μη ευφρανθή στην καρδιά;

Τριπλασιάζω την φωνή, Ευαγγελισμός, και ποιος να μη λάβη στην ψυχή του πνευματικό ενθουσιασμό και πανευφρόσυνη αγαλλίασι;”

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά.

Με πανηγυρικό τόνο ο πολυγραφότατος διδάσκαλος της Εκκλησίας, ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης, εγκωμιάζει την μεγάλη και κοσμοχαρμόσυνη εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Ο Ευαγγελισμός μας φέρνει χαροποιά και ουράνια ευαγγέλια για την σύλληψη του Θεού Λόγου, για την ανεκλάλητη χαρά της Θεοτόκου, για την ανάπλαση όλου του κόσμου και για την αιώνια σωτηρία του γένους των ανθρώπων. Είναι η αρχή και το κεφάλαιο όλων των εορτών· όπως τα εικοσιτέσσερα στοιχεία του αλφαβήτου είναι οι αρχές όλων των λέξεων, έτσι και ο Ευαγγελισμός είναι όλων των Δεσποτικών εορτών η αρχή και το κεφάλαιο, και από αυτήν όλες οι εορτές εξαρτώνται.

Ο μεγάλος βυζαντινός θεολόγος Ιωσήφ ο Βρυέννιος γράφει τα εξής: «Όπως η ρίζα του φυτού είναι η αιτία και η αρχή του στελέχους των φύλλων, των κλάδων και των καρπών, και χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει καμία εξέλιξη, έτσι και χωρίς την εορτή του Ευαγγελισμού δεν μπορεί άλλη εορτή να ανατείλει.

Με την εορτή αυτή αρχίζει το τελευταίο μέρος του σχεδίου της Θείας οικονομίας για την σωτηρία των ανθρώπων. Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος λέει ότι τρία πράγματα ξέφυγαν από τον άρχοντα του σκότους. Η παρθενία της Μαρίας, η σύλληψη του Κυρίου, και η Σταύρωση. Όπως ο διάβολος εξαπάτησε την Εύα, έτσι και η Παναγία, η νέα Εύα, εξαπάτησε τον διάβολο. Ο ιερός Θεοφύλακτος λέει ότι επέτρεψε ο Θεός να μνηστευθεί η Μαρία τον Ιωσήφ για να τον έχει κηδεμόνα στις δυσκολίες και για να απατηθεί ο διάβολος: «ο γαρ διάβολος ακούσας ότι η Παρθένος εν γαστρί έξει, επετήρει τας παρθένους. Ίνα τοίνυν απατηθή ο απατεών, μνηστεύεται την αειπάρθενον ο Ιωσήφ, και σχήμα μόνον γίνεται συζυγίας, πράγμα δε ου».

Όπως λοιπόν η Αγία Τριάδα με κοινή συμφωνία έπλασε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, από την αδάμαν, δηλαδή από την παρθένα γη (αυτή είναι η ερμηνεία από τα εβραικά του ονόματος Αδάμ), έτσι κτίσθηκε και ο νέος Αδάμ από την παρθένα γη, την παρθενική κοιλία της Θεοτόκου, και προχώρησε στην ανάπλαση και σωτηρία του συντετριμμένου Αδάμ.

Βλέπετε, αγαπητοί, ότι η πρώτη ύλη δημιουργίας του ανθρώπου είναι η γη. Γι΄ αυτό και όταν πεθάνουμε, επιστρέφουμε στην γη. Τώρα με τα νέα ήθη που θέλουν να επιβάλλουν, προβάλλουν την καύση των νεκρών ως σύγχρονη επιλογή, προπαγανδίζοντάς την σε τηλεοπτικά προγράμματα και σειρές. Και τεχνηέντως περνά στο υποσυνείδητο των νέων κυρίως ανθρώπων αυτή η βάρβαρη και έξω από τις παραδόσεις μας πρακτική.

Η Κυρία Θεοτόκος μας έδωσε τον σωτήρα του κόσμου, τον οποίο συνέλαβε και γέννησε κάτω από υπερφυσικούς όρους. Ύμνοι λοιπόν, αίνοι και δοξολογίες αρμόζουν στην Παναγία μας που μας έδωσε Θεόν ενανθρωπήσαντα.

Όσα είπαμε αποδεικνύουν ότι η Θεοτόκος αποτελεί τον άξονα της ορθοδόξου θεολογίας. Οι άγιοι Πατέρες, που διά Πνεύματος αγίου εγνώριζαν εμπειρικά την θέση της Υπεραγίας Θεοτόκου μέσα στην Εκκλησία, ως Σεραφεικά πνεύματα περιδονούνται γύρω από την πάμφωτη Θεοτόκο πλέκοντας ατέλειωτους ύμνους στην τιμιωτέρα των χερουβείμ για τις δωρεές που σκορπίζει σε αγγέλους και ανθρώπους.

Η Παναγία μας, προβάλλει ως τείχος προστασίας των πιστών που αγωνίζονται ν’ αντισταθούν στην σημερινή εξαχρείωση. Και επειδή η αμαρτία ως πανανθρώπινη νόσος δεν γνωρίζει εθνικά όρια, τα συμβαίνοντα στην σύγχρονη Ελλάδα δεν είναι ολιγώτερο οδυνηρά από ηθική και πνευματική άποψη. Όλα τα μέσα εκμαυλισμού έχει επιστρατεύσει ο διάβολος για να κρατάει στο σκοτάδι της αποστασίας από τον Θεό τους ορθόδοξους Έλληνες. Δυστυχώς οι στίχοι του Θεόγνιδος βγαίνουν αληθινοί : «αιδώς μεν γαρ όλωλεν, αναιδείη δε και ύβρις νικήσασα δίκην, γην κατά πάσαν έχει»! Δηλαδή : η ντροπή έχει χαθεί. Αδιαντροπιά και αυθάδεια έχουν κατατροπώσει την δικαιοσύνη και κατέκτησαν όλη την γη! Ο Κάλβος όταν έγραψε ότι : «θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», ώρισε ως απαραίτητα συστατικά της ελευθερίας πρώτα την αρετή και ύστερα την τόλμη. Σήμερα εμπορεύονται πρόσωπα και θεσμοί την ελευθερία με αδιάντροπη τόλμη χωρίς αρετή. Ο Διογένης ο Λαέρτιος γράφει για τον ομώνυμό του κυνικό φιλόσοφο ότι : «ιδών ποτε μειράκιον ερυθριών, θάρρει, έφη, τοιούτόν εστι της αρετής το χρώμα». Δηλαδή : όταν είδε κάποτε ένα παιδί να κοκκινίζη, του είπε : Έχε θάρρος ̇ αυτό είναι το χρώμα της αρετής. Μόνον ο Χριστός, που σαρκώθηκε από την Παρθένο Μαρία και εισήλθε στην τραγική ανθρώπινη ιστορία για να μεταμορφώσει τα πάντα και να ενώσει την γη με τον ουρανό, μόνον αυτός, ο Ιησούς, είναι η οδός, η ζωή και η ανάστασις. Όλοι οι άλλοι δεν είναι παρά κλέπται και λησταί. Μόνον ο εκ Μαρίας θα σώσει την Ελλάδα και όλο το ανθρώπινο γένος. Αυτή την άχραντη Μητέρα Του την προσφέρει ο Κύριος σε μας. Αυτή είναι η Κυρία όλων ημών, των παιδιών της.

Η φετεινή 25η Μαρτίου είναι ξεχωριστή, διότι εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, που οδήγησε στην ανάσταση του Γένους. Αν σήμερα υπάρχουμε ως ελεύθεροι Έλληνες διατηρώντας την γλώσσα μας, που καθημερινά κακοποιούμε, και την πίστη μας, που μεθοδικά αποβάλουμε από τη ζωή μας, το οφείλουμε στην αγία ορθόδοξη Εκκλησία μας, στο ορθόδοξο φρόνημα των προγόνων μας και στη θαυμαστή συνέργια της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αυτή την διπλή γιορτή της πνευματικής και σωματικής ελευθερίας, το αψευδές στόμα του λαού μας την έκανε δημοτικό τραγούδι που συμπυκνώνει τα δύο μεγάλα γεγονότα :

«Χαρά που τόχουν τα βουνά, τα κάστρα περηφάνια.

Γιατί γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι̉ η πατρίδα.

Σαν βλέπουν διάκους με σπαθιά παπάδες με ντουφέκια.

Σαν βλέπουν και τον Γερμανό, της Πάτρας τον Δεσπότη

για να βλογάει τ’ άρματα, να ̉φχέται τους λεβέντες».

Τα χρόνια της σκλαβιάς, χιλιάδες θυσιάστηκαν μη δίνοντας σημασία σε τούτη την πρόσκαιρη ζωή! Η ελευθερία για την οποία θυσιάζονταν δεν ήταν ιδέα απρόσωπη. Ήταν ο ίδιος ο Χριστός. Γι’ αυτό και γεμίσαμε νεομάρτυρες. Δόξα και καύχημα του Γένους.

Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, ο εθνικός μας ιστορικός, που με νόμο του ελληνικού κοινοβουλίου στα 1844 περί αυτοχθόνων και ετεροχθόνων, εκδιώχθηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης που εργαζόταν ως ετερόχθων καθότι γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, γιός εθνομάρτυρα, έγραψε: «Το έθνος του 1821 υπήρξεν αυτό το έθνος του 1453̇ ηθικώς, διανοητικώς και αριθμητικώς υπέστη αλλοιώσεις· εθνολογικώς ουδεμίαν». Όλη την μακρά περίοδο της δουλείας, η εθνική ταυτότητα των Ελλήνων διασώζεται μέσα στην Ορθοδοξία, και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες συνδέονται άμεσα με την Εκκλησία. Αυτό ακριβώς και ο εθνομάρτυρας οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις τονίζει: «Χάριτι Χριστού έχομεν σοφίαν εσωτέραν και πνευματικήν, η οποία στολίζει την ορθόδοξόν μας πίστιν· και εις τούτο πάντοτε είμεσθεν ανώτεροι από τους Λατίνους… Αν είχε βασιλεύσει ο Τούρκος εις την Φραγγίαν δέκα χρόνους, χριστιανούς εκεί δεν θα εύρισκες, και εις την Ελλάδα τώρα τριακοσίους χρόνους ευρίσκεται, και κακοπαθούσιν οι άνθρωποι και βασανίζονται διά να στέκουν εις την πίστιν τους».

Ο Έλληνας σκλάβος το τομάρι του δεν το όριζε. Δεν είχε δικό του τίποτε. Είχε όμως δικό του τον Χριστό, είχε την Παναγία, είχε την Εκκλησία του. Και ενώ δεν είχε τίποτε, είχε τα πάντα. Γι’ αυτό ο σκλάβος παρηγορούσε και την ίδια την Παναγία: «σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις…».

Διακόσια χρόνια μετά κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα με την εθελούσια υποταγή μας στην θεσμοθετημένη πλέον αμαρτία. Γι’ αυτό λοιπόν αδελφοί «Αμύνεσθαι περί Πάτρης», που κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη σημαίνει τα εξής: «Άμυνα για την Πατρίδα είναι η ευσυνείδητη λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκηση, η καταπολέμηση του ξένου υλισμού και πιθηκισμού (ο οποίος διέφθειρε το φρόνημα και εκφύλισε το Έθνος) και η πρόληψη της χρεοκοπίας. Να πάψει, η συστηματική περιφρόνηση της θρησκείας εκ μέρους πολιτικών ανδρών, επιστημόνων, λογίων, δημοσιογράφων και άλλων. Η λεγόμενη ανώτερη τάξη να γίνει προστάτης των πατρίων και όχι διώκτρια. Να μη περιφρονεί αναφανδόν, ο,τι παλαιό, ο,τι εγχώριο, ο,τι Ελληνικό. Να μη νοθεύονται τα θρησκευτικά και οικογενειακά έθιμα. Να μη μένουμε εκστατικοί μπροστά στα ξένα. Να αγαπάμε και να τιμάμε τα πατροπαράδοτα. Ας σταθμίσουν καλά την ευθύνη τους αυτοί που έχουν τη μέγιστη ευθύνη».

Είναι λυπηρό πολύ που το ορθολογικό πνεύμα διαβρώνει την σύγχρονη Ελλάδα. Πάσης φύσεως “σωτήρες” προβάλλουν “λυτρωτικά” μοντέλα ζωής, υπόσχονται εγκόσμιους παραδείσους, ευαγγελίζονται ιδεολογικές και ταξικές συγκρούσεις χάριν του λαού, πλανώντες και πλανόμενοι, γιατί δεν γνώρισαν τον Κύριον Ιησούν Χριστόν. Μόνον ο Χριστός που σαρκώθηκε από την Παρθένο Μαρία, μπορεί να μεταμορφώσει τα πάντα και να ενώσει την γη με τον ουρανό, μόνον αυτός είναι «η των Εθνών ελπίς».

Για να υπάρξει πρόοδος, πρέπει να υποταχθούμε στον Θεό και να αντισταθούμε στον διάβολο. Ο απόστολος Ιάκωβος ο αδελφόθεος μας δείχνει τον δρόμο: «Υποταχθήτε λοιπόν στον Θεό. Αντισταθήτε στον Διάβολο, και θ’ απομακρυνθή από σας. Πλησιάσετε στον Θεό, και θα σας πλησιάση… Ταπεινωθήτε ενώπιον του Κυρίου, και θα σας υψώση» (Ιακωβ. 4, 7 – 10).

Επειδή η ορθοδοξία μας και η σωτηρία μας, αγαπητοί μου, εξαρτώνται από το μέγεθος της αγάπης μας προς την Κυρία Θεοτόκο, ας την ευχαριστήσουμε ειδικά σήμερα ως Υπέρμαχο στρατηγό της πνευματικής και σωματικής ελευθερίας πάντων των χριστιανών, ικετεύοντάς την να παραβλέψει «τα πλήθη των πεπραγμένων δεινών» μας και δεχομένη την προσφορά της αγάπης μας να μας λυτρώνει από κάθε συμφορά. ΑΜΗΝ.

Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών

Ο Μητροπολίτης Δράμας Παύλος