Την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Θαυμαστά γεγονότα της ζωής του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου» με αφορμή την πρόσφατη απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την αγιοκατάταξη του Οσίου Γερασίμου του Μικραγιαννανίτου.
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Στην αρχή και στο τέλος της διαδικτυακής ομιλίας ακούγεται το Κοντάκιο του Οσίου Γερασίμου, το οποίο ψάλλουν οι Ιεροψάλτες κ. Θεμιστοκλής Στεργίου και κ. Θωμάς Μούτσιος.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, πνευματικός υιός του Οσίου Γερασίμου, στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Στην περασμένη ομιλία παρουσιάσαμε τα πρώτα χρόνια της οσιακής ζωής του νέου αγίου της Εκκλησίας μας, του οσίου Γερασίμου του Μικραγιαννανίτου και Υμνογράφου. Σκιαγραφήσαμε σύντομα την πρώτη δύσκολη περίοδο της μονώσεώς του στην Καλύβη του Τιμίου Προδρόμου, στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, μετά την πρόωρη και απροσδόκητη επιστροφή του Γέροντός του στον κόσμο, αλλά και τις ευλογίες που δέχθηκε από τον Θεό με την εμφάνιση του Κυρίου μας, τον οποίο αξιώθηκε να δεί «λάμποντα υπέρ χιλίους ηλίους». Και ακόμη αναφερθήκαμε στο χάρισμα του Υμνογράφου που έλαβε από τον Θεό και την αναγνώρισή του από το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και την Ακαδημία Αθηνών, καθώς και την εκπλήρωση του πόθου του να ανεγείρει ναό των οσίων Πατέρων Διονυσίου του ρήτορος και Μητροφάνους μέσα στο σπήλαιο στο οποίο ασκήτευσαν.
Τα θαυμαστά γεγονότα της ασκητικής ζωής του νέου οσίου της Εκκλησίας μας που εντρύφησε στην προσευχή, την άσκηση, την ταπείνωση επί 70 σχεδόν χρόνια στην άγονη και απαράκλητη Έρημο του Αγίου Όρους, στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, είναι μερικά μόνο από όσα γνωρίζουμε, και αυτά είναι ελάχιστα σε σχέση με όσα βίωσε ο όσιος Γεράσιμος ο Μικραγιαννανίτης.
Μπορεί να έγινε γνωστός ως Υμνογράφος, να αναδείχθηκε ως ο μεγαλύτερος μεταβυζαντινός Υμνογράφος, να τιμήθηκε επανειλημμένα από την Εκκλησία, την ελληνική πολιτεία, τα Ανώτατα πνευματικά Ιδρύματα της χώρας μας, να έλαβε πλήθος διακρίσεων, μεταλλίων και παρασήμων, να τιμήθηκε το 1963 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον χρυσό σταυρό της χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους για τη συμβολή του στην επιτυχία των εορταστικών εκδηλώσεων για την επέτειο, μπορεί το έργο του να διαδόθηκε πολύ γρήγορα σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο, αλλά αυτό που τον έκανε να διακρίνεται περισσότερο και από το θαυμαστό υμνογραφικό του τάλαντο, το οποίο φιλοπόνως καλλιέργησε μέχρι της τελευταίας του αναπνοής, είναι η μοναχική του ζωή και προσωπικότητα.
Ο ίδιος είχε προείπει την κοίμησή του. Όπως αφηγείται ένας ιερομόναχος από τη Συνοδεία του, «Δεκαπέντε-είκοσι ημέρες προ της κοιμήσεώς του είχαν έλθει κάποιοι γνωστοί κληρικοί και λαικοί στη Μικρή Αγία Άννα και τους φιλοξενούσαμε. Μία ημέρα, μετά τη θεία Λειτουργία στον ναό των αγίων Πατέρων Διονυσίου του ρήτορος και Μητροφάνους, επιστρέφαμε στην Καλύβη μας.
Βλέποντας οι επισκέπτες ότι ο Γέρων Γεράσιμος είχε ήδη ετοιμάσει τον τάφο του, του είπαν: «Γέροντα, θα είναι μεγάλη ευλογία για εμάς, να είμεθα εδώ την ώρα της εξόδου σου από αυτή τη ζωή. Φανταζόμεθα πόσοι Άγιοι, από αυτούς τους οποίους ύμνησες, θα έλθουν για να συνοδεύσουν την ψυχή σου!» Και ο Γέρων απήντησε: «Δεν θα μπορέσετε να είσθε, διότι θα είναι Σάββατο και εν καιρώ χειμώνος».
Και όντως η πρωτοφανής κακοκαιρία την ημέρα της κοιμήσεώς του και η σφοδρή χιονοθύελλα, όχι μόνο στο Άγιο Όρος αλλά και στη Θεσσαλονίκη και αλλού, εμπόδισε τους περισσοτέρους να έλθουν, όπως είχε ήδη προείπει ο όσιος, δεν εμπόδισε όμως όσα θαυμαστά συνέβησαν μετά την κοίμησή του στα οποία θα αναφερθούμε στην επόμενη ομιλία μας.
