Την Πέμπτη 30 Μαρτίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Η αναγκαιότητα του πνευματικού οδηγού».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: ΜΣτις προηγούμενες ομιλίες είχαμε αναφερθεί στην έλλειψη της πνευματικής ζωής που χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους, ακόμη και χριστιανούς της εποχής μας, αλλά και για τα στοιχεία στα οποία βασίζεται η πνευματική ζωή και τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου που ζει πνευματική ζωή, όπως τα περιγράφει ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος μέσα από τις συμβουλές και τις προτροπές του στον μαθητή και πνευματικό του τέκνο, απόστολο Τιμόθεο, επίσκοπο Εφέσου.
Στη ζωή μας έχουμε όλοι ανάγκες σωματικές, τις οποίες όλοι μας φροντίζουμε με πολλή προθυμία να θεραπεύουμε. Ντυνόμαστε, τρώμε, πίνουμε, απολαμβάνουμε, ξεκουραζόμαστε, κοιμόμαστε και τόσα άλλα που κάνουμε καθημερινά. Και όλοι, λίγο ή πολύ, είμαστε συνεπέστατοι στις υποχρεώσεις μας αυτές έναντι του σώματός μας.
Εκτός όμως από το σώμα έχουμε και ψυχή άυλη, όπως γνωρίζουμε και όπως έχουμε πεί, η οποία έχει και αυτή κάποιες απαιτήσεις και εμείς απέναντί της κάποιες υποχρεώσεις. Και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνούμε. Εφόσον, λοιπόν, αναγνωρίζουμε και συνειδητοποιούμε τις δικαιολογημένες απαιτήσεις της ψυχής και τις υποχρεώσεις μας που προκύπτουν από αυτές, τότε τίθεται το ερώτημα: Είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας αυτές;
Υπάρχει όμως και κάτι που ίσως δεν κάνουμε, γιατί πιθανόν δεν το θεωρούμε αναγκαίο και δεν κατανοούμε τη σημασία του. Και θέλω να σας πω σήμερα ότι οι περισσότεροι παραλείπουμε το βασικότερο καθήκον απέναντι στην ψυχή. Ποιο είναι αυτό; Την αφήνουμε μόνη, ακαθοδήγητη, χωρίς οδηγό και βοηθό στον δρόμο της.
«Αν κανείς δεν έχει πνευματικό οδηγό», λέγει ο άγιος Παίσιος, «μπορεί να δίδει τις δικές του ερμηνείες σ᾽ αυτά που διαβάζει και να πλανηθεί. Βλέπεις και όταν κάποιος πάει κάπου με το αυτοκίνητό του και δεν γνωρίζει καλά τον δρόμο, μπορεί να συμβουλεύεται τον χάρτη, αλλά σταματάει κιόλας και ρωτάει, για να μην πάρει λάθος δρόμο. Το ίδιο», συνεχίζει ο άγιος, «πρέπει να γίνεται και στην πνευματική ζωή. Είναι απαραίτητο ο πιστός να έχει πνευματικό που θα τον καθοδηγεί με τις συμβουλές του και θα τον βοηθά διά τους μυστηρίου της εξομολογήσεως. Έτσι μόνο μπορεί να ζήσει ορθόδοξη πνευματική ζωή και να είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο».
Χρειάζεται, λοιπόν, να καταλάβουμε πόσο απαραίτητη είναι η ύπαρξη του ιερέως, του πνευματικού πατρός, στο μυστήριο της σωτηρίας μας, αλλά θα προσέθετα και κάτι ακόμη. Η εξομολόγηση και η καθοδήγηση η πνευματική δεν είναι δύο ξεχωριστά πράγματα. Ο εξομολόγος δεν θα πρέπει να είναι ο απρόσωπος ιερέας στον οποίο θα πηγαίνω κάθε Πάσχα ή Χριστούγεννα ή Δεκαπενταύγουστο, για να λέω τις αμαρτίες μου, αλλά θα πρέπει να είναι και ο πνευματικός καθοδηγητής μου. Δηλαδή, θα θέτω κάτω από το βλέμμα του την κάθε πτυχή της ζωής μου, αποφάσεις, λογισμούς, νίκες και ήττες και οτιδήποτε αφορά την ψυχή μου. Έτσι συντελείται η πνευματική πρόοδος, έτσι παραδίδω με ασφάλεια την ψυχή μου σ’ έναν καθοδηγητή, έτσι παραδίδω το σκάφος μου σ’ έναν πηδαλιούχο έμπειρο, προκειμένου να προχωρήσω με επιτυχία προς τον στόχο μου και να προοδεύσω στην πνευματική μου ζωή.
Αν δεν τον βρήκατε αυτόν τον καθοδηγητή, ψάξτε να τον βρείτε. Αν τον έχετε βρεί, αξιοποιήστε με εμπιστοσύνη την αγάπη του και θέσατε την ψυχή σας ανεπιφύλακτα. Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει συμφέρον. Είναι μία σχέση, μία προσφορά ανιδιοτελής στον άνθρωπο, για τον οποίο κατέβηκε ο Χριστός. Για μία ψυχή τόσο πολύτιμη, πράγματι είναι αναγκαίος ο φρουρός, ο προβολέας, το άγρυπνο βλέμμα.
