ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 15:37
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τελέστηκε σήμερα, Τρίτη 9 Μαρτίου, μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, η χειροτονία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ιλίου κ. Ραφαήλ στον Ιερό Ναό Αγίων Παντελεήμονος και Παρασκευής Βορειοδυτικού Λονδίνου.
Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτας, και συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Κολωνείας κ. Αθανάσιος και Βρεταννικών Νήσων κ. Σιλουανός (Πατριαρχείο Αντιοχείας).
Παρέστησαν, ο Εξοχότατος Ανδρέας Κακουρής, Ύπατος Αρμοστής της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο, ο Εξοχότατος Θεόδωρος Γκότσης, Γενικός Πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο, ο Θεοφιλέστατος Ασσύριος Επίσκοπος Mar Awraham Youkhanis και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος της Ουκρανικής Καθολικής Επαρχίας στο Λονδίνο Kenneth Nowakowski.
Τον Εξοχότατο Πρέσβη της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Λονδίνο εκπροσώπησε η ερίτιμος Πηνελόπη Μίχα. Παρέστησαν επίσης αρκετοί κληρικοί της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και πλήθος κόσμου τηρουμένων των μέτρων προστασίας λόγω της πανδημίας.
Ακολουθεί η ομιλία Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ιλίου κ. Ραφαήλ
Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ.κ. Νικήτα,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κολωνίας κ.κ. Αθανάσιε,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα κ.κ. Σιλουανέ,
Σεβαστοί πατέρες,
Εντιμότατοι Άρχοντες της Κοινωνίας,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Με μεγάλη συνοχή καρδίας ίσταμαι ενώπιόν Σας κληθείς να δεχθώ εκ των τιμίων χειρών του Σεβ. Αρχιεπισκόπου μας κκ. Νικήτα και των συλλειτουργούντων αυτώ Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων την Υψίστη Διακονία της Αρχιερωσύνης.
Δεν την επεθύμησα, δεν προετοιμάστηκα δι’ αυτήν και προφανώς δεν την αξίζω. Η αίσθηση αυτή της ανεπάρκειάς μου επιτείνει το δέος ενώπιον του Μυστήριου και το βάρος της ευθύνης εις τους ώμους μου.Με ενθαρρύνει, όμως, και με ενισχύει το γεγονός ότι η αποδοχή εκ μέρους μου αυτής της σταυρικής και αναστάσιμης διακονίας και τιμής έγινε—όπως ελπίζω—καθ’ υπακοήν στον Άγιο Τριαδικό Θεό του Οποίου οι ανεξιχνίαστες βουλές και Πρόνοια με έφερε στο σημείο τούτο και του Όποίου το Άγιον Θέλημα και μόνον θέλω να ποιήσω στη ζωή μου παρά τις πολλές αδυναμίες και τα λάθη μου. Ω μόνω πρέπει πάσα δόξα, τιμή, προσκύνησις και ευχαριστία.
Πρώτιστος διερμηνευτής του Θείου Θελήματος δι’ εμέ είναι εν προκειμένω η Α. Θ. Π. ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης του οποίου το ανύστακτο πατρικό βλέμμα επισκοπεί, σκέπει και θάλπει την ανά την οικουμένην Αγίαν Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν.
Δεν γνωρίζω γιατί η Α.Θ.Π. και η περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδος με εξέλεξαν Επίσκοπο, με τιμά, όμως, και με συγκινεί βαθύτατα η εμπιστοσύνη τους.
Σημειολογικά δε, με συγκινεί επίσης η επιλογή της Α. Θ. Π. να μου δοθεί ο ψιλός τίτλος του Επισκόπου Ιλίου, δηλαδή της Ομηρικής Τροίας, πόλεως της Παυλείου Τρωάδος, η οποία ευρίσκεται άντικρυς του γενεθλίου τόπου μου, του χωρίου Πέτρα της Λέσβου.
Η αποδοχή της κλήσεως αυτής έγινε επίσης καθ’ υπακοήν στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο μας κκ. Νικήτα του οποίου η εκλογή και ενθρόνιση στην Εκκλησία Θυατείρων μας γέμισε χρηστές ελπίδες, οι οποίες επαληθεύονται οσημέραι υπέρ εκ περισσού.Από τις πρώτες ημέρες της Αρχιερατείας του στις Βρεταννικές Νήσους, ο Σεβασμιώτατος κέρδισε την αγάπη και την εμπιστοσύνη μας με την στοργή, την ευγένεια και το ενδιαφέρον του για όλους μας, αλλά και με την παιδεία, την θεολογική και την θύραθεν, την ευαγγελική θέαση των γεγονότων, το όραμα του για μία τοπική Εκκλησία η οποία θα φανερώνει τον Χριστό, θα άγκαλιάζει και θα μεταμορφώνει όλους χωρίς διακρίσεις. Τον ευχαριστώ για την αγάπη του, το Εκκλησιαστικό του ήθος, την πατρική φροντίδα του για όλους, την ανθρωπιά του. Αν μου επιτρεπόταν να περιγράψω τον Σεβασμιώτατο, θα τον αποκαλούσα «Νικήτας, ο βαθιά ανθρώπινος Αρχιεπίσκοπος».
Εκφραστής του Θείου θελήματος για την ζωή μου με τον πλέον άμεσο και χαρισματικό τρόπο είναι ασφαλώς ο πνευματικός μου πατέρας Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας Ζάχαρου. Τον ευγνωμονώ για τον αγώνα του, την φροντίδα του, το πνευματικό αίμα το οποίο χύνει για τα πνευματικά του τέκνα. Για αυτή του την ολοκληρωτική παράδοση στο Θείο Θέλημα, ο Κύριος του αντιδωρίζει λόγον ο οποίος μας αναπαύει και μας πληροφορεί.
Την ιερά τούτη στιγμή ανακαλώ ευγνωμόνως στην μνήμη μου πρόσωπα τίμια και ιερά τα οποία με ευεργέτησαν πολλαπλώς. Τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο, ο οποίος με εχειροτόνησε Διάκονον και Πρεσβύτερον και με περιέβαλε με πολλή αγάπη και ευμένεια. Τους κατά σάρκα γονείς μου μακαριστούς Νικόλαον και Θέμιδα, καθώς και την αδελφή μου Ευστρατία και τον αδελφό μου Απόστολον. Τον πνευματικό μου πατέρα κατά τα φοιτητικά μου χρόνια εν Ελλάδι μακαριστό Γέροντα Αρχιμανδρίτη Τιμόθεον Σακκάν. Τον ταπεινό Γέροντα Αρχιμ. Ονούφριον Κωστόπουλον, ο οποίος με εστήριξε, με ενέπνευσε και επηρέασε ευεργετικά την ζωή μου με καταλυτικό τρόπο. Θα τον ευγνωμονώ ες αεί. Τον αείμνηστο καθηγητή μου στην Θεολογική Σχολή Αθηνών Κωνσταντίνο Σκουτέρη χάρις εις τον οποίον ήλθα στη Σκωτία για μεταπτυχιακές σπουδές.
Ευχαριστώ επίσης τους ευλαβείς συλλειτουργούς μου εν τη Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων για την αγάπη και ενθάρρυνσή τους και ειδικώς τους αδελφούς συνεφημερίους μου, αρχικώς τον π. Κωνσταντίνο Παπαγεωργίου, και μετέπειτα τον Αρχιμανδρίτην Αβράμιον, και τους Πρεσβυτέρους John Raffan, Luke Jeffery και Αντώνιον Κακαλήν. Δεν έχω λόγους ικανούς να ευχαριστήσω τον Θεόν για τους ενορίτες μου στον Αγ. Άνδρέα Εδιμβούργου και τα πνευματικά παιδιά α μοι έδωκεν ο Θεός. Μόνο χαρά και αγάπη έχω δεχθεί από όλους τους. Ο Θεός να τους ανταμείψει πλούσια.
Από την άφιξη μου στη Σκωτία και εφεξής, ένας άνθρωπος υπήρξε για μένα ασφαλές πνευματικό καταφύγιο, αγάπης θησαυρός, υπόδειγμα ευαγγελικού βίου και εκκλησιαστικότητος, κριτήριο κατά Χριστόν ζωής: ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Μαίτλαντ Μόιρ. Μπορεί να καυχάται η Σκωτία ότι και στις έσχατες αυτές ημέρες γέννησε έναν Άγιο. Θεωρώ βέβαιον ότι δεν θα ιστάμην εδώ αυτήν τη στιγμή αν δεν είχα γνωρίσει τον π. Ιωάννη.
Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο για το γεγονός ότι είμαι κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η Θεολογική αρτιότητα, η Εκκλησιαστική πείρα και γνώση, η πνευματική αρχοντιά, η σεβασμία λειτουργική Παράδοση, η θυσιαστική ευθύνη για την ευστάθεια και αύξηση των απανταχού της γης Αγίων του Θεού Εκκλησιών, τα οποία ενσαρκώνει η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, ήταν τα εχέγγυα και οι προϋποθέσεις για να διακονήσουμε οι συλλειτουργοί μου και εγώ σε μια πολυεθνική κοινότητα στην οποία ζούμε όλοι ως ένα σώμα την εύχαριστιακή ενότητα.
Πάνω από μίζερους τοπικισμούς, θρησκευτικούς φανατισμούς, μονοδιάστατες θεολογικές ερμηνείες, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και ειδικώς ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο Α’, μας δείχνουν έναν δρόμο Ορθοδόξου θεολογικού πλουτισμού ο οποίος θέλει να αγκαλιάσει και να σώσει τον κόσμο εν Χριστώ Ιησού.
Αύτή την στάση της αγάπης, της εν τη ορθή πίστει καθολικότητος και πνευματικής αναπαύσεως είδα να ενσαρκώνει η εν Εδιμβούργω Ορθόδοξος Εκκλησία όπως την σμίλεψε ο μακαριστός π. Ιωάννης· μία Εκκλησία ανοιχτή σε όλους, η οποία διδάσκει περισσότερο με την αγάπη, την ταπείνωση και την αλήθεια της και λιγότερο με τους κανονισμούς της. Αυτό το ήθος κέρδισε και εμένα και αποφάσισα να μείνω εκεί.
Το ίδιο ήθος, και το όραμα για μια τέτοια Εκκλησία διέκρινα με πολλή χαρά να κομίζει ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος μας κ.κ. Νικήτας και γι’ αυτό με χαρά δέχομαι να συνοδοιπορήσω μαζί του.
Σεβασμιώτατοι,
Σας ευχαριστώ και τους τρεις, οι οποίοι ευρίσκεσθε εδώ εικονίζοντες την Εκκλησία και ταπεινά ζητώ τις θεοπειθείς ευχές Σας ώστε να επιτελέσω με φόβο Θεού την Διακονία την οποία η Εκκλησία διά των τιμίων χειρών Σας μου αναθέτει σήμερον, υπήκοος στο Πανάγιο Θέλημα του Θεού άχρι θανάτου, πιστός στα δόγματα και τα θέσμια της αμωμήτου Ορθοδόξου πίστεώς μας και το θυσιαστικό ήθος της μαρτυρικής Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας εν Κωνσταντινουπόλει. Ειδικώτερον δε, να συνεπικουρήσω τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον μας στην ιερά αποστολή του ευαγγελισμού και του επανευαγγελισμού όσον το δυνατόν περισσοτέρων ψυχών στην αγιοτόκο αυτή χώρα των Βρεταννικών Νήσων.
Ευχηθείτε, Σας παρακαλώ Άγιοι Αρχιερείς, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί να μην λυπήσω τον Θεόν, να μην απογοητεύσω την Εκκλησία και προδώσω την εμπιστοσύνη Σας και την ελπίδα του λαού του Θεού.
Αντιφώνηση Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτα
Θεοφιλέστατε εψηφισμένε Επίσκοπε Ιλίου κ. Ραφαήλ,
Έλαβα το χαρμόσυνο άγγελμα της εκλογής σας από την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον του σεπτού κέντρου της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, και όχι μόνον εγώ και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας αλλά και ολόκληρη η Οικουμένη εχάρηκεν με το γεγονός.
Εκφράζω ευγνωμοσύνη εις την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, την σεπτήν κορυφήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και την Ιερά Σύνοδον, διά την εμπιστοσύνη που έδειξε εις την επιλογήν μου.
Σας καλεί, άγιε Αδελφέ, η Εκκλησία μας να ποιμένετε τα λογικά πρόβατά της, και να τα καθοδηγήσετε εις την οδόν αγάπης και σωτηρίας. Ο δρόμος δύσκολος και το φορτίο φαίνεται βαρύ. Αλλά, ο καλός ποιμένας και Κύριος μας είπε: «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών· ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν»Να μείνετε ταπεινός και απλός. Αυτό το θέλει όχι μόνο ο κόσμος αλλά πολύ περισσότερο ο Θεός.
Να είστε φάρος αλήθειας, πηγή αγιασμού, κήρυξ αγάπης και παράδειγμα εις τα πάντα.
Έτσι εις την ημέρα της κρίσεως θα ακούσετε και σείς τα ευλογημένα λόγια «Ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ, επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω· είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου».
