Την Τρίτη, 27 Ιουνίου 2023, εορτάσθηκε από του Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η εορτή του προφήτου Ελισσαίου.
Η εορτή αυτή εορτάσθηκε εις την επ’ ονόματι αυτού Ιερά Μονή στην Ιεριχώ, στον χώρο της οποίας και η συκομορέα του Ζακχαίου.
Κατά την εορτή αυτή η Εκκλησία αναμιμνήσκεται ότι ο προφήτης Ελισσαίος κατήγετο από την κώμη Αβέλ – Μεούλ και ήτο γεωργός το επάγγελμα. Εις αυτόν έπεμψεν ο Θεός τον προφήτην Ηλίαν και τον έχρισεν εις προφήτην. Τότε ο προφήτης Ελισσαίος έσφαξε τα δώδεκα ζεύγη βοών αυτού, με τους οποίους ώργωνε και παρέθεσε τράπεζαν εις τον λαόν και ηκολούθησε τον προφήτην Ηλίαν.
Ο Θεός έχρισε τον Ελισσαίον προφήτην, και εχαρίτωσε διά της ενεργείας πολλών θαυμάτων, τα οποία αναφέρονται κυρίως εις τα βιβλία των Βασιλειών της Παλαιάς Διαθήκης.
Διά προσευχής αυτού ο προφήτης Ελισσαίος μετέτρεψε τα πικρά και επικίνδυνα ύδατα της πηγής της Ιεριχούς εις γλυκά. Επίσης εθεράπευσε Νεεμάν τον Σύρον εκ της λέπρας, ανέστησε τον υιόν της Σουμανίτιδος και τον υπηρέτην αυτού Γιεζί λεπρόν εποίησε διά την φιλαργυρίαν αυτού
Ο άγιος Ελισσαίος ηκολούθησε τον διδάσκαλον αυτού προφήτην Ηλίαν έως τέλους, ότε ο προφήτης Ηλίας ανελήφθη διά πυρίνου άρματος εις ουρανούς και έρριψεν αυτώ την μηλωτήν αυτού, επί της οποίας επάτησε και διέβη τον Ιορδάνην ποταμόν.
Προς τιμήν του προφήτου Ελισσαίου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος προεξήρξε θείας Λειτουργίας εις τον ως άνω ειρημένον Ναόν, συλλειτουργούντων του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και του Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, ων πρώτος ο ηγούμενος Μπετζάλλας Αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος, των Αρχιμανδριτών π. Κλαυδίου, π. Ονουφρίου και π. Κυριακού, Αραβοφώνων Πρεσβυτέρων, ως του π. Σταύρου Αράνκι και π. Γιούσεφ Χόδαλη και άλλων, του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου και του Ιεροδιακόνου π. Δοσιθέου, ψάλλοντος του Ιεροψάλτου της Κοινότητος και μελών αυτής αραβιστί και του Σεβασμιωτάτου Ιωακείμ ελληνιστί, εν συμμετοχή πιστών της Ιεριχούς και προσκυνητών.
Εις το Κοινωνικόν της θείας Λειτουργίας εκήρυξε τον θείον λόγον ο Μακαριώτατος ως έπεται:
«Υπόδειγμα λάβετε, αδελφοί μου, της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οι ελάλησαν τω ονόματι Κυρίου», (Ιακ. 5,10) παραγγέλλει ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί,
Η χάρις του Αγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ημάς σήμερον εν τη επωνύμω ιερά ταύτη Μονή του Προφήτου Ελισσαίου, ίνα εορτάσωμεν την σεπτήν αυτού μνήμην και ευχαριστήσωμεν Κυρίω τω Θεώ ημών, «τω δώσαντι τους μεν αποστόλους , τους δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκαλους προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού», (Εφ. 4, 11-12).
«Των προφητών οι μεν λόγω τον Χριστόν προεκήρυξαν, οι δε τα κατ’ αυτόν [τον Χριστόν] έργοις υπέδειξαν· και λόγω μεν αυτόν προεκήρυξαν, Ησαΐας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ και οι δώδεκα συν αυτοίς· έργοις δε αυτόν υπέδειξαν Ηλίας ο Θεσβίτης και Ελίσσαίος ο μαθητής αυτού», λέγει ο Επίσκοπος Σελευκείας Βασίλειος.
Όντως, ο Ελισσαίος διεκρίθη ως μία εκ των σπουδαίων θρησκευτικών προσωπικοτήτων της Ιεράς Ιστορίας. Ούτος εκλήθη εις το προφητικόν αξίωμα, χρισθείς κατ’ εντολήν του Θεού υπό του προφήτου Ηλιού διάδοχος αυτού (Γ΄ Βασ. 19,16). Ο Προφήτης Ηλίας εύρεν τον Ελισσαίον αροτριώντα τον αγρόν του και εκάλεσεν αυτόν να τον ακολουθήση, ρίψας επ΄ αυτόν την μηλωτήν του, (Γ΄ Βασ. 19,19-20). Η πράξις αυτή εσυμβόλιζε την κλήσιν του Ελισσαίου εις το προφητικόν αξίωμα και την εξ αυτού άντλησιν ισχύος και θείας αυθεντίας. Διά δε της μηλωτής του Προφήτου Ηλιού, ο Ελισσαίος διεχώρισε τα ύδατα του Ιορδάνου ποταμού ένθα και ένθα, και διέβη αυτόν. Εκ του γεγονότος τούτου, οι «υιοί των προφητών» διέγνωσαν εν αυτώ τω Ελισσαίω το πνεύμα του διδασκάλου του Ηλιού και προσεκύνησαν αυτόν έως εδάφους, (Δ΄ Βασιλ. 2,7 / Δ΄ Βασ. 2, 13-15).
Το προφητικόν έργον του πνευματοφόρου Ελισσαίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένον μετ’ εκτάκτων ενεργειών και ποικίλων θαυμάτων, τα οποία κατέγραψεν ο Ιερός συγγραφεύς των Βιβλίων των Βασιλειών. Εκ της δυνάμεως της θαυματουργικής εν αυτώ θείας ενεργείας διακρίνονται η μεταβολή υφαλμύρων υδάτων εις πόσιμα πηγής τινος εις την ενταύθα περιοχήν της πόλεως υμών Ιεριχούς, (Δ΄ Βασ. 2, 19-22), ο πολλαπλασιασμός του ελαίου πτωχής χήρας, διά να απαλλάξη αυτήν εκ σοβαρών χρεών, (Δ΄ Βασ. 4,1-6), η ανάστασις του υιού της φιλοξενησάσης αυτόν πλουσίας Σουμανίτιδος γυναικός, (Δ΄ Βασ. 4, 18-37), η θεραπεία εκ της λέπρας του Αραμαίου στρατηγού Νεεμάν,(Δ΄ Βασ. 5, 1-14) και η μετά θάνατον αυτού [του Ελισσαίου] ανάστασις ενός νεκρού, ριφθέντος εις τον τάφον του Προφήτου και ελθόντος εις επαφήν μετά των οστών αυτού, (Δ΄ Βασ. 13, 20-21).
Αξιοσημείωτος τυγχάνει η υπό του Κυρίου ημών Ιησού μνεία του Προφήτου Ελισσαίου εν τω σημερινώ ευαγγελικώ αναγνώσματι: «και πολλοί λεπροί ήσαν επί ‘Ελισσαίου του προφήτου εν τω ‘Ισραήλ, και ουδείς αυτών εκαθαρίσθη, ει μη Νεεμάν ο Σύρος». Με άλλα λόγια, το έργον των προφητών και δη του Ηλιού και του Ελισσαίου επραγματοποιήθη εν τω προσώπω του Υιού του Θεού του Ιησού Χριστού, ως ερμηνεύει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας. Την αλήθειαν αυτήν επιμαρτυρεί και ο ψαλμωδός λέγων: «Μη άπτεσθε των χριστών μου και εν ταίς προφήταις μου μη πονηρεύησθε», ( Ψαλμ. 104, 15).
Οι Άγιοι Προφήται ως και οι δίκαιοι άνθρωποι εν τη Παλαιά Διαθήκη ήσαν οι κεχρισμένοι υπό του Κυρίου, διότι ήσαν αφιερωμένοι εις Αυτόν [τον Θεόν] εμπνευσμένοι υπ’ Αυτού. Ούτοι εκλήθησαν υπό του Θεού, ίνα διακονήσουν το της θείας Οικονομίας μυστήριον το αποκεκρυμμένον από των αιώνων εν τω Θεώ, (Πρβλ. Εφεσ. 3,9), ως κηρύττει ο θεσπέσιος Παύλος.
Την θείαν ταύτην κλήσιν της διακονίας του εν Θεώ αποκεκρυμμένου μυστηρίου έλαβε και ο σήμερον εορταζόμενος Προφήτης ημών Ελισσαίος. Ας ακούσωμεν λοιπόν του Ιερού Συγγραφέως του Βιβλίου των Βασιλειών λέγοντος: «και εισήλθεν ‘Ελισαιέ εις τον οίκον και ιδού το παιδάριον τεθνηκός κεκοιμισμένον επί την κλίνην αυτού· και εισήλθεν ‘Ελισαιέ εις τον οίκον και απέκλεισε την θύραν κατά των δύο εαυτών και προσηύξατο προς Κύριον· και ανέβη και εκοιμήθη επί το παιδάριον και έθηκε το στόμα αυτού επί το στόμα αυτού και τους οφθαλμούς αυτού επί τους οφθαλμούς αυτού και τας χείρας αυτού επί τας χείρας αυτού και διέκαμψεν επ’ αυτόν, και διεθερμάνθη η σαρξ του παιδαρίου· και επέστρεψε και επορεύθη εν τη οικία ένθεν και ένθεν και ανέβη και συνέκαμψεν επί το παιδάριον έως επτάκις, και ήνοιξε το παιδάριον τους οφθαλμούς αυτού», (Δ΄ Βασιλειών 4, 32-35).
Εις τον περιγραφόμενον τούτον τρόπον, με τον οποίον ο Ελισσαίος ανέστησε τον υιόν της Σουμανίτιδος γυναικός, ο ερμηνευτής Βασίλειος Σελευκείας διέκρινε την προτύπωσιν της ενσαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, διό και επισημαίνει λέγων: «ο Ελισσαίος τύπον φέρει Χριστού».
Όντως ο φωτοειδέστατος Ελισσαίος φέρει τον τύπον του Χριστού, διότι ούτος ως διατυπώνει ο υμνωδός αυτού: «Εύρε την ανάπαυσιν», και «ενεσκήνωσεν άφθονος, χάρις εν σοι, Πνεύματος Αγίου, Ελισαιέ, αοίδιμε». Η δε άφθονος χάρις του Αγίου Πνεύματος εν αυτώ τω Ελισσαίω δεν είναι άλλη από αυτήν την του Πνεύματος του Χριστού. Αυτό δε το Άγιον Πνεύμα, ως κηρύτει ο σοφός Παύλος, «συναντιλαμβάνεται ταίς ασθενείαις ημών», συμπροσεύχεται και «υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις», (Πρβλ. Ρωμ 8,26) διά την πνευματικήν ημών πρόοδον και σωτηρίαν.
Ο προφητικός και θαυματουργικός λόγος του θεοφόρου Ελισσαίου ενδυναμούτο εκ της ενεργείας του Αγίου Πνεύματος. Τούτο σημαίνει ότι το Άγιον Πνεύμα αναπαύεται εις τας καρδίας των διαγόντων βίον ενάρετον και διατηρούντων αυτών καθαράν την καρδίαν, κατά το ειρημένον υπό του ψαλμωδού: «καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές [και ηγεμονικόν] εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου», (Πρβλ. Ψαλμ. 50,12).
Διό και ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, παρακαλέσωμεν τον θεσπέσιον προφήτην Ελίσσαίον τον έχοντα παρρησίαν παρά τω Θεώ ίνα μετά της υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, αλλά και του συνεορταζομένου Αγίου Πατρός ημών Μεθοδίου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, ίνα καθικετεύωσιν υπέρ των ψυχών ημών και υπέρ ειρήνης της Αγίας Γης και σύμπαντος κόσμου. Αμήν. Έτη πολλά”.
Μετά την Θεία Λειτουργία ο ηγούμενος της Μονής Αρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος παρέθεσε κέρασμα.
Το μεσημέρι παρετέθη τράπεζα υπό του Κεντρικού Συμβουλίου της Κοινότητος Ιεριχούς σε εστιατόριο της πόλεως.
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
