Την Κυριακή, 24η Σεπτεμβρίου 2023, εορτάστηκε η εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου στην Μπετζάλλα.
Κατά την εορτήν ταύτην η Ελληνορθόδοξος Αραβόφωνος Κοινότης της Μπετζάλλας, αλλά και όλη η πόλις συμμετέχουσα, ανεμνήσθη ότι η Θεοτόκος εδόθη ως καρπός κοιλίας εις τους Θεοπάτορας Ιωακείμ και Άνναν, ως δώρον προς αυτούς και την ανθρωπότητα, ίνα εξ αυτοίς γεννηθή εκ Πνεύματος Αγίου κατά σάρκα Χριστός ο Σωτήρ ημών.
Η εορτή εωρτάσθη εις τον περικαλλή Ναόν Γενεθλίου της Θεοτόκου κτίσμα του 19ου αιώνος. Ένθερμος υπήρξεν η υποδοχή του Πατριάρχη υπό του Ηγουμένου της Μπετζάλλας Αρχιμανδρίτου π. Ιγνατίου, των Ιερέων και των Προσκόπων.
Της θείας Λειτουργίας και της όλης πανηγύρεως προεξήρξεν ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και του Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ, του Αρχιμανδρίτου Ιερωνύμου και των Ιερέων της Κοινότητος, π. Μπούλος, π. Ιωσήφ και π. Ηλία, του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου και του Ιεροδιακόνου π. Ευλογίου, ψαλλούσης της χορωδίας της Μπετζάλλας και προσευχομένου πυκνού εκκλησιάσματος εν χαρά, αγαλλιάσει και ευλαβεία.
Εις το Κοινωνικόν της θείας Λειτουργίας μίλησε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:
“Η γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη· εκ σου γαρ ανέτειλεν ο ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν· και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί
Η χάρις του Αγίου Πνεύματος και η δύναμις του Υψίστου η επισκιάσασα την Παρθένον Μαρίαν συνήγαγε πάντας ημάς εν τω επωνύμω μεγαλοπρεπεί τούτω Ναώ, ίνα εορτάσωμεν το Γενέθλιον αυτής, ακούοντες εις την προτροπήν του Αγίου Πατρός ημών Ιωάννου του Δαμασκηνού: «Δεύτε πάντα τα έθνη, παν γένος ανθρώπων και πάσα γλώσσα και ηλικία πάσα και άπαν αξίωμα, μετ’ ευφροσύνης το παγκοσμίου ευφροσύνης γενέθλιον εορτάσωμεν».
Είναι όντως γεγονός παγκοσμίου ευφροσύνης το γενέσιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, διότι ως λέγει Αυτή ο υμνωδός «Εν σοι το της Τριάδος μυστήριον, υμνείται και δοξάζεται άχραντε· Πατήρ γαρ ηυδόκησε, και ο Λόγος εσκήνωσεν εν ημίν, και θείον Πνεύμα σοι επεσκίασε. Χρυσούν θυμιατήριον γέγονας· το πυρ γαρ εν γαστρί σου εσκήνωσεν, ο Λόγος εκ Πνεύματος του Αγίου, και εν ανθρώπου μορφή καθωράθη, Θεογεννήτορ αγνή».
Το γενέσιον της Θεοτόκου Μαρίας επεσήμανε την «αρχήν σωτηρίας τω κόσμω», τουτέστιν την λύσιν της κατάρας αφ’ ενός και την κατάργησιν του θανάτου αφ’ ετέρου. Τόσον ο Αδάμ όσον και η Εύα ετέλουν υπό τον νόμον της αμαρτίας, της κατάρας και του θανάτου ένεκεν της παρακοής αυτών εις τας εντολάς του Θεού. Αντιθέτως διά της κεχαριτωμένης Παρθένου Μαρίας της γενομένης Μητέρας του Ηλίου της Δικαιοσύνης, δηλονότι του Χριστού εμηνύθη η χαρά πάση τη οικουμένη.
Εμήνυσε δε χαρά πάση τη Οικουμένη η Γέννησις της Θεοτόκου, διότι ως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, «έτεκε γαρ [η Θεοτόκος Μαρία] τω κόσμω θησαυρόν αγαθών αναφαίρετον. Δι’ αυτής γαρ ο κτίστης πάσαν φύσιν προς το κρείττον μετεστοιχείωσεν διά μέσης της ανθρωπότητος. Ει γαρ ο άνθρωπος μέσος νού και ύλης ιστάμενος, σύνδεσμός εστί πάσης ορατής τε και αοράτου κτίσεως, ενωθείς ο δημιουργός Λόγος του Θεού τη φύσει των ανθρώπων, δι’ αυτής απάση τη κτίσει ήνωται». [Και απλούστερον , η Θεοτόκος Μαρία εγέννησε εις τον κόσμον θησαυρόν αγαθών μη αφαιρούμενον, διότι με Αυτήν ο Κτίστης μετεστοιχείωσε / μετεμόρφωσε όλην την φύσιν μέσω της ανθρωπίνης φύσεως του Χριστού. Εάν δηλαδη ο άνθρωπος που στέκεται εις την μέσην νού και ύλης είναι σύνδεσμος όλης της ορατής και αοράτου κτίσεως, ο λόγος του Θεού, αφ ου ενώθηκε με την φύσιν των ανθρώπων, μέσω αυτής έχει ενωθή με όλην την κτίσιν].
Η γέννησις της Παρθένου Μαρίας προήγγειλε την ελευθερίαν όχι μόνον του ανθρώπου αλλά και συμπάσης της κτίσεως εκ της δουλείας της φθοράς και του θανάτου. Διά τούτο ο Θείος Παύλος κηρύττει λέγων: «Ότι και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού», ( Ρωμ. 8,21).
Προσέτι δε η γέννησις της Θεοτόκου Μαρίας εφανέρωσε την ενέργειαν «του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων και από των γενεών», (Κολ. 1,26) «Δώσει Κύριος αυτός σημείον υμίν· ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ», (Ησ. 7,14) αναφωνεί ο προφήτης Ησαΐας. Ο τεχθησόμενος ούτος Υιός Εμανουήλ δεν είναι άλλος από τον επιφανέντα Χριστόν, ως λέγει ο υμνωδός: «Εορτάζομεν Άχραντε [Θεοτόκε] και πιστώς προσκυνούμεν, την αγίαν σου γέννησιν, την εξ επαγγελίας, δι’ ης ελυτρώθημεν, της αρχεγόνου αράς, επιφανέντος Χριστού».
Αξιοσημείωτεος τυγχάνει και η χρήσις του Προφήτου Αμώς λέγοντος: «Εν τη ημέρα εκείνη αναστήσω την σκηνήν Δαυΐδ την πεπτωκυίαν», (Αμώς 9,11). Εις τον προφητικόν τούτον λόγον του Αμώς, ο μεν Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας διακρίνει την εν Χριστώ ανάστασιν της ανθρωπίνης σκηνής, τουτέστιν της ανθρωπίνης σαρκός λέγων: «Ει τις γαρ εν Χριστώ καινή κτίσις (Β΄ Κορ. 5,17) κατά τας γραφάς, συνεγηγέρμεθα γαρ αυτώ· και κατέσκαψε (Αμώς 9,11) μεν ο θάνατος τας απάντων [των ανθρώπων] σκηνάς, ανωκοδόμησε δε ο Θεός και Πατήρ εν Χριστώ».
Ο δε υμνωδός της Εκκλησίας εν τη γεννήσει της Παρθένου Μαρίας διακρίνει την προτύπωσιν της σωτηρίας του ανθρώπου εν τη αναστάσει του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού λέγων: «Πεπλήρωται του βοώντος η προφητεία, φησί γαρ· Αναστήσω σκηνήν την πεπτωκυίαν, του ιερού Δαυΐδ, εν σοι, Άχραντε προτυπωθείσαν, δι’ ης ο σύμπας των ανθρώπων χούς, εις σώμα ανεπλάσθη Θεώ».
Η γέννησις της Θεοτόκου Μαρίας, της διαφυλαξάσης την αγνείαν και Παρθενίαν αυτής έχει ιδιαιτέραν σημασίαν διά την Εκκλησίαν του Χριστού, η οποία κατά τον μέγαν Παύλον είναι το σώμα του Χριστού (Κολ. 1, 18) και αυτός εστι σωτήρ του σώματος της Εκκλησίας (Εφ. 5,23).
Με άλλα λόγια εις το πρόσωπον της Υπερευλογημένης Μαρίας θεωρούμεν το μυστήριον της θείας Οικονομίας, κατά το οποίον «ο σύμπας των ανθρώπων χούς εις σώμα ανεπλάσθη εν τη εκ των αγνών αιμάτων της αειπαρθένου Μαρίας προσληφθείση σαρκί υπό του Υιού και Λόγου του Θεού Πατρός Κυρίου δε ημών Ιησού Χριστού. «Ευδοκία γαρ του Πατρός ουκ εκ συναφείας φυσικής, αλλ’ εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, υπερφυώς ο Λόγος σαρξ ατρέπτως εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν», κηρύττει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Σήμερον, αγαπητοί μου αδελφοί, η Αγία ημών Εκκλησία μας καλεί διά των δικαίων Ιωακείμ και Άννης, οι οποίοι εγένοντο πρόξενοι της παγκοσμίου σωτηρίας της γεννήσεως της Πανάγνου θυγατρός αυτών Θεοτόκου, ίνα συνεορτάσωμεν το μέγα τούτο δώρον του Θεού ημίν τοις ανθρώποις αφ ενός και αναθέσωμεν την πάσαν ελπίδα εις Αυτόν. Μετά δε του υμνωδού ειπωμεν: «Αδάμ ανακαινίσθητι, και Εύα μεγαλύνθητι, Προφήται συν Αποστόλοις, χορεύσατε και Δικαίοις, κοινή χαρά εν τω κόσμω, Αγγέλων τε και ανθρώπων, εκ των Δικαίων σήμερον, Ιωακείμ και της Άννης, γεννάται η Θεοτόκος». Μόνη, και μόνον εισάγουσα Χριστόν εις την Οικουμένην προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Έτη πολλά και ευλογημένος ο νέος της Ινδίκτου ενιαυτός της χρηστότητος Κυρίου. Αμήν”.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν έλαβε χώραν λιτανεία πέριξ του Ναού εν παρελάσει των Προσκόπων.
Μετά ταύτα έλαβε χώραν δεξίωσις κεράσματος εις την παρακειμένην τω Ναώ αίθουσαν και τέλος τράπεζα, εις την οποίαν παρεκάθισεν η Πατριαρχική Συνοδεία, ο Δήμαρχος της πόλεως και εκπρόσωπος του Προισταμένου της Εκκλησιαστικής Ανωτάτης Παλαιστινιακής Επιτροπής κ. Ράμζη Χούρη.
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
