Δισαρχιερατικό Συλλείτουργο για τον Άγιο Κλήμη στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας

Την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας τελέστηκε Δισαρχιερατικό Συλλείτουργο με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Κλήμεντος Αρχιεπισκόπου Αχρίδος, η κάρα του οποίου αποθησαυρίζεται στην Ιερά Μονή.

Στο Δισαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Επίσκοπος Βελίκης κ. Σιώνιος, Ιεράρχης της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο και συμμετείχε ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Μετά το πέρας της πανηγυρικής Θείας Λειτουργία οι Αρχιερείς και οι ευλαβείς προσκυνητές, είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν και να ξεναγηθούν στην έκθεση υδατογραφιών του κ. Αποστόλου Χολέβα.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελέημων εκφράζοντας τις θερμές του ευχαριστίες προς τον Επίσκοπο Βελίκης κ. Σιώνιο και τη συνοδεία του, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Κλήμα η αληθής Άμπελος, σε εβλάστησε τω βίω Κλήμη, υπό του Θεού γεωργούμενον και καρπώ πολλώ ευθηνούμενον, δωρεά του Πνεύματος».

Ως κλήμα της αληθούς Αμπέλου χαρακτηρίζει ο ιερός υμνογράφος τον εορταζόμενο και ιδιαιτέρως τιμώμενο στην Ιερά αυτή Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βε­ροίας και στην Ιερά Μητρόπολή μας άγιο Κλήμεντα, αρχιε­πι­σκοπο Αχρίδος τον θαυματουρ­γο.

Και τον χαρακτηρίζει ως κλήμα της αληθούς Αμπέλου, διότι ο άγιος Κλήμης όντως εβλάστησε μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, ο οποίος είναι, όπως ο ίδιος δια­κηρύσσει, η Άμπελος η αληθινή, και όσοι πιστεύουν σ᾽ Αυτόν είναι τα κλήματα.

Κλήμα, λοιπόν, της αληθινής Αμπέλου ο άγιος Κλήμης, ως μέλος συνειδητό της Εκκλησίας, ο οποίος όχι μόνο εβλάστησε χάριτι Θεού, αλλά και αυξήθηκε και καλλιεργήθηκε μέσα σ᾽ αυτήν και αξιώθηκε να δώσει με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, το οποίο διανέμει όλα τα χαρίσμα­τα, καρπούς πολλούς.

Και δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι ο άγιος Κλήμης εβλάστησε ως κλήμα της αληθούς Αμπέλου, αν και τίποτε από όσα συμβαίνουν στον κόσμο και στη ζωή μας δεν γίνονται τυχαία. Στην περίπτωση όμως του αγίου Κλήμεντος ο Θεός επέτρεψε να βλαστήσει, ώστε να επεκταθεί η άμπελος, να επεκταθεί η Εκκλησία του, και να είναι πολ­λοί εκείνοι οι οποίοι θα ωφελού­ντο από τους καρπούς του. Γι᾽ αυτό και αξίωσε ο Θεός τον άγιο Κλήμε­ντα να συνδεθεί και να μαθητεύσει παρά τους πόδας των αγίων αυτα­δέλφων, ισαποστόλων και φωτι­στων των Σλάβων, των Θεσσαλο­νι­κέων αγίων Κυρίλλου και Μεθο­δίου, τους οποίους ακολούθησε στις ιεραποστολικές τους πορείες, για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο, και διδά­χθη­κε πολλά. Μετά μάλιστα από την κοίμηση του αγίου Μεθοδίου, ο άγιος Κλήμης συνέχισε το έργο τους με τη βοήθεια και τη συμπα­ράσταση και άλλων μαθητών τους, ώστε να απλωθεί η Άμπελος του Χριστού και της Εκκλησίας και στους λαούς που ζούσαν «εν χώρα και σκιά θανάτου», και γεωργού­μενοι με τη χάρη του Θεού διά του αγίου Κλήμεντος να δώσουν και αυτοί «καρπόν πολύν».

Ο χαρακτηρισμός όμως τον οποίο αποδίδει ο ιερός υμνογράφος στον εορταζόμενο άγιο ιε­ράρχη της Εκ­κλησίας μας, τον άγιο Κλήμεντα, του οποίου έχουμε ζωντανή την παρουσία ανάμεσά μας με τη σεπτή και χαριτόβρυτο κάρα του, αλλά και η ζωή του τιμωμένου αγίου, μας υπενθυμίζει τον λόγο του Κυ­ρίου μας, τον οποίο θα πρέπει να έχουμε διαρκώς κατά νού, εάν θε­λουμε να ακολουθήσουμε και εμείς το παράδειγμα του αγίου μας και να μην τον τιμούμε μόνο «τοις χεί­λεσιν».

Και ο λόγος του Κυρίου μας είναι σαφής και η ζωή του αγίου Κλη­μεντος τον επιβεβαιώνει. Ο Χρι­στος είναι η άμπελος και οι πιστοί, όλοι εμείς, τα κλήματα, αλλά «κα­θως το κλήμα ου δύναται καρπόν φέρειν αφ᾽ εαυτού, εάν μη μείνη εν τη αμπέλω, ούτως ουδέ υμείς εάν μη εν εμοί μείνητε», λέγει ο Χρι­στος. Όπως, δηλαδή, το κλήμα δεν μπορεί από μόνο του, δεν μπορεί αποκεκομμένο από την άμπελο, να φέρει καρπό, έτσι και εμείς δεν μπορούμε να φέρουμε καρπούς, εάν δεν μείνουμε ενωμένοι με τον Χριστό.

Εάν ο άγιος Κλήμης επέτυχε μέσα σε τόσες δυσκολίες, μέσα σε τόσες αντιξοότητες, μέσα σε τόσους διωγ­μούς να επιτελέσει αυτό το μεγάλο έργο το οποίο επετέλεσε, να συνεχίσει τον εκχριστιανισμό των Βουλγάρων και των νοτιοσλα­βι­κων φύλων αλλά και το μεγάλο εκπολιτιστικό του έργο και το εξίσου μεγάλο μεταφραστικό έργο, τη μετάφραση δηλαδή λειτουρ­γι­κων, θεολογικών και άλλων κει­μένων από την ελληνική στη σλα­βική γλώσσα, πλουτίζοντας έτσι τους Σλάβους με μία λογοτεχνία την οποία δεν διέθεταν μέχρι τότε, το επέτυχε γιατί έμεινε ενωμένος με τον Χριστό και την Εκκλησία.

Όλο το έργο το οποίο επιτελούσε, δεν το έκανε στο όνομά του, δεν το έκανε ως άτομο, για τη δική του προβολή και δόξα, το έκανε στο όνομα του Χριστού και της Εκ­κλη­σίας, πάντοτε με υπακοή και με ανα­φορά στην Εκκλησία της Κωνστα­ντινουπόλεως, η οποία είχε στεί­λει αρχικά και τους αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο για να ευαγγελισθούν τον Χριστό στους σλαβικούς λα­ούς. Γι᾽ αυτό και το έργο του είχε τη χάρη και την ευλογία του Θεού. Γι᾽ αυτό και απέδωσε καρπούς και οδή­γησε στη σωτηρία τους ανθρώ­πους που ήταν για αιώνες δέσμιοι προλήψεων, προκαταλήψεων και δαιμονικών επιρροών, και αγίασε και τον ίδιο, ο οποίος με αυταπάρ­νηση και αυτοθυσία και χωρίς να υπολογίζει τον κόπο, έσπειρε στις ψυχές τους τον σπόρο του Ευαγγε­λίου και τους οδήγησε στην ποίμνη του Χριστού.

Αυτό αποτελεί δίδαγμα και για όλους εμάς. Διότι όλοι, και οι κλη­ρικοί και οι λαικοί, είμεθα κλήμα­τα της νοητής Αμπέλου, του Χρι­στού, και, εάν θέλουμε όντως να προαγόμεθα στην εν Χριστώ ζωή, να αποδίδουμε τους καρπούς που περιμένει από εμάς ο Χριστός και να προοδεύσουμε πνευματικά, θα πρέπει να μένουμε ενωμένοι με τον Χριστό, με την Εκκλησία και με τον Επίσκοπο, ενωμένοι με τα ιερά μυστήρια, διά των οποίων θα έχου­με τη χάρη του αγίου Πνεύματος, η οποία και θα μας προστατεύει και θα μας αγιάζει, όπως αγίασε και τον εορταζόμενο άγιο Κλήμεντα, αρχιεπίσκοπο Αχρίδος, τον θαυμα­τουργό, του οποίου οι πρεσβείες και η χάρη εύχομαι πατρικά να μας συνοδεύουν.

Σήμερα είχαμε τη χαρά να συλ­λειτουργήσουμε σ᾽ αυτή τη μεγάλη εορτή της Ιεράς μας Μονής, την εορτή του αγίου Κλήμεντος, με τον Θεοφιλέ­στατο Επίσκοπο Βελίκης κ. Σιώνιο, προσφιλή και αγαπητό αδελφό από την Εκκλησία της Βουλγαρίας, η οποία τιμά ιδιαιτέρως τον άγιο Κλήμεντα, ως φωτιστή και διδά­σκα­λο της, και να συνεορτάσουμε τον κοινό μας άγιο.

Ο Θεοφιλέστατος επισκέπτεται προσκυνηματικά αυτές τις ημέρες την Ιερά μας Μητρόπολη, και είναι όντως αγαθή συγκυρία η παρουσία του αφενός χθες, στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, όπου προσέφερε δύο ωραιότατες εικόνες, τόσο του αποστόλου Παύλου, του ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλησίας, όσο και του αποστόλου Πέτρου, και αφετέρου σήμερα, που έχουμε τη χαρά να συνεορτάζουμε εδώ, στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προ­δρόμου Σκήτης Βεροίας, καθώς και ο ίδιος είναι ηγούμενος μιάς ιστορικής μονής στο Μπάτσκοβο της Βουλγαρίας.

Έτσι είχαμε από κοινού την ευλογία να λειτουργή­σουμε στην ιστορική αυτή Μονή της Σκήτης της Βεροίας, την οποία αγίασε με την παραμονή του και την άσκησή του ο κορυφαίος θεολόγος και ιεράρχης της Εκκλησίας μας, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιε­πίσκοπος Θεσσαλονίκης, και η οποία αγιάζεται από τη χάρη και της σεπτής και θαυματουργού κα­ρας του αγίου Κλήμεντος, αρ­χι­επισκόπου Αχρίδος, η οποία μάλιστα μυροβλύζει, την οποία και μεταφέραμε προ εξαετίας στο Πα­τριαρχείο της Βουλγαρίας, με την ευκαι­ρία των εορτασμών για τα 1600 χρόνια από την κοίμηση του αγίου Κλήμεντος.

Καλωσορίζω με πολλή αγάπη και αδελφικό σεβασμό τον Θεοφιλέστατο και τον ευχαριστώ από καρδίας και εγώ αλλά και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής π. Πορφύριο και η Αδελφότητα, που σήμερα είχαμε τη χαρά να συλλειτουργήσει εδώ στον ναό μας και να ευλογήσει όλους σας. Ας έχουμε πλούσια την ευλογία και τη χάρη του αγίου Κλήμεντος αλλά και την ευχή και την ευλογία του Θεοφιλεστάτου.