Στη νυκτερινή Λειτουργία στον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο, το βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου 2022, Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου, προεχειρίσθη σε Πρεσβύτερο ο Ιερομόναχος Αγιοταφίτης Αναστάσιος Κυρμιτσάκης, διακονητής στον Ναόν της Αναστάσεως.
Την χειροτονία αυτή τέλεσε ο Γέρων Σκευοφύλαξ Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως κ. Ισίδωρος, προετοιμάζοντας τον χειροτονούμενον με τα παρακάτω πατρικά λόγια:
“Ευλαβέστατε Ιεροδιάκονε Αναστάσιε,
Ευλογημένη η ώρα την οποία επέλεξε ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης κ. κ. Θεόφιλος, να σε προαγάγει στον δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης. Η χειροτονία σου σε Πρεσβύτερο συμπίπτει με την έναρξη της πλέον σημαντικής περιόδου της Εκκλησίας μας. Της προετοιμασίας για την λαμπροφόρο Ανάσταση του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Ορίστε λοιπόν, ανοίγεται έμπροσθέν σου το “στάδιον των αρετών”[1]. Σου δίνεται η ευκαιρία να εγκαταλείψεις τα έργα του σκότους, δηλαδή τις κοσμικές μέριμνες, την σύγχυση του μάταιου τούτου κόσμου και να φορέσεις τα όπλα του φωτός, δηλαδή να προετοιμαστείς πνευματικά για να αξιωθείς να ατενίσεις το Άγιο Φως της Αναστάσεως, το οποίο πηγάζει από τον ίδιο Άγιο Τόπο, τον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο του Κυρίου μας, στον οποίο εντός ολίγου πρόκειται να κατέλθει το Άγιο Πνεύμα, για να σε αλλοιώσει για μία εισέτι φορά και να σε καταστήσει σκεύος εκλογής του.
“Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας”[2]. Και η ταπεινότης μου θα συμπληρώσει: Ιδού Τόπος Πανάγιος, ιδού το κέντρον της σωτηρίας. Οποία τιμή σου επεφύλαξε η Θεία Χάρις μετά από μία μεγάλη διαδρομή και περιπλάνηση στα κοσμικά μονοπάτια και αφού σε έβγαλε από την “πλατεία οδό, την απάγουσαν εις την απώλειαν”[3], σε εισήγαγε στην “στενήν και τεθλιμμένην οδόν, την απάγουσαν εις την ζωήν”[4].
Ο Θεός οδήγησε τα βήματά σου, όταν πρώτη φορά εισήλθες ως Προσκυνητής στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως και η σπίθα της αγάπης του Χριστού άναψε μέσα σου. Δεν αρκέστηκες μόνο στο Ιερό Προσκύνημα, το οποίο επί αιώνες επιτέλεσαν εκατομμύρια προσκυνητών.
Ο θείος έρωτας έτρωσε την καρδιά σου και έσβησε την σαρκική αγάπη, την οποία έτρεφες ως πατέρας και σύζυγος στην κατά κόσμον οικογένειά σου. Ανακάλυψες τον θείον Μαργαρίτην και πώλησες όλα σου τα υπάρχοντα για να τον αποκτήσεις. Κατάλαβες ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με την αγάπη του Χριστού. Θυμήθηκες τα λόγια του Κυρίου μας, τα οποία είπε στους Αγίους Αυτού μαθητάς και Αποστόλους: “Ο φιλών πατέρα η μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος· και ο φιλών υιόν η θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος· και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος”[5].
Σαν άλλος Παύλος ο απλούς άφησες πίσω σου την σύζυγο και τα τέκνα σου και έφυγες για να σωθείς. Και ενώ στην περίπτωση του οσίου Παύλου του απλού η γυναίκα και οι θυγατέρες του ζούσαν μέσα στην ανομία και δεν τους άγγιξε καθόλου ο πόθος του πατρός τους για την αληθινή εν Χριστώ ζωή, η δική σου οικογένεια όχι μόνο ωφελήθηκε από την απόφασή σου, αλλά και ακολούθησε το παράδειγμά σου. Ζωντανή απόδειξη στέκεται δίπλα σου ο κατά σάρκα γιός σου, ο οποίος παρά το νεαρό της ηλικίας του δεν εντυπωσιάστηκε από τις σειρήνες του κόσμου, αλλά αντιθέτως προτίμησε να σε ακολουθήσει στην Αγία Γη.
Αφού λοιπόν με τη βοήθεια του Θεού ξέφυγες από τις παγίδες, τις οποίες σου έστησε ο διάβολος από τα αριστερά σου, στέκεσαι σήμερα ενώπιον όλων μας και αναμένεις να μπείς στο ενδότερον του καταπετάσματος.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο θέλω να σου επιστήσω την προσοχή, διότι ο κίνδυνος που σε περιμένει είναι πολύ μεγαλύτερος και οι πειρασμοί είναι πολύ πιο δυσδιάκριτοι διότι, αφού ο διάβολος απέτυχε ως τώρα να σε ρίξει στους εξ ευωνύμων πειρασμούς, τώρα σου ετοιμάζει τους άλλους πειρασμούς, οι οποίοι θα σου έρθουν εκ δεξιών. Θα σε πολιορκήσουν λογισμοί υπερηφανείας.
Θα νομίσεις ότι είσαι ανώτερος από άλλους ιερείς, οι οποίοι διακονούν σε άλλα μέρη της Γης. Η τιμή και ο σεβασμός που θα σου αποδίδεται από τους ευλαβείς προσκυνητές μπορεί πολύ εύκολα να σε παραπλανήσει και να νομίσεις ότι ήδη έχεις φτάσει σε μέτρα αγιότητος και ότι εσύ είσαι το κέντρο του κόσμου. Ο θαυμασμός και τα κολακευτικά λόγια, τα οποία συνήθως απευθύνουν οι διάφοροι επισκέπτες σε όλα τα μέλη της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, θα ηχούν διαρκώς στα αυτιά σου.
Για να σε προστατεύσω από αυτές τις επικίνδυνες σκέψεις θα σου θυμίσω τι είπε ο Κύριός μας στον εκλεκτό του λαό, τους Ιουδαίους, τους οποίους είχε προωρίσει να αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος της Θείας Οικονομίας. Αυτόν τον ίδιο εκλεκτό λαό, τον αποκάλεσε “Γεννήματα εχιδνών”[6], επαναλαμβάνοντας τα προφητικά λόγια του Αγίου Ιωάννου και Βαπτιστού, όταν προέτρεπε τους ομογενείς του να “ποιήσουν καρπούς αξίους της μετανοίας και να μην σκέφτονται ότι θα σωθούν επειδή τυχαίνει να έχουν πατέρα τον Αβραάμ γιατί ο Θεός μπορεί ακόμα και τις πέτρες να μεταμορφώσει και να τις μετατρέψει σε παιδιά του Αβραάμ”[7].
Έτσι και εσύ να μην νομίσεις ότι μόνο η φυσική σου παρουσία στον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου μας αρκεί για να σου ανοίξει τον δρόμο προς την σωτηρία. Κανείς άνθρωπος, όσο ακόμα αναπνέει δεν μπορεί να θεωρήσει δεδομένη την σωτηρία του. “Η Βασιλεία των ουρανών βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν”[8].
Ούτε πάλι να νομίσεις ποτέ ότι εμείς είμαστε οι προστάτες και φύλακες του Παναγίου Τάφου και των λοιπών Παναγίων Προσκυνημάτων, σαν να ήταν ο Κύριος και Θεός μας αδύναμος και να είχε την ανάγκη από εμάς τους αμαρτωλούς να τον προστατεύσουμε.
Μην τυχόν και συμβεί και σε εμάς αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στον περιούσιο λαό του, ο οποίος ενώ κλήθηκε από το Θεό και προετοιμάστηκε για την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού, εν τούτοις η Φαρισαική του υπερηφάνεια τον τύφλωσε και δεν αναγνώρισε τον Σωτήρα.
Για αυτό, όπως ακούσαμε σήμερα τα τροπάρια του Εσπερινού και του Όρθρου θα σου απευθύνω και προσωπικά τις ίδιες συμβουλές. Φρόντισε με όλες σου τις δυνάμεις να διατηρήσεις ταπεινό φρόνημα.
Αυτό θα το κατορθώσεις αρχικά με την υπακοή, την οποία θα επιδείξεις στην αγόγγυστη επιτέλεση του διακονήματός σου. Εάν ο Διάβολος σου σπείρει σκέψεις σαν ζιζάνια ότι δήθεν θα έπρεπε το διακόνημά σου να είναι ανάλογο με την ηλικία σου, τότε αμέσως να επαναλάβεις τα παντοδύναμα λόγια του Κυρίου μας στο Σαραντάριο Όρος “ύπαγε οπίσω μου σατανά”[9] και να διώξεις αμέσως τους πονηρούς λογισμούς.
Ιδιαιτέρως, όταν ο κόπος της ημέρας θα σου κλείνει τα βλέφαρα και θα σου φέρνει λογισμούς εξαντλήσεως, εσύ θα σκέφτεσαι την αιώνια ανάπαυση στους κόλπους του Αβραάμ που θα έχουν όσοι νίκησαν το σαρκίο τους και υπερέβησαν τη φύση τους, όπως ακριβώς βλέπουμε την τοιχογραφία του οσίου πατρός ημών Σάββα του Ηγιασμένου στην Τράπεζα της Ιεράς αυτού Λαύρας να μας υπενθυμίζει ότι: “όστις σάρκα ενίκησεν, ούτος φύσιν ενίκησε. Ο δε φύσιν νικήσας, πάντως υπέρ φύσιν εγένετο”[10].
Να μοιάσεις στην ανεξικακία τον νεοφανέντα και λαοφιλή Άγιο Νεκτάριο, ο οποίος παρά τους σκληρούς διωγμούς, τους οποίους υπέστη όχι από αλλοθρήσκους και αλλοεθνείς, αλλά από τους ιδίους του τους αδελφούς Αρχιερείς και Ιερομονάχους, εν τούτοις ουδέποτε εγόγγυσε και πολύ περισσότερο ουδέποτε παραπονέθηκε εναντίον τινός και υπέμεινε τις απάνθρωπες συκοφαντίες με υπομονή και ανεξικακία.
Στην πλήρη αποταγή, ας έχεις μπροστά σου ζωντανό παράδειγμα τον Άγιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη και να είσαι πάντοτε έτοιμος όπως όλοι οι Αγιοταφίτες να εγκαταλείψεις την θέση, στην οποία βολεύτηκες και αναπαύτηκες και να προσαρμοστείς σε οποιαδήποτε νέα κατάσταση προκύψει.
Πάνω από όλα να τιμήσεις το θείο δώρο της Ιερωσύνης, το οποίο πρόκειται να λάβεις εντός ολίγου εντός του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου. Να τελείς την Θεία και Ιερά Λειτουργία μετά φόβου Θεού και αγάπης μη έχων λογισμούς μνησικακίας εναντίον των αδελφών σου.
Να έχεις το θάρρος να ζητάς συγγνώμη από τους αδελφούς σου όταν σφάλλεις και να συγχωρείς όσους σου προκάλεσαν άθελά τους θλίψη.
Τηρώντας τα παραπάνω δεν θα είσαι μακρυά από εκείνον τον δούλο του Ευαγγελίου, ο οποίος αξιώθηκε να ακούσει από τον Κύριό του το: “Ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ! επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω· είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου”[11].
Και τώρα κλίνε το γόνυ και άνοιξε την καρδιά σου για να δεχθείς την Θεία Χάρη του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος, που θα σου θεραπεύσει την οιαδήποτε πνευματική ασθένεια και θα αναπληρώσει τις ελλείψεις σου, για να σε καταστήσει άξιο Λειτουργό αγιάζοντας εμάς και αγιαζόμενος ο ίδιος. Αμήν”.
Με την τοποθέτηση των χεριών του Αρχιερέως στο κεφάλι του χειροτονουμένου, με την επίκληση της θείας Χάριτος και την ανάγνωση των μυστικών ευχών και την επίδοση των ιερών αμφίων, ο λαός αναφώνησε “άξιος! άξιος!” και ολοκληρώθηκε το Μυστήριο της χειροτονίας διά του “αύτη η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου”.
Τον χειροτονούμενο και τους τιμήσαντας αυτόν δέχθηκε στη συνέχεια ο Γέρων Σκευοφύλαξ στο Γραφείον αυτού.
Κατά την τάξη, ο χειροτονηθείς υπέβαλε τα σέβη αυτού και έλαβε την ευλογία του Μακαριωτάτου το πρωί της Δευτέρας, 1ης /14ης Φεβρουαρίου 2022.
Στο πλαίσιο αυτό ο Μακαριώτατος ευλόγησε και τα ράσα του δοκίμου Γεωργίου Κυρμιτσάκη, υιού του χειροτονηθέντος.
