Αναχώρησε η Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος από την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά (ΒΙΝΤΕΟ)

Τη Δευτέρα 29 Μαΐου το απόγευμα στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε ο Μεθεόρτιος Αρχιερατικός Εσπερινός της εορτής της μετακομιδής του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λουκά από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Μονή της Παναγίας Δοβρά, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.

Η Αποστολική Μητρόπολη της Βεροίας είχε τη μεγάλη ευλογία να φιλοξενήσει αυτές τις ημέρες την κάρα του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού, η έλευση της οποίας σήμανε την έναρξη της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά του Ιατρού» και των «ΚΘ’ Παυλείων».

Με συγκίνηση ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής και το πλήθος των ευλαβών προσκυνητών έψαλλαν την παράκληση των δύο Αγίων Ιατρών, στο τέλος της οποίας αναχώρησε η Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος.

Οι εκδηλώσεις της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά του Ιατρού» πρόκειται να ολοκληρωθούν το εσπέρας της 11ης Ιουνίου, ημέρα της κοιμήσεως του Θαυματουργού Αγίου, κατά την οποία στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του θα ψαλούν τα εγκώμια της κοιμήσεως του Αγίου.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις ολόθερμες ευχαριστίες του προς τον σεβαστό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου Γέροντα Ευδόκιμο, ο οποίος παρά το γήρας του μετέφερε με προθυμία την Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος, αναφέροντας μεταξύ άλλων:

Με πολλή συγκίνηση και αισθή­ματα άπειρης ευγνωμοσύνης προ­πε­μπουμε απόψε τη σεπτή και χαρι­τόβρυτη κάρα του αγίου μεγα­λομάρτυρος και ιαματικού Παντε­λεήμονος, του λαοφιλούς και θαυματουργού αγίου της Εκκλη­σίας μας, ο οποίος μας έκανε τη μεγάλη τιμή να μας επισκεφθεί για να μας ευλογήσει και να μας μετα­δώσει τη χάρη του Θεού· μας έκανε τη μεγάλη τιμή να μας επισκεφθεί για να συνεορτάσει μαζί μας την εορτή της μετακομιδής του ιερού λειψάνου του άλλου μεγάλου ια­τρού και θαυματουργού, του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερου­πο­λεως, από την Κριμαία στη Βέροια και στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.

Ήταν όντως μία ουράνια ευλογία η παρουσία της τιμίας και θαυ­ματουργού κάρας του αγίου μεγα­λομάρτυρος και ιαματικού Παντε­λεή­μονος, και γι᾽ αυτό είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες προς τον πολιό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου, τον πολυσέβαστο και πολύ αγαπητό Γέροντα Ευδόκιμο, ο οποίος, χωρίς να υπολογίσει τον κόπο και την ταλαιπωρία του μακρινού ταξι­δίου, χωρίς να υπολογίσει τα χρόνια του, ανταποκρίθηκε θετικά και με πολλή αγάπη στην παράκλησή μας και μας έφερε για άλλη μία φορά το ιερό αυτό θησαύρισμα της ιστο­ρικής και παλαιφάτου Μονής του στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, γνωρίζοντας και την ευλά­βεια μας προς τον άγιο μεγαλομάρ­τυρα και ιαματικό Παντελεήμονα, τον δεύτερο προστάτη μετά την Κυρία Θεοτόκο της Ιεράς του Μο­νης Παναχράντου.

Τις θερμότατες ευχαριστίες μας εκφράζουμε όμως και προς τον αει­κίνητο Ποιμενάρχη της Άνδρου, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Μυκόνου κύριο Δωρόθεο, ο οποίος ευγενώς συγκατετέθη και έδωσε την ευλο­γία και την άδειά του για τη μετα­φορά της τιμίας και χαριτοβρύτου κάρας του ιαματικού αγίου Παντε­λεή­μονος στην Ιερά Μητρόπολή μας.

Θα τολμούσαμε ίσως να πούμε, κατά το ανθρώπινο, ότι στη δική μας χαρά και πνευματική αγαλλία­ση για την έλευση της τιμίας κάρας του αγίου Παντελεήμονος και την παραμονή της αυτές τις τρεις ημέ­ρες στη Μονή μας συμμετείχε και ο άγιός μας, ο άγιος Λουκάς, ο οποίος ιδιαιτέρως αγαπούσε και ευλαβεί­το τον άγιο μεγαλομάρτυρα και ιαματικό Παντελεήμονα, διότι ήταν και οι δύο ομότεχνοι κατά την εν τω κόσμω ζωή τους, ήταν εξαίρετοι και ανάργυροι ιατροί, που θεράπευαν τους ανθρώπους δωρεάν με την επιστήμη τους αλλά και με τη χάρη του Θεού.

Μάλιστα όταν χήρεψε ο άγιος Λουκάς και ετοιμάσθηκε να γίνει μοναχός ήθελε να του δώσουν το όνομα Παντελεήμων, αλλά του έδωσαν το όνομα άλλου ιατρού, όπως είναι ο άγιος ευαγγελιστής Λουκάς.

Έχουν όμως και κάτι ακόμη κοι­νο οι δύο άγιοί μας. Και οι δύο μαρ­τύρησαν για τον Χριστό. Σε διαφο­ρετικές εποχές και με διαφορε­τικούς τρόπους. Ο ένας, ο άγιος Παντελεήμων, έχυσε το αίμα του, χωρίς να υπολογίσει ούτε τη νεό­τη­τα του, ούτε τα πλούτη που εγκατέλειψε, ούτε τις τιμές και τις δόξες του κόσμου και την πρωτο­κα­θεδρία που του προσέφερε ο αυ­τοκράτορας, αν βέβαια αρνείτο την πίστη του. Εκείνος όμως τα θεώρησε όλα αυτά σκύβαλα, προκειμένου να μην αρνηθεί τον Χριστό.

Το ίδιο έκανε και ο άγιος Λουκάς. Μπορεί να μην υπέμεινε το μαρτύ­ριο του αίματος, αλλά υπέμεινε μακροχρόνιες εξορίες και φυλακί­σεις και διωγμούς, για να μην αρνηθεί και αυτός την πίστη του στον Χριστό, για να μην αρνηθεί την αρχιερωσύνη του, για να μην βγάλει το τιμιώτατο ράσο του. Και όλα όσα υπέμεινε, λογίζονται ως μαρτύριο, το οποίο, όπως γράφει και ο ίδιος, το αγάπησε, γιατί ήταν μία προσ­φορά στον Χριστό.

Αυτή η θυσιαστική αγάπη των δύο αγίων μας για τον Χριστό τους αγία­σε και τους έδωσε και τη χάρη των θαυμάτων, ώστε να θεραπεύ­ουν τις ασθένειες των ανθρώπων, όπως τις θεράπευαν και κατά την επίγεια ζωή τους.

Και αυτή τη χάρη αισθανθήκαμε και εμείς, όλοι οι αδελφοί μας, αλλά και αρχιερείς και ιερείς, που αυτές τις ημέρες ήρθαν εδώ για να προσκυνήσουν και να ασπασθούν τη σεπτή και χαριτόβρυτη κάρα του αγίου Παντελεήμονος μαζί με τα ιερά λείψανα του αγίου Λουκά, για να ζητήσουν τη βοήθεια των δύο θαυματουργών αγίων και να λα­βουν τη χάρη τους.

Και είμαστε βέβαιοι ότι όλοι νιώσαμε την παρηγορία της ευλο­γίας του Θεού και της αγάπης των αγίων μας στην ψυχή μας. Όλοι αισθανθήκαμε ότι δεν είμαστε μόνοι, αλλά έχουμε ισχυρούς προ­στα­τες και πρεσβευτές στον θρόνο του Θεού, τους αγίους μας, και μπορούμε να τους επικαλούμεθα σε κάθε δυσκολία και κάθε ανάγκη, για κάθε νόσο και για κάθε ασθένεια που μας κατατρύχει.

Αυτή την ώρα που αποχαιρετούμε την τιμία και χαριτόβρυτο κάρα του αγίου μεγαλομάρτυρος και ιαματικού Παντελεήμονος, αισθα­νο­μεθα την ανάγκη να τον ευχαρι­στήσουμε για τις ημέρες αυτές που απολαύσαμε την ευλογία της πα­ρουσίας του ανάμεσά μας, αλλά και γιατί έχουμε την πίστη και τη βεβαιότητα ότι θα συνεχίσει να μας προστατεύει, να θεραπεύει τις ασθένειές μας και να πρεσβεύει για μας και από το επίγειο κατοικη­τήριό του, την Ιερά Μονή της Πα­ναχράντου, όπως πρεσβεύει και για τον άξιο ηγούμενο της Μονής, τον π. Ευδόκιμο, τον οποίο και πάλιν και πολλάκις ευχαρι­στούμε από καρδίας για την αγάπη του.

Εύχομαι ταπεινά η χάρη των μεγάλων αγίων Παντελεήμονος και Λουκά να μας σκέπουν και να μας διαφυλάττουν.