Αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα – Η πραγματικότητα τους διαψεύδει

© GOA/DIMITRIOS PANAGOS

Του Στέλιου Τακετζή *

Κυκλοφορούν τελευταία διάφορα άρθρα αναφορικά με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, την αλλαγή του Καταστατικού της Αρχιεπισκοπής, και άλλα παρεμφερή θέματα χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στο έργο του Αρχιεπισκόπου τα τέσσερα χρόνια της θητείας του.

Ο Αμερικής Ελπιδοφόρος ανέλαβε τα ηνία της εκκλησίας στην Νέα Υόρκη σε μια πολύ κρίσιμη εποχή. Το οικονομικά της Αρχιεπισκοπής ήταν σε χείριστη κατάσταση, σε βαθμό υποθήκευσης του κτιρίου που στεγάζεται.

Ο Άγιος Νικόλαος στο σημείο μηδέν ήταν γιαπί για χρόνια λόγω αθέτησης συμφωνιών με την εργολαβική εταιρεία. Το ταμείο συντάξεως των ιερέων είχε αποψιλωθεί πόρων με κίνδυνο ιερείς που συνεισέφεραν μια ζωή να κινδυνεύουν να μην λάβουν σύνταξη.

Η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στην Βοστώνη κινδύνευσε να χάσει την πολιτειακή αναγνώριση λόγω οικονομικών ατασθαλιών.

Ο Ελπιδοφόρος μέσα σε τρία χρόνια και με αντίξοες συνθήκες λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού κατάφερε να δώσει λύσεις στα χρόνια αυτά προβλήματα.

Τα οικονομικά της Αρχιεπισκοπής μπήκαν σε τάξη. Ο Άγιος Νικόλαος αποπερατώθηκε και λειτουργεί κανονικά. Τα ταμείο συντάξεων αναδιοργανώθηκε και η Σχολή γλίτωσε από τον κίνδυνο καταστροφής.

Εκτός αυτών με πρωτοβουλίες του επαναλειτούργησε το ανώτατο συμβούλιο παιδείας και ιδρύθηκε ταμείο παιδείας που έχει ήδη πόρους άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.

Πέραν αυτού, με το διορισμό νέων και δραστήριων ιερέων σε κοινότητες που είχαν παρακμάσει, δόθηκε νέα πνοή σε ενορίες που υπήρχε κίνδυνος να μείνουν με ελάχιστες οικογένειες.

Λαμπρό παράδειγμα η κοινότητα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Jackson Heights όπου ο πατήρ Γεδεών Βαρύτιμος ερχόμενος από την Κωνσταντινούπολη μετά του Αρχιεπισκόπου, επανεκκίνησε την κοινότητα, με αποτέλεσμα να λειτουργήσει το απογευματινό σχολείο μετά από 15 χρόνια, το κατηχητικό και να προσελκύσει νέες οικογένειες στην κοινότητα.

Στον κοινωνικό τομέα είδαμε την Αρχιεπισκοπή να συμμετέχει ενεργά σε πρωτοβουλίες υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποκατάστασης αδικιών. Προφανώς έγιναν και λάθη.

Κάποιος είπε ότι ο μόνος τρόπος να μην κάνεις λάθη είναι να μην κάνεις τίποτα, αλλά απ’ ότι φαίνεται, η εποχή της απραξίας έχει πλέον παρέλθει για την Αρχιεπισκοπή.

Μια παροιμία λέει ότι για να κάνεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά. Προφανώς ο Ελπιδοφόρος έθιξε συμφέροντα. Συμφέροντα που έχουν αναλάβει έναν σκαιό και άδικο αγώνα να σπιλώσουν τον χαρακτήρα του και το έργο του.

Πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι η επαρχία Αμερικής είναι χωρισμένη σε επιμέρους Επαρχίες όπου ο κάθε μητροπολίτης εχει απόλυτη δικαιοδοσία με αποτέλεσμα η διοίκηση της Επαρχίας να είναι προβληματική και κοστοβόρα κάτι που θέλει να διορθώσει ο Ελπιδοφόρος.

Φυσικό είναι οι έως τώρα απόλυτοι άρχοντες των Μητροπόλεων να μην βλέπουν αυτή την πρωτοβουλία με καλό μάτι. Ας ελπίσουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα καταφέρει να πραγματώσει το όραμα του ώστε να αποκτήσει η Ομογένεια μια Εκκλησία πηγή αγάπης, ομόνοιας και Ελληνισμού.

*Ο Στέλιος Τακετζής είναι πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού GAEPIS, παραγωγός του Cosmos FM και ηγετικό στέλεχος του Ιδρύματος Ελληνικής Συμπαράστασης

Αναδημοσίευση από anamniseis.net